[ಕವಿತಾ]
ಎಕೂಚ್ ಲುಗಟ್
[- ಸಂಜೀವ್
ವೆರೆಂಕರ್] |
|
ಎಕೂಚ್ ಲುಗಟ್
ಖೂಬ್ ವರ್ಸಾಂ ಆದ್ಲೆಂ ಮ್ಹಜೆ ಕಡೆನ್
ಎಕ್ ಲುಗಟ್ ಆಶಿಲ್ಲೆಂ ತಾಚಿ ಹಾಂವೆಂ ಪೆಂಟ್ ಶಿವ್ಲಿ
ಸಗ್ಳ್ಯಾಂನೀಚ್ ತಿ ತೊಖೆಲಿ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಪೆಂಟೀಚೆಂ
ಮೊಟ್ವೆಂ ಕಲ್ಸಾಂವ್ ಕೆಲೆಂ ಕಲ್ಸಾಂವಾಂಚಿ ಪೊತಿ ಕೆಲಿ
ಪೊತ್ಯೆಚಿ ಲಂಗೊಟಿ ಲಂಗೊಟೆಚಿ ಕಾಶ್ಟಿ ಕೆಲಿ
ಲೊಕಾಂನಿ ತೀಯ್ ತೊಖೆಲಿ ಹ್ಯಾ ಎಕಾಚ್ ಅಪೂರ್ಬಾಯೆಚ್ಯಾ
ಲುಗ್ಟಾನ್ ಕಿತ್ಲೆಶೆಚ್ ಮಾನ್ ಸನ್ಮಾನ್ ದಿಲೆ ಆತಾಂ
ಕಿತೆಂ ಶೀಂವು? ಲುಗ್ಟೂಚ್ ಉರ್ಲೆಂ ನಾ
ಹ್ಯಾ
ಎಕಾಚ್ ಲುಗ್ಟಾಚ್ಯಾ ಭಾಂಡವ್ಲಾನ್ ಹಾಂವೆಂ ಪುಸ್ಲಿಂ
ಸಗ್ಳ್ಯಾಂಕೂಚ್ ಪಾನಾಂ ಹೆಂ ಸಗ್ಳ್ಯಾಂಕ್ ಆತಾಂ ಕಳ್ಳಾಂ
ಕಳು, ಮ್ಹಾಕಾ ಆತಾಂ ಪರ್ವಾ ನಾ ಮ್ಹಜೆಂ ಮ್ಹಣೂನ್ ಆತಾಂ
ಕಿತೆಂ ಉರ್ಲಾಂ? ಕಾಂಯ್ಚ್ ನಾ! ತೊಖ್ಣಾಯ್ ಕರ್ಪಿ
ಲೊಕಾಂಕ್ ಮಾತ್ ಹಾಂವ್ ಪಳಯ್ತಾ ಆತಾಂ ಕಪ್ಲಾರ್
ಹಾತ್ ಮಾರ್ತನಾ!!
******
- ಸಂಜೀವ್ ವೆರೆಂಕರ್.
[ಜನೆರ್, 2020] |
|
|
ಸಂಜೀವ್ ವೆರೆಂಕರ್:
ಪತ್ರಿಕೋಧ್ಯಮಿ, ಕವಿ,
ಚಿಂತ್ಪಿ ತಶೆಂಚ್ ವಾವ್ರಾಡಿ ಜಾವ್ನ್ ವಾವ್ರ್ ಕರ್ಚ್ಯಾ
ಹಾಚಿಂ ಭಾವ್ಝುಂಬರ್, ಮುಂಬರ್,
ಗಾಂವಾಂತಲಿ ಸಾಂಜ್, ಪಡ್ವೆ ಬಯ್ಲಿ ಸಂವ್ಣಿ,
ಚೈತನ್ಯಾಚ್ಯೊ ಪಾವಳ್ಯೊ, ಅಸ್ವಸ್ಥ್ ಸೂರ್ಯ್
- ಹೆ ಹಾಚೆ ಯೆದೊಳ್ ಪಾಸೊನ್ ಪರ್ಗಟ್ ಜಾಲ್ಲೆ
ಕವಿತಾಜಮೆ. ವಿಮಲಾ ಪೈ ಪುರಸ್ಕಾರ್, ಟಿ.ಎಮ್.ಎ.ಪೈ
ಪುರಸ್ಕಾರ್, ಕೊಂಕಣಿ ಭಾಶಾ ಮಂಡಳ್ (ಗೊಂಯಾಂ) ಪುರಸ್ಕಾರ್
ಹಾಕಾ ಲಾಭ್ಲ್ಲೆ ಪ್ರಮುಕ್ ಪುರಸ್ಕಾರ್. |
[kovita] Ekuch Lugott (-
Sonjivo Verenkor) |
Thoddeach utramni
sangun mugdonatli kanni sangchi kola fokot
kovitemn matr asuyeta mhonncheak hi kovita kaim
opurbhayechi govai dita. Kaim tempadim lugott
aslem ani tantum kholsamv aslem punn
vellakallaprokar omkanch luttun khelem. Hangasor
sorkar asuyeta, kaide kanun asuyeta va bodloncho
kall ani tea vellakallak sori zaun bodolcho
monis zauyeta punn okhrek kholsamva thaun
kaxttek paumvchi got marmik. Ekch lugott
konnacho man dhampunk sokta, man choddounko
sokta toxench man kaddunkyi sokta - hem sorv
vellakallachi mohima. Okherik oplea toklek marn
ghemvchi onivaryota.
Kovi bab verenkor
voicharik chintpacho kovi. Tachea kovitemni ek
lhan kanni asun tea kanniepattlean zaite
voicharik tork asche parkuvyeta. Hangasoryi
tench preton kel'lem disun yeta. Ani hi kovita
vachun gel'leporinch monant ekek rupnnim ubhim
korit to vetana kovitechi sobhai choddunch
veta. Bakichem tukunk tukach soddtam.
- Som |
[kovita] Ekuch Lugott (-
Sonjivo Verenkor) |
Ekuch
lugott
khub vorsam adlem
mhoje kodden
ek lugott axil'lem
tachi hamvem pentt
xivli
soglleamnich ti
tokheli
uprant penttichem
mottvem kolsamv kelem
kolsamvanchi poti keli
potyechi longotti
longottechi kaxtti
keli
lokamni ti-i tokheli
hea ekach opurbayechea
lugttan
kitlexech man sonman
dile
atam kitem ximvu?
lugttuch urlem na
hea ekach lugttachea
bhanddoulan
hamvem puslim
soglleankuch panam
hem soglleank atam
koll'llam
kollu, mhaka atam
porva na
mhojem mhonnun atam
kitem urlam?
kainch na!
tokhnnai korpi lokank
mat
hamv polloita atam
koplar hat martona!!
******
- Sonjivo Verenkor. [Jan,
2020] |
|
|
Sonjivo Verenkor:
potrikodhyomi, kovi, chintpi toxench vauraddi
zaun vaur korchea hachim bhavozhumbor,
mumbor, gamvantoli sanz, poddve boili somvnni,
choitoneacheo paulleo, osvosth sury -
he hache yedoll pason porgott zal'le kovitazome.
Vimola poi puroskar, tti.Em'.E.Poi puroskar,
konkonni bhaxa monddoll (gõyam) puroskar haka
labhl'le promuk puroskar. |
[कविता]
एकूच लुगट
[- संजीव वेरेंकर] |
थोड्याच उत्रांनी सांगून मुगदनातली काणी सांगची
कला फकत कवितेंन मात्र आसुयेता म्हणच्याक ही कविता
कांय अपुर्भायेची गवाय दिता. कांय तेंपादीं लुगट
आसलें आनी तांतूं खल्सांव आसलें पूण वेळाकाळापरकार
अमकांच लुटून खेलें. हांगासर सर्कार आसुयेता,
कायदे कानून आसुयेता वा बदलंचो काळ आनी त्या
वेळाकाळाक सरी जावन बदल्चो मनीस जाव्येता पूण
अखरेक खल्सांवा थावन काश्टेक पावंवची गत मार्मीक.
एकच लुगट कोणाचो मान धांपुंक सक्ता, मान चडवंक
सक्ता तशेंच मान काडुंकयी सक्ता - हें सर्व
वेळाकाळाची महिमा. अखेरीक अपल्या तकलेक मार्न
घेंवची अनिवाऱ्यता.
कवी बाब वेरेंकर
वयचारीक चिंत्पाचो कवी. ताच्या कवितेंनी एक ल्हान
काणी आसून त्या काणियेपाटल्यान जायते वयचारीक तर्क
आसचे पार्कुव्येता. हांगासरयी तेंच प्रेतन
केल्लें दिसून येता. आनी ही कविता वाचून
गेल्लेपरिंच मनांत एकेक रुपणीं उभीं करीत तो
वेताना कवितेची सोभाय चडूनच वेता. बाकिचें तुकुंक
तुकाच सोडतां.
- सं |
[कविता]
एकूच लुगट
[- संजीव वेरेंकर] |
एकूच लुगट
खूब वर्सां आदलॆं म्हजॆ कडॆन
एक लुगट आशिल्लॆं ताची हांवॆं पॆंट शिवली
सगळ्यांनीच ती तॊखॆली उपरांत पॆंटीचॆं
मॊटवॆं कलसांव कॆलॆं कलसांवांची पॊती कॆली
पॊतयॆची लंगॊटी लंगॊटॆची काश्टी कॆली
लॊकांनी तीय तॊखॆली ह्या एकाच अपूर्बायॆच्या
लुगटान कितलॆशॆच मान सन्मान दिलॆ आतां कितॆं
शींवू? लुगटूच उरलॆं ना
ह्या एकाच
लुगटाच्या भांडवलान हांवॆं पुसलीं सगळ्यांकूच
पानां हॆं सगळ्यांक आतां कळ्ळां कळू, म्हाका
आतां पर्वा ना म्हजॆं म्हणून आतां कितॆं उरलां?
कांयच ना! तॊखणाय करपी लॊकांक मात हांव
पळयता आतां कपलार हात मारतना!!
******
-
संजीव वेरेंकर.
[जनेर,
२०२०] |
|
|
संजीव वेरेंकर: पत्रिकोध्यमी,
कवी, चिंत्पी तशेंच वावराडी जावन वावर कर्च्या
हाचीं भावझुंबर, मुंबर, गांवांतली सांज,
पडवे बयली संवणी, चैतन्याच्यो पावळ्यो, अस्वस्थ
सूऱ्य - हे हाचे येदोळ पासोन पर्गट
जाल्ले कविताजमे. विमला पै पुरसकार, टी.एम.ए.पै
पुरसकार, कोंकणी भाशा मंडळ (गोंयां) पुरसकार हाका
लाभल्ले प्रमूक पुरसकार. |
|
|
ದಾಯ್ಜ್.ಕೊಮ್
|