ಮನಿಸ್ ಜಾವ್ನ್ ಹ್ಯಾ ಸಂಸಾರಾಂತ್ ಜಲ್ಮೊನ್ ಆಯಿಲ್ಲ್ಯಾ ಸರ್ವಾಂಕ್ ಪಾಶಾರ್ ಜಾಂವ್ಕ್ ಆಸ್ಚೆಂ ಪಯ್ಲೆಂ ಹಂತ್‌ಚ್ ’ಭುರ್ಗೆಂಪಣ್’, ಅನಿ ಹ್ಯಾ ಭುರ್ಗ್ಯಾಪಣಾಲೆ ಯಾದ್, ಜೀಣ್‌ಭರ್ ಯಾದಿಂತ್ ಉರ್ಚೆ ಸಹಜ್. ಜಾಂವ್ ಜಿಣ್ಯೆಚ್ಯಾ ಖಂಚ್ಯಾಯ್ ಹಂತಾರ್ ತೊ ಪಾವುಂದಿ, ಪುಣ್ ಭುರ್ಗ್ಯಾಪಣಾಲ್ಯಾ ಅಪುಟ್ ಯಾದಿಂಕ್ ಮಾತ್ರ್ ವಿಸ್ರುಂಕ್ ಸಾಧ್ಯ್ ನಾ.

ಹಾಂಗಾಸರ್ ಅಸಲೆಂಚ್ ಚಿಂತಾಪ್ ಘೆವ್ನಾ ಆಯ್ಲ್ಯಾ ಬಾಯ್ ಜೋಯ್ಲಿನ್ ಸಿ. ಕುಂದಾಪುರ್ ಫಿರ್ಗಜೆಚಿ, ಕೊಂಕ್ಣಿ ಸಾಹಿತ್ಯಾಚಿ ವೋಡ್ ಆನಿ ಆಸಕ್ತ್ ತಿಕಾ ಹಿ ಕವಿತಾ ಬರಂವ್ಕ್ ಪ್ರೇರಿತ್ ಕರ್ತಾಸ್ತಾಂ, ತಿಚೆಥಾವ್ನ್ ಫುಡೆಂಯ್ ಅನಿಕ್‌ಯೀ ಬರೆಂ ಸಾಹಿತ್ ಅಪೇಕ್ಶಾ ಕರ್ಯಾಂ.

- ಸಂ

[ಬ್ರೊತೊ - 7] ಯಾದಿಚೆ ವ್ಹಾಳ್

ಯಾದಿಚೆ ವ್ಹಾಳ್

ಲ್ಹಾನ್‍ಪಣಾಲೆ ದೀಸ್ ತೆ
ಆತಾಂ ಧಾಂವುನ್ ಗೆಲ್ಯಾತ್
ಲ್ಹಾನ್ ಪ್ರಾಯೆಚಿಂ ಘಡಿತಾಂ ತಿಂ
ಆಜೂನ್ ಜಿವಿಂಚ್ ಉರ್ಲ್ಯಾಂತ್

ಅಮ್ಚ್ಯಾ ಘರಾ ಲಾಗ್ಸಾರ್
ವ್ಹಾಳ್ತಾಲಿ ದಾಟಿ ಮೊಟಿ ಏಕ್ ನಂಯ್
ನಿತಳ್ ಉದ್ಕಾಚ್ಯಾ ವಾಳ್ಯಾಂತ್
ಮಜೆನ್ ಉಡಿ ಮಾರ್ತಾಲಿಂ
ಹಾತ್ ಪಾಂಯ್ ಸಗ್ಳೆ ಬಡವ್ನ್
ಉಡೊನ್ ಪಡೊನ್ ನ್ಹಾತಾಲಿಂ.

ತ್ಯಾ ನಂಯ್ಚ್ಯಾ ದೆಗೆನಿಂ
ಪಿಶ್ಯಾ ಕೊಬಾಚೆಂ ರಾನ್
ಉದ್ಕಾಚ್ಯಾ ವ್ಹಾಳಾ ಪಂದಾ
ರೆಂವೆ ಫಾತ್ರಾಚೆಂ ಸ್ಥಾನ್...

ಪಾವ್ಸಿಲ್ಯಾ ದಿಸಾನಿಂ ತಾಂತುಂ
ಜಮ್ತಾ ತಾಂಬ್ಡ್ಯಾ ಉದ್ಕಾಚಿ ರಾಸ್
ಪಾವ್ಸಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ತ್ಯಾ ನಂಯ್ತ್
ನಿತಳ್ ಉದ್ಕಾಚೊ ತಾಳ್

ಆನಂದಾಚೆ ಲಾನ್ಪಳೆ ಆವ್ಕಾಸ್ ತೆ
ಆತಾಂ ನಪಂಯ್ಚ್ ಜಾಲ್ಯಾತ್
ಗಾಂವ್ ಸೊಡುನ್ ಶೆರಾಂತ್ ಪಾವ್ಲ್ಯಾರೀ
ಯಾದಿ ಮತಿಂತ್ ಖಂಚ್ಲ್ಯಾತ್....!

[- ಜೋಯ್ಲಿನ್ ಸಿ. ಕುಂದಾಪುರ್, ಅಗೋಸ್ತ್, 2017.]

ಜೋಯ್ಲಿನ್ ಸಿ. ಕುಂದಾಪುರ್: ಪ್ರಸ್ತುತ್ ಅಪ್ಲೆಂ ಶಿಕಾಪ್ ಶಿಕುನ್ ಅಸ್ಚ್ಯಾ ಹಿಕಾ ಕೊಂಕ್ಣಿ ಸಾಹಿತ್ಯಾಚಿ ವೋಡ್ ಆನಿ ಆಸಕ್ತ್. ಪ್ರತ್ಯೇಕ್ ಜಾವ್ನ್ ಕವಿತಾ ಹಿಚಿ ಪಯ್ಲಿ ಆಸಕ್ತ್.

इश्टागत

मनीस जावन ह्या संसारांत जल्मोन आयिल्ल्या सर्वांक पाशार जावंक आसचें पयलें हंत‌च ’भुर्गेंपण’, अनी ह्या भुर्ग्यापणाले याद, जीण‌भर यादिंत उर्चे सहज. जांव जिण्येच्या खंच्याय हंतार तो पावुंदी, पूण भुर्ग्यापणाल्या अपूट यादिंक मात्र विस्रुंक साध्य ना.

हांगासर असलेंच चिंताप घेवना आयल्या बाय जोयलीन सी. कुंदापूर फिर्गजेची, कोंकणी साहित्याची वोड आनी आसक्त तिका ही कविता बरवंक प्रेरीत कर्तासतां, तिचेथावन फुडेंय अनीक‌यी बरें साहीत अपेक्षा कऱ्यां.

- सं

[ब्रोतो - ७] यादिचे व्हाळ

यादिचे व्हाळ

ल्हान‍पणाले दीस ते
आतां धांवून गेल्यात
ल्हान प्रायेचीं घडितां तीं
आजून जिविंच उरल्यांत

अमच्या घरा लागसार
व्हाळताली दाटी मोटी एक नंय
नितळ उदकाच्या वाळ्यांत
मजेन उडी मार्तालीं
हात पांय सगळे बडवन
उडोन पडोन न्हातालीं.

त्या नंयच्या देगेनीं
पिश्या कोबाचें रान
उदकाच्या व्हाळा पंदा
रेंवे फात्राचें स्थान...

पावसिल्या दिसानीं तांतूं
जमता तांबड्या उदकाची रास
पावसा उपरांत त्या नंयत
नितळ उदकाचो ताळ

आनंदाचे लानपळे आवकास ते
आतां नपंयच जाल्यात
गांव सोडून शेरांत पावल्यारी
यादी मतिंत खंचल्यात....!

[- जोयलीन सी. कुंदापूर, अगोसत, २०१७.]

जोयलीन सी. कुंदापूर: प्रसतूत अपलें शिकाप शिकून असच्या हिका कोंकणी साहित्याची वोड आनी आसक्त. प्रत्येक जावन कविता हिची पयली आसक्त.