[ಕವಿತಾ] ಕವಿತಾ (- ಕಾಜಲ್ ಪ್ರಕಾಶ್ ರಾಯ್ಕರ್)

ಕವಿತಾ

ಆವಯ್ಸ್... ಪಾಪ್ ರೆ ತಾಚೆಂ
ಅಶೆಂ ಮನಾಂತ್ ಜಾಲೆಂ
ಬಾರೀಕ್ ನದ್ರೆನ್ ತಾಕಾ ಪಳಯ್ನಾ ಫುಡೆಂ
ಆಂಗ್ ಅಚ್ಕೀತ್ ಚುರ್ಚರಲೆ

ನಟಿಲ್ಲೆಂ ತೆಂ ಗುಲಾಬಿ ವ್ಹಿಸ್ತುದಾನ್
ನಾಸ್ಲಿಂ ಮಾತ್ ಜೊತಿಂ ಪಾಂಯಾಂಕ್
ಬಸೂನ್ ತೆಂ ಎಕಾ ಕೊನ್ಶಾಕ್
ಪಳಯ್ತ್ ಆಶಿಲ್ಲೆಂ ಯೆತಾ ವಯ್ತ್ಲ್ಯಾಂಕ್

ದೃಷ್ಟಿ ತಾಚಿ ಮ್ಹಜೆರ್ ಭೊಂವ್ಲಿ
ಖಿಣಾಕ್ ಆಮಿ ಪಳಯ್ತಚ್ ಉರ್ಲಿಂ
ಮೊನ್ಯಾಂನೀಚ್ ಪಯ್ಲಿಂ ದೊಗಾಂಯ್ ಉಲಯ್ಲಿಂ
ಆನಿ ಕಾಳ್ಕೂಟ್ ತಾಚಿ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಕ್ ತೊಪ್ಲಿ

ಮ್ಹರ್ಯಾಂತ್ ವಚೂನ್ ಬಾಯ್ ಮ್ಹಣ್ಟಕಚ್ ಹಾಂಸ್ಲೆಂ ತೆಂ
ಕಿತೆಂ ತರಿ ಸಾಂಗೂಂಕ್ ಸೊದ್ತಾಲೆಂ
ಪೂಣ್ ಆಸ್ಲೆಂ ಘಡ್ಯೆ ಎಕ್ ವರ್ಸಾಂಚೆಂ
ಮ್ಹಣೂನ್ ಬಾಬ್ಡೆಂ ದೊಳ್ಯಾನೀಂಚ್ ಬಡ್ಬಡಲೆಂ

ತಾಚ್ಯಾಂತ್ ಆಸ್ಲಿ ಎಕ್ ಆಸ್
ಆಪ್ಣಾಕ್ ಲೊಕಾಂನಿಂ ಪಾರ್ಖುಪಾಕ್
ಆಪ್ಲಿ ಅಪುರ್ಬಾಯ್ ಕರ್ಪಾಕ್
ಆಪ್ಣೆಂ ಸುಖ್ಖಾಂತ್ ಜೀಣ್ ಜಗ್ಪಾಕ್

ಲಾಗ್ಲೆಂ ಧಾಂವ್ಪಾಕ್ ತೆಂ ದಿಮ್ಕುರ್ಯಾನಿಂ
ಮ್ಹಜೀಯ್ ಚಾಲ್ ಚಲ್ಪಾಕ್ ಲಾಗ್ಲಿ
ಸಟ್ಟ್ ಕರೂನ್ ಯೆವಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ ತೆಂ ಫಾಟಿ
“ಆಪ್ಲ್ಯಾಕ್ ಧರ್”
ಹ್ಯಾ ಭಾವ್ನೆಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ದುಖ್ಖಾಂ ತಾಚಿಂ ಗಳ್ಳಿಂ

ಭಯ್ಣಿ ಸಾಂಗಾತಾ ಆಸ್ಲೆಂ ಎಕ್ಲೆಂಚ್
ರಡೂಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ ತೆಂ ಪೊಟಾ ಭುಕೆನ್
ಚಿತ್ಲೆಂ ಖಾವಂಕ್ ಹಾಡೂಂಕ್
ಪೂಣ್ ತ್ಯಾ ವೆಳಾರ್ ನಾಸ್ಲೊ ಎಕ್ ರುಪ್ಯಾ ಮ್ಹಜೆ ಕಡೆನ್

ಮ್ಹಜೆಚ್ ಕಡೆನ್ ಹಾಂವ್ ಉಲೊವಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ
ತಾಚ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾರ್ ಹಾಂವ್ ಜರಿ ಆಸ್ಲೆಂ
ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಲೊಕ್ ಮ್ಹಾಕಾ ತರಿ ಸಮ್ಜತಾಶಿಲ್ಲೆ ?
ಮ್ಹಜೆಂ ನಾಂವ್ ಲೊಕಾಂಕ್ ಖಬರ್ ಆಸ್ತಾಶಿಲ್ಲೆ?

ನಾ... ಮ್ಹಜೆ ಜಗಪ್ ವೆಗ್ಳೆ ಆಸಾ
ಮ್ಹಜೆ ಕಡೆನ್ ಘರ್ ದಾರ್ ಸಗ್ಲೆಂ ಆಸಾ
ಮ್ಹಜೆಂ ನಾಂವಾಂ ಸಯ್ತ್ ಅಸ್ತೀತ್ವ್ ಆಸಾ
ಪೂಣ್ ತ್ಯಾ ಮಾಣ್ಕುಲ್ಯಾ ಪೊರಾಚೆ ನಾ

ಸಮಾಜಾಂತ್ ಹಿ ಸ್ಥಿತಿ ಆಸಾಚ್
ದರ್ ದಿಸಾ ಆಸ್ತಾಚ್ ತಶಿಂ ಕಿತ್ಲಿಂ ರಸ್ತ್ಯಾರ್
ಜೆವ್ಣ್ ಖಾಣ್ ನಾ ಜಾಲ್ಯಾರ್
ಸೊದ್ತಾತ್ ಎಕ್ ಬಿ ಕೊಯ್ರಾಚ್ಯಾ ಡಬ್ಯಾಂತ್

ತಾಂಕಾಂ ಆಪ್ಲೆಪಣ್ ದಾಖಯ್ತಾತ್ ಥೊಡಿಂ
ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಥೊಡಿಂ ಮ್ಹಣ್ಟಾತ್ ಹಳ್ಶೀಕ್ ತಿಂ
ದಿಸ್ನಾತ್ ತಿಂ ವ್ಹಡ್ಲಿಂ ಪಾಕ್ಲಿ
ಪೂಣ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಸಾರ್ಕೀಚ್ ಮನ್ಶಾಂ ತಿಂ

ಶಿರ್ಶಿರತಾ ಕಾತ್ ಪಳೊವ್ನ್ ಹಾಲ್ ತಾಂಚೆ
ಆಸುಂ ಆಮ್ಚೆ ಗಿರೆಸ್ತ್ ಜಾಂವ್ ಗರೀಬ್ ಘರಾಬೆ
ದುರ್ಲಕ್ಷ್ ಕೆನ್ನಾಚ್ ನ್ಹಯ್ ತಾಂಕಾಂ ಕರ್ಚೆಂ
ಕಾರಣ್ ಕೆನ್ನಾ ನಾ ಕೆನ್ನಾ ದಿಸ್ ಯೆತಾಚ್ ತೆ ದರ್ ಎಕ್ಲ್ಯಾಚೆ...

 ******

- ಕಾಜಲ್ ಪ್ರಕಾಶ್ ರಾಯ್ಕರ್. [ಮಾಯ್, 2020]

[kovita] Kovita (- Kajal Prakash Raikar)

Kovita

Auys... Pap re tachem
oxem monant zalem
barik nodren taka polloina fuddem
ang ochkit churchorole

nottil'lem tem gulabi vhistudan
naslim mat zotim pamyank
bosun tem eka konxak
polloit axil'lem yeta voitleank

drixtti tachi mhojer bhomvli
khinnak ami polloitoch urlim
moneamnich poilim dogam-i uloilim
ani kallkutt tachi mhojea kallzak topli

mhoreant vochun bai mhonnttokoch hamslem tem
kitem tori sangunk sodtalem
punn aslem ghoddye ek vorsanchem
mhonnun babddem dolleaninch boddboddolem

tacheant asli ek as
apnnak lokamnim parkhupak
apli opurbai korpak
apnnem sukhkhant jinn zogpak

laglem dhamvpak tem dimkureanim
mhoji-i chal cholpak lagli
sott'tt korun yeunk laglem tem fatti
“apleak dhor”
hea bhaunentlean dukhkham tachim goll'llim

bhoinni sangata aslem eklench
roddunk laglem tem potta bhuken
chitlem khaunk haddunk
punn tea vellar naslo ek rupea mhoje kodden

mhojech kodden hamv ulounk laglem
tachea zagear hamv zori aslem
zalear lok mhaka tori somzotaxil'le ?
mhojem namv lokank khobor astaxil'le?

na... Mhoje zogop veglle asa
mhoje kodden ghor dar soglem asa
mhojem namvam soit ostitv asa
punn tea mannkulea porache na

somazant hi sthiti asach
dor disa astach toxim kitlim rostear
jeunn khann na zalear
sodtat ek bi koirachea ddobeant

tankam apleponn dakhoitat thoddim
zalear thoddim mhonnttat hollxik tim
disnat tim vhoddlim pakli
punn amchea sarkich monxam tim

xirxirota kat polloun hal tanche
asum amche girest zamv gorib ghorabe
durlokx ken'nach nhoi tankam korchem
karonn ken'na na ken'na dis yetach te dor ekleache...

******

- Kajal Prakash Raikar. [May, 2020]

[कविता] कविता (- काजल प्रकाश रायकर)

देवान मनशाक रचताना फकत दोन प्रकार केल्ले; एक असतुरी, दुसरो दादलो. पूण मनशान हांतूं जायतें प्रकार रचले; आपल्या स्वार्थाक लागून, अपल्या फयद्याक लागून. आनी ही परंपरा आज पासून चालू आसा. असल्या समाजीन अनिश्ट परंपरेच्या विरोद जेदनांय आवाज उटयता जावनासा कवी. पूण हांगासर सयत जायते प्रकार आसात न्हय? कोण कविता घडतात, कोण कविता रचतात तर कोण अपल्या जिणियेच्या कर्तुवांनी कविता उभजतात. आनी असल्या कर्तुबांनी कविता उदेशें कर्ची श्याथी आसचे कवी. कित्याक म्हळ्यार हे कवी हवेसी कवी न्हय.

- सं

[कविता] कविता (- काजल प्रकाश रायकर)

कविता

आवयस... पाप रे ताचें
अशें मनांत जालें
बारीक नदरेन ताका पळयना फुडें
आंग अचकीत चुरचरले

नटिल्लें तें गुलाबी व्हिस्तुदान
नासलीं मात जोतीं पांयांक
बसून तें एका कोनशाक
पळयत आशिल्लें येता वयतल्यांक

दृष्टि ताची म्हजेर भोंवली
खिणाक आमी पळयतच उरलीं
मोन्यांनीच पयलीं दोगांय उलयलीं
आनी काळकूट ताची म्हज्या काळजाक तोपली

म्हऱ्यांत वचून बाय म्हणटकच हांसलें तें
कितें तरी सांगूंक सोदतालें
पूण आसलें घडये एक वर्सांचें
म्हणून बाबडें दोळ्यानींच बडबडलें

ताच्यांत आसली एक आस
आपणाक लोकांनीं पारखुपाक
आपली अपुर्बाय करपाक
आपणें सुख्खांत जीण जगपाक

लागलें धांवपाक तें दिमकुऱ्यानीं
म्हजीय चाल चलपाक लागली
सट्ट करून येवंक लागलें तें फाटी
“आपल्याक धर”
ह्या भावनेंतल्यान दुख्खां ताचीं गळ्ळीं

भयणी सांगाता आसलें एकलेंच
रडूंक लागलें तें पोटा भुकेन
चितलें खावंक हाडूंक
पूण त्या वेळार नासलो एक रुपया म्हजे कडेन

म्हजेच कडेन हांव उलोवंक लागलें
ताच्या जाग्यार हांव जरी आसलें
जाल्यार लोक म्हाका तरी समजताशिल्ले ?
म्हजें नांव लोकांक खबर आसताशिल्ले?

ना... म्हजे जगप वेगळे आसा
म्हजे कडेन घर दार सगलें आसा
म्हजें नांवां सयत अस्तीत्व आसा
पूण त्या माणकुल्या पोराचे ना

समाजांत ही स्थिति आसाच
दर दिसा आसताच तशीं कितलीं रस्त्यार
जेवण खाण ना जाल्यार
सोदतात एक बी कोयराच्या डब्यांत

तांकां आपलेपण दाखयतात थोडीं
जाल्यार थोडीं म्हणटात हळशीक तीं
दिसनात तीं व्हडलीं पाकली
पूण आमच्या सारकीच मनशां तीं

शिरशिरता कात पळोवन हाल तांचे
आसूं आमचे गिरेस्त जांव गरीब घराबे
दुर्लक्ष केन्नाच न्हय तांकां करचें
कारण केन्ना ना केन्ना दिस येताच ते दर एकल्याचे...

******

- काजल प्रकाश रायकर. [माय, २०२०]

ದಾಯ್ಜ್.ಕೊಮ್