 |
|
ಕವಿತಾ |
|
’ಭಾತ್ ಕಾಂಡ್ಲ್ಯಾರ್
ತಾಂದುಳ್ ಜಾತಾ’ ಕವಿತಾ ಜಾತಾ ಮ್ಹಣುನ್ ಸಮಾಜೆಕ್ ಬೂದ್‌ಬಾಳ್
ಸಾಂಗುಂಕ್ ಪ್ರಾಸ್‌ಬದ್ದ್ ಉತ್ರಾಂಚೊ ದಾಳೊ ಕರುನ್
ಸಾಮಾಜಿಕ್ ಮಾಧ್ಯಮಾಂನಿ ಎಕಾಮೆಕಾ ಧಾಡ್ಚೆಂ ಏಕ್ ಆಜ್‌ಕಾಲ್
ಫೇಶನ್ ಜಾಲಾಂ. ಜಶೆಂ ಫಿರ್ಗಜ್ ಪತ್ರಾಂನಿ (ಥೊಡ್ಯಾ ಹೆರ್
ಪತ್ರಾಂನಿ ಸಯ್ತ್) ಜಾಂವ್ಚೊ ಭಾಸೆಚೊ ಖಚ್ರೊ ಪಳೆತಾನಾ
ಖರೆಂಚ್ ಚಾ.ಫ್ರಾಚಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಯಾದಿಕ್ ಯೆತಾತ್ ’ಕುಂಡೊ
ಖಾವ್ನ್ ಸವಯ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾಂಕ್ ಉಂಡ್ಯಾಚಿ ರೂಚ್ ಕಶಿ ಕಳ್ಚಿ?’.
ಹಾಕಾ ಮೂಳ್ ಕಾರಣ್ ಕವಿತೆವಿಶಿಂ ಆಸ್ಚಿ ಸಮ್ಜೊಣಿ ಭೋವ್
ಪಾತಳ್/ಅಸ್ಕತ್ ಮ್ಹಣ್ಯೆತಾ, ವಾಚ್ಪಾಚೊ ಬೊರ್ಗೊಳ್,
ಚಿಂತ್ಪಾಚೊ ದುಕೊಳ್ ಅಸ್ಲ್ಯಾರೀ, ’ಕಿತೆಂಯ್’, ’ಕಶೇಂಯ್
ಬರಯಿಲ್ಲಿ’ ಕವಿತಾ ಜಾಯ್ನಾ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಸತ್ ಕವಿನ್ ಪಯ್ಲೆಂ
ಸಮ್ಜುಂಚೆಂ ಭೊವ್ ಗರ್ಜೆಚೆಂ.
ಹ್ಯಾ ಕವಿತೆಂತ್ ಜೀಬ್
ಆನಿ ರೂಕ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಕಿತೆಂ? ಆನಿ ಕಾವ್ಳೊ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್
ಕಿತೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಸಮ್ಜಲ್ಯಾರ್ ಕವಿತೆಚಿ ಗುಂಡಾಯ್
ಅಪ್ಶಿಚ್ಚ್ ಸಮ್ಜತಾ.
ಕೊಂಕ್ಣೆಂತ್ ಆಯ್ಲೆವಾರ್ ಅಪ್ರೂಪ್ ಪುಣ್ ಅಪುರ್ಭಾಯೆಚ್ಯೊ
ಕವಿತಾ ಬರಯ್ತೆಲ್ಯಾ ಭೋವ್ ಥೊಡ್ಯಾಂಚ್ಯಾ ಮೆಳಿಂತ್ಲೊ ಜೋನ್
ಸುಂಟಿಕೊಪ್ಪ ಕಾನಡಿಂತ್ ಫಾಮಾದ್ ಕವಿ. ಕವಿತೆಂತ್ ಪ್ರತಿಮಾ/ಇಮಾಜಿಂಕ್
ಉಭ್ಯೊ ಕರುನ್, ತ್ಯಾ ಇಮಾಜಿಂ ಮುಖಾಂತ್ರ್ ಏಕ್
ಸಂವೇದನಾತ್ಮಕ್/ಮಾರ್ಮಿಕ್ ಚಿಂತ್ಪಾಚೆರ್ ಉದೆಲ್ಲ್ಯಾ
ಖೊವ್ಳಾಂಕ್ ಕಾಡ್ಚೆಂ ಚಿಂತಾಪ್ ಹ್ಯೇ ಕವಿತೆಂತ್ ರೂಪ್ ರೂಪ್
ದಿಸೊನ್ ಯೆತಾ.
- ಸಂ. | |
|
|
|
|
|
ಜೀಬ್ ಆನಿ ರೂಕ್
..
ತೊ ವಚೊನ್
ತೇಂಪ್ ಕಿತ್ಲೊ ಜಾಲೊಗಿ...
ದೀಸ್ ರಾತ್ ಜಾವ್ನ್
ರಾತ್ ಅನಿಕೀ ಕಾಳೆಂ ಜಾವ್ನ್
ಪ್ರಾಯ್ ಭರೊನ್ ಪಿಂರ್ಗತಾ!
ಕಾಳೊಕಾಚೆ ಕಣ್ ಕಣ್‌ಯೀ
ಮಾಂಯ್ಚಿ ಮಾಂಯ್
ಸುನೆಚಿ ಸುನ್ ಮ್ಹಣ್
ಚಾಬೊನ್ ಪಡ್ಲ್ಯಾಂತ್
ಮಾತಿಯೆಂತ್ ಮಾತಿ ಜಾಲ್ಲಿ
ಕೂಡ್ ಅನಿಕ್‍ಯೀ ಸಲ್ವಾನಾ
ತಿ ಜೀಬ್
ತಿ ಜೀಬ್ ಆತಾಂ ಖಿರ್ಲೊನ್
ವ್ಹಡ್ ರೂಕ್ ಜಾವ್ನ್ ಆಡ್ ಪಡ್ಲ್ಯಾ
ವ್ಹಾಳ್ಚ್ಯಾ ವಾರ್‍ಯಾಕ್‌ಯೀ
ಕಾಂಠಾಳೊ.. ದುರ್ಸಣ್
ಜೀಬ್ ರೂಕ್ ಜಾವ್ನ್
ರೂಕ್ ಜೀವ್ ಜಾವ್ನ್
ಎಕೇಕ್ ಪಾಳ್‌ಯೀ
ಮಾಂಯ್ ಸುನ್ ಮ್ಹಣ್ ಝಗಡ್ತಾನಾ
ಹ್ಯಾ ಮಾತಿಯೆಕೀ ವಿರಾರಾಯ್..
ಆತಾಂ
ಖಂಯ್ ಥಾವ್ನ್‌ಗೀ
ಉಭೊನ್ ಆಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ಕಾವ್ಳ್ಯಾನ್
ರುಕಾಚೆರ್ ವಸ್ತಿ ಕೆಲ್ಯಾ;
ಸುಕ್‌ಲ್ಲೆ ಜಿಬಾಂಕ್ ಆತಾಂ
ಬಂಧನಾಚೆಂ ಭ್ಯೆಂ
ಬಂಧನಾಚೆಂ ಭ್ಯೆಂ..
- ಜೋನ್ ಸುಂಟಿಕೊಪ್ಪ [ಸಪ್ತೆಂಬರ್,
2016] |
|
|
|
 |
ಜೋನ್ ಸುಂಟಿಕೊಪ್ಪ:
ಕಾನಡಿ ಭಾಸೆಂತ್ ಅಪುರ್ಭಾಯೆಚ್ಯೊ ಕವಿತಾ/ಕಾಣ್ಯೊ
ಬರಂವ್ಚೊ ಜೋನ್ ಡಿ’ಸೋಜ್, ವೃತ್ತೆನ್ ಏಕ್ ಶಿಕ್ಷಕ್.
ಸಾಹಿತ್ಯಾಚೆಂ ಪದ್ಯುತ್ತರ್ ಶಿಕಾಪ್ ಜೊಡುನ್ ಆಸ್ಚೊ ಹೊ
ಏಕ್ ಭೋವ್ ಸಂವೇದನ್‌ಶೀಲ್ ತಶೆಂಚ್ ಭೋವ್ ಮೊವಾಳ್/ಖಾಲ್ತೊ.
ಪುಣ್ ಚಿಂತ್ನಾಂನಿ ತಿತ್ಲೊಚ್ಚ್ ಪರಿಪಕ್ವ್.
ಸಮಾಜಿಂತ್ಲ್ಯಾ ವಾಂಕ್ಡ್ಯಾಂಚೆರ್ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ್ ನದರ್
ಘಾಲ್ಚೆಂ ಚಿಂತಾಪ್ ಹಾಚ್ಯಾ ಚಡ್ತಾವ್ ಬರ್ಪಾಂನಿ ನಿಶೆತಾ.
|
|
कविता |
|
’भात कांड्ल्यार
तांदुळ जाता’ कविता जाता म्हणुन समाजेक बूद्बाळ
सांगुंक प्रास्बद्द उत्रांचो दाळो करुन सामाजिक
माध्यमांनि एकामेका धाड्चें ऎक आज्काल फॆशन जालां.
जशें फिर्गज पत्रांनि (थोड्या हेर पत्रांनि सय्त)
जांव्चो भासेचो खच्रो पळेताना खरेंच चा.फ्राचिं
उत्रां यादिक येतात ’कुंडो खाव्न सवय जाल्ल्यांक
उंड्याचि रूच कशि कळ्चि?’. हाका मूळ कारण कवितेविशिं
आस्चि सम्जोणि भॊव पातळ/अस्कत म्हण्येता, वाच्पाचो
बोर्गोळ, चिंत्पाचो दुकोळ अस्ल्यारी, ’कितेंय’,
’कशॆंय बरयिल्लि’ कविता जाय्ना म्हळ्ळें सत कविन
पय्लें सम्जुंचें भोव गर्जेचें.
ह्या कवितेंत जीब
आनि रूक म्हळ्यार कितें? आनि काव्ळो म्हळ्यार कितें
म्हळ्ळें सम्जल्यार कवितेचि गुंडाय अप्शिच्च सम्जता.
कोंक्णेंत आय्लेवार अप्रूप पुण अपुर्भायेच्यो कविता
बरय्तेल्या भॊव थोड्यांच्या मेळिंत्लो जॊन
सुंटिकोप्प कानडिंत फामाद कवि. कवितेंत प्रतिमा/इमाजिंक
उभ्यो करुन, त्या इमाजिं मुखांत्र ऎक संवॆदनात्मक/मार्मिक
चिंत्पाचेर उदेल्ल्या खोव्ळांक काड्चें चिंताप ह्यॆ
कवितेंत रूप रूप दिसोन येता.
- सं |
|
|
|
जीब आनि रूक
तो वचोन
तॆंप कित्लो जालोगि...
दीस रात जाव्न
रात अनिकी काळें जाव्न
प्राय भरोन पिंर्गता!
काळोकाचे कण कण्यी
मांय्चि मांय
सुनेचि सुन म्हण
चाबोन पड्ल्यांत
मातियेंत माति जाल्लि
कूड अनिक्यी सल्वाना
ति जीब
ति जीब आतां खिर्लोन
व्हड रूक जाव्न आड पड्ल्या
व्हाळ्च्या वायाक्यी
कांठाळो.. दुर्सण
जीब रूक जाव्न
रूक जीव जाव्न
एकॆक पाळ्यी
मांय सुन म्हण झगड्ताना
ह्या मातियेकी विराराय..
आतां
खंय थाव्न्गी
उभोन आयिल्ल्या काव्ळ्यान
रुकाचेर वस्ति केल्या;
सुक्ल्ले जिबांक आतां
बंधनाचें भ्यें
बंधनाचें भ्यें..
-
जॊन सुंटिकोप्प [सप्तेंबर,
२०१६] |
| |
|
|
जॊन सुंटिकोप्प:
कानडि भासेंत अपुर्भायेच्यो कविता/काण्यो बरंच्वो
जॊन डि’सॊज, वृत्तेन ऎक शिक्षक. साहित्याचें
पद्युत्तर शिकाप जोडुन आस्चो हो ऎक भॊव संवॆदन्शील
तशेंच भॊव मोवाळ/खाल्तो. पुण चिंत्नांनि तित्लोच्च
परिपक्व. समाजिंत्ल्या वांक्ड्यांचेर विमर्शात्मक
नदर घाल्चें चिंताप हाच्या चड्ताव बर्पांनि निशेता. |
|
|
|
 |
|
.gif) ದಾಯ್ಜ್.ಕೊಮ್
|
|
2004 ಥಾವ್ನ್
2011 ಪರ್ಯಾಂತ್ ಕಾರ್ಯಾಳ್ ಆಸ್‌ಲ್ಲ್ಯಾ
ದಾಯ್ಜ್.ಕೊಮ್ ಚೆರ್
ಪರ್ಗಟ್‌ಲ್ಲ್ಯಾ ವಿಂಚ್ಣಾರ್ ಸಾಹಿತಾಕ್ ಆಮಿ
ಫುಡಿಲ್ಯಾ ದಿಸಾಂನಿ ಪಯ್ಣಾರಿ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಂಕ್
ಲಾಭಯ್ತೆಲ್ಯಾಂವ್. | |
| |
 |
|
