 |
|
ಕವಿತಾ |
|
ಪಾರಂಪರಿಕ್ ಚಿಂತ್ಪಾಕ್
ಗಳ್ಸುನ್ ಕವಿ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಕೊಣ್ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ಸವಾಲಾಚಿ
ಜವಾಬ್ ದಿಂವ್ಚಿ ತರ್; ಕವಿ ಜೊ ಜಾವ್ನಾಸಾ, ಉತ್ರಾಂಚೊ ರಾಯ್.
ಉತ್ರಾಂ ಉತ್ರಾಂನಿ ಸಂಸಾರ್ ರಸ್ಚಿ ಶ್ಯಾಥಿ ಆಸ್ಚೊ,
ಗುಡ್ಯಾಕ್ ಕಣ್ ಕರ್ಚೊ, ಥೆಂಬ್ಯಾಕ್ ಸಾಗೊರ್ ಕರ್ಚೊ. ಪುಣ್
ತಸಲ್ಯಾ ಕವಿವರ್ವಿಂ ಜಾಂವ್, ತಸಲ್ಯಾ ಕವಿತೆಂನಿ ಜಾಂವ್
ಖಂಚೀಯ್ ಸಮಾಜ್ ಉದ್ದಾರ್ ಜಾಲ್ಲಿ ನಾ, ಜಾಲ್ಲೆಪರಿಂಯೀ ನಾ.
ಕವಿ ಜೊ ಜಾವ್ನಾಸಾ, ಜೊ ಪಯ್ಲೊ ಸ್ವ-ವಿಮರ್ಶಕ್, ಹೆರಾಂಕ್
ಜೊಕ್ಚೆಂ ಬೋಟ್ ಧಾ ಪಾವ್ಟಿಂ ಅಪ್ಣಾಕ್ ಕಿತ್ಲೆಂ ಲಾಗು ಜಾತಾ
ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಸ್ವ-ವಿಮರ್ಸೊ ಕರ್ಚಿ ಶ್ಯಾಥಿ ಆಸ್ಚೊ ಆನಿ
ಕೆದ್ನಾಂಯ್ ಜಾಗೊ ಶಿವಾಯ್ ವಗೊ ನ್ಹಯ್.
ಜೊ.ಸಿ.ಸಿದ್ದಕಟ್ಟೆ ಕೊಂಕ್ಣೆಂತ್ಲೊ ಏಕ್ ಅಸಲೊ ಕವಿ,
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಸಮ್ಜಣೆಪ್ರಕಾರ್ ದುಸ್ರೆ ಪಂಗ್ತೆಕ್ ಮೆಳ್ಚಿ
ಶ್ಯಾಥಿ ಆಸುನ್, ತ್ಯೇ ದಿಶೆನ್ ನಿರಂತರ್ ಮಿನತ್ ಕರ್ಚೊ
ಜಾಗೊ ಕವಿ. ಸಮಾಜೆಚ್ಯಾ ಕಿರ್ಕೊಳ್ ಕರ್ನೆಂಕ್, ಸಮಾಜೆಚ್ಯಾ
ವಾಂಕ್ಡ್ಯಾಂಕ್ ಚಡಾವತ್ ಜಾವ್ನ್ ಅಪ್ಲ್ಯಾ ಕವಿತೆಂನಿ ಅವಾಜ್
ದೀವ್ನ್, ಜೆಮೆಂವ್ಚಾ ಸಮಾಜೆಕ್ ಜಾಗಂವ್ಚೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಕರುನ್
ಆಸ್ಚೊ ತರ್ನಾಟೊ ಕವಿ. ಸಮಾಜೆಚೆ ಸಮಸ್ಸೆ ಪಳೆಂವ್ಚಿ ಶ್ಯಾಥಿ/ಅರ್ಹತಾ
ನಾಸ್ತಾನಾ, ತಾಂತುಂ ಕಿತೆಂಚ್ ನಾ ಮ್ಹಳ್ಳಿ ಬೇಜವಾಭ್ದಾರಿ
ಉತ್ರಾಂ ಲಿಖ್ಚೆ ಯಥೇಶ್ಟ್ ಮಾಪಾನ್ ಭರ್‌ಲ್ಲ್ಯಾಂಕ್
’ಆಂತರಿಕ್ ದೀಶ್ಟ್ ಆಸ್ಲ್ಯಾರ್, ತಸಲ್ಯಾಂಕ್ ಉತ್ರಾಂ
ಮಾತ್ರ್ ದಿಸ್ತಾತ್ ನ್ಹಯ್, ಆವಾಜ್ ಸಯ್ತ್ ಆಯ್ಕತಾ
ಮ್ಹಣ್ಚ್ಯಾಕ್ ಕಾಂಯ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ರೂಪ್‌ರೂಪ್ ಗೊವಾಯ್ ದಿತಾ.
- ಸಂ. | |
|
|
|
|
|
ಬಾಳ್ಪಣ್
ಪರ್ನ್ಯಾ ಸಾಂಕ್ಯಾರ್
ಕಾಲ್
ಹಾಂವ್
ಆನಿ ಬಾಳ್ಪಣ್ ಭೆಟ್ಲ್ಯಾಂವ್
ಬಾಳ್ಪಣ್ ಮ್ಹಜೊ ಹಾತ್ ದಾಂಬುನ್ ಮ್ಹಣಾಲೆಂ:
ತುಂ ಬದಲ್ಲಾಯ್..
ಮಸ್ತ್ ಬದಲ್ಲಾಯ್’
ಹಾಂವ್ ಹಾಸ್ಲೊಂ –
’ಬದ್ಲಾಲಾಂ ದೆಕುನ್ ವೃದ್ಧಿ ಜಾಲಾಂ!’
ಬಾಳ್ಪಣ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ದೊನೀ ಬಾವ್ಳ್ಯಾಂಕ್ ಧರುನ್ ಹಾಲವ್ನ್
ಮ್ಹಣಾಲೆಂ –
’ತುಂ ಕದ್ವಳ್ಳಾಯ್
ಮಸ್ತ್ ಕದ್ವಳ್ಳಾಯ್’
ಹಾಂವ್ ಬಸ್ಲೊಂ –
’ದೆಕುನ್ ಕೆದಾಂತ್ಲೆಂ ಸಾಳಕ್ ಜಾಲಾಂ!’
ಬಾಳ್ಪಣಾನ್ ಶೀದಾ ಮ್ಹಾತ್ಯಾರ್ ಹಾತ್ ಘಾಲೊ,
ಮ್ಹಣುನ್-
’ತುಂ ಚಾಳ್ವಳಾಯ್
ಮಸ್ತ್ ಚಾಳ್ವಳಾಯ್!’
ಹಾಂವೆಂ ಚಲ್ತಚ್ ಮ್ಹಳೆಂ –
”ಚಾಳ್ವಳಾಂ ದೆಕುನ್ ಬಾಳ್ವಳಾಂ’
ಬಾಳ್ಪಣ್ ಮಸ್ತ್ ವೇಳ್ ಪರ್ಯಾಂತ್ ಥಂಯ್ಚ್ ಉರ್ಲೆಂ
ಸುಕ್ಯಾ ಸಾಂಕ್ಯಾಪಂದ್ಲೆ ವಾಂಜ್ ಮಾತಿಯೆಬರಿ!
- ಜೊ.ಸಿ.ಸಿದ್ದಕಟ್ಟೆ [ಜೂನ್, 2017] |
|
|
|
 |
ಜೊ.ಸಿ.ಸಿದ್ದಕಟ್ಟೆ: ಕೊಂಕ್ಣಿ ಕಾವ್ಯಶೆತಾಂತ್ ಕಾಂಯ್
ಆಟ್ ವರ್ಸಾಧಿಂ ಫುಲ್‌ಲ್ಲೊ ಹೊ ಕವಿ, ಅಪ್ಲ್ಯಾ
ಅಪುರ್ಭಾಯೆಚ್ಯಾ ಕವಿತಾ ಪ್ರತಿಭೆಧ್ವಾರಿಂ ಕೊಂಕ್ಣೆಂತ್ ನವೊ
ಭರ್ವಸೊ ಉದೆಂವ್ಕ್ ಸಕ್‌ಲ್ಲೊ ಜಾವ್ನಾಸಾ. ಎದೊಳ್‌ಚ್ಚ್
ಹಾಚೆ ಚ್ಯಾರ್ ಕವಿತಾಜಮೆ ಪರ್ಗಟ್ ಜಾಲ್ಯಾತ್. ’ಉಜ್ಯಾ
ತುಜ್ಯಾ ವೆಂಗೆಂತ್’ ತಾಚೊ ಆಯ್ಲೆವಾರ್‌ಚೊ ಕವಿತಾಜಮೊ.
|
|
कविता |
|
पारंपरीक चिंत्पाक
गळसून कवी म्हळ्यार कोण म्हळ्ळ्या सवालाची जवाब
दिंवची तर; कवी जो जावनासा, उत्रांचो राय. उत्रां
उत्रांनी संसार रसची श्याथी आसचो, गुड्याक कण कर्चो,
थेंब्याक सागोर कर्चो. पूण तसल्या कविवर्वीं जांव,
तसल्या कवितेंनी जांव खंचीय समाज उद्दार जाल्ली
ना, जाल्लेपरिंयी ना. कवी जो जावनासा, जो पयलो
स्व-विमर्शक, हेरांक जोकचें बोट धा पावटीं अपणाक
कितलें लागू जाता म्हळ्ळें स्व-विमर्सो कर्ची
श्याथी आसचो आनी केदनांय जागो शिवाय वगो न्हय.
जो.सी.सिद्दकट्टे कोंकणेंतलो एक असलो कवी, म्हज्या
समजणेपरकार दुस्रे पंग्तेक मेळची श्याथी आसून, त्ये
दिशेन निरंतर मिनत कर्चो जागो कवी. समाजेच्या
किर्कोळ कर्नेंक, समाजेच्या वांकड्यांक चडावत जावन
अपल्या कवितेंनी अवाज दीवन, जेमेंवचा समाजेक
जागंवचें प्रेतन करून आसचो तर्नाटो कवी. समाजेचे
समस्से पळेंवची श्याथी/अऱ्हता नासताना, तांतूं
कितेंच ना म्हळ्ळी बेजवाभदारी उत्रां लिखचे यथेश्ट
मापान भरल्ल्यांक ’आंतरीक दीश्ट आसल्यार,
तसल्यांक उत्रां मात्र दिसतात न्हय, आवाज सयत आयकता
म्हणच्याक कांय ही कविता रूपरूप गोवाय दिता.
- सं |
|
|
|
बाळपण
पर्न्या
सांक्यार काल
हांव
आनी बाळपण भेटल्यांव
बाळपण म्हजो हात दांबून म्हणालें:
तूं बदल्लाय..
मसत बदल्लाय’
हांव हासलों –
’बदलालां देकून वृद्धी जालां!’
बाळपण म्हज्या दोनी बावळ्यांक धरून हालवन
म्हणालें –
’तूं कद्वळ्ळाय
मसत कद्वळ्ळाय’
हांव बसलों –
’देकून केदांतलें साळक जालां!’
बाळपणान शीदा म्हात्यार हात घालो,
म्हणून-
’तूं चाळवळाय
मसत चाळवळाय!’
हांवें चल्तच म्हळें –
”चाळवळां देकून बाळवळां’
बाळपण मसत वेळ पऱ्यांत थंयच उरलें
सुक्या सांक्यापंदले वांज मातियेबरी!
- जो.सी.सिद्दकट्टे (जून,
२०१७) |
| |
|
|
जो.सी.सिद्दकट्टे: कोंक्णि काव्यशेतांत कांय
आट वर्साधिं फुल्ल्लो हो कवि, अप्ल्या
अपुर्भायेच्या कविता प्रतिभेध्वारिं कोंक्णेंत नवो
भर्वसो उदेंव्क सक्ल्लो जाव्नासा. एदोळ्च्च हाचे
च्यार कविताजमे पर्गट जाल्यात. ’उज्या तुज्या
वेंगेंत’ ताचो आय्लेवार्चो कविताजमो. |
|
|
|
 |
|
.gif) ದಾಯ್ಜ್.ಕೊಮ್
|
|
2004 ಥಾವ್ನ್
2011 ಪರ್ಯಾಂತ್ ಕಾರ್ಯಾಳ್ ಆಸ್‌ಲ್ಲ್ಯಾ
ದಾಯ್ಜ್.ಕೊಮ್ ಚೆರ್
ಪರ್ಗಟ್‌ಲ್ಲ್ಯಾ ವಿಂಚ್ಣಾರ್ ಸಾಹಿತಾಕ್ ಆಮಿ
ಫುಡಿಲ್ಯಾ ದಿಸಾಂನಿ ಪಯ್ಣಾರಿ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಂಕ್
ಲಾಭಯ್ತೆಲ್ಯಾಂವ್. | |
| |
 |
|
