ಜೆದ್ನಾಂ ಕವಿತೆಚೆರ್ ಮ್ಹಜೆಂ ಅಧ್ಯಯನ್ ಸುರು ಜಾಲಾಂ, ಆಜ್ ಪಾಸೊನ್ ಹಾಂವ್ ನವೆ ನವೆ ಅರ್ಥ್ ಸೊಧುನ್/ಸಮ್ಜುನ್ ಆಯ್ಲಾಂ. ಆನಿ ಕವಿತಾ ಎಕಾ ಆಮಾಲಾಪರಿಂ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಸಮೊರ್ ಉದೆಲಿ ತರ್ ತ್ಯಾ ಕವಿತೆಚಿ ಸೊಭಾಯ್ ಆನಿ ಗುಂಡಾಯ್ ವೆಗ್ಳಿಚ್ಚ್. ಪರತ್ ಪರತ್ ವಾಚ್ಯಾಂ ಮ್ಹಣುನ್ ಭಗ್ತಾ, ಪರತ್ ಪರತ್ ನವೆ ಅರ್ಥ್ ಉಭ್ಯೊ ಕರ್ಚಿ ಶ್ಯಾಥಿ ತಸಲ್ಯಾ ಕವಿತೆಂನಿ ಆಸ್ತಾತ್. ಕೊಂಕ್ಣೆಂತ್ ಅಸಲ್ಯಾ ಕವಿತೆಂಚೊ ಭೊರ್ಗೊಳ್ ಆಸಾ, ಭೋವ್ ಪಾತಾಳಾಯೆನ್ ಯೆತಾತ್ ತರ್‌ಯೀ, ಸಭಾರ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಜೊಕ್ತ್ಯಾ ವಾಚ್ಯಾಂಕ್ ತ್ಯೊ ಪಾವಾನಾಂತ್.

ಗುಲ್ಜಾರ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಕೊಣ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಸಾಂಗ್ಚಿ ಕೊಣಾಕ್‌ಚ್ಚ್ ಗರ್ಜ್ ನಾ, ಗುಲ್ಜಾರಾಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಟ್ಸ್‌ಆಪಾಂತ್ಲ್ಯಾ ’ಕವಿತಾಪಾಠ್’ ಗ್ರೂಪಾಂತ್ ರಿಗ್ಲಿ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ಥಂಯ್ಚರ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಸರ್ವ್ ಕವಿಂಕ್ ಎಕಾ ಥರಾಚೆಂ ಕಾವ್ಯಾಚೆಂ ಆಮಾಲಾನ್ ಭರ್ಲೆಂ. ದೆಕುನ್ ಹೆಂ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಂಕ್ ಪಾವಂವ್ಚ್ಯಾಕ್ ಮ್ಹಜೆಂ ಹೆಂ ಲ್ಹಾನ್ ಪ್ರೇತನ್.

ಆಂಕ್ಡೊ - 5

ಯೇ ಆವ್ಕಾ!
ಕಿತೆಂಗೀ ಸಾಂಗ್ಲೆಂ ಹಾಂವೆಂ
ಪುಣ್ ಭೋವ್ಶಾ ತುವೆಂ ಆಯ್ಕಲೆಂ ನಾಂಯ್..
ತುಂ ಘೆಂವ್ಕ್ ಸಕ್ಶಿ ಮ್ಹಜೆಥಾವ್ನ್ ಮ್ಹಜೆಭಿತರ್ಲ್ಯಾ ಭುರ್ಗ್ಯಾಕ್,
ಪುಣ್ ಭುರ್ಗ್ಯಾಪಣಾಕ್ ನ್ಹಯ್..!!

ಹರ್ಯೆಕ್ ಸವಾಲಾಕ್ ಕಸ್ಲಿಚ್ ಜವಾಬ್ ಆಸಾನಾ
ಹರ್ಯೆಕಾ ಮೊಗಾಚೆಂ ನಾಂವ್ ಪಾಡ್ ಜಾಯ್ನಾ
ಅಶೆಂ ಆಮಾಲಾಂತ್ ಮಜಾ ಕರ್ತಾತ್ ಪಿಯೆತೆಲೆ
ಪುಣ್ ಹರ್ಯೆಕಾ ಆಮಾಲಾಚೆಂ ನಾಂವ್ ಸೊರೊ ಆಸಾನಾ

ಮೌನ್ ತೊಂಡಾಂನಿ ಹಜಾರ್ ಕವಚಾಂ ಆಸ್ತಾತ್
ಹಾಸ್ಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂನಿ ಸಯ್ತ್ ಗುಂಡಾಯೆಚೆ ಘಾಯ್ ಆಸ್ತಾತ್
ಕೊಣಾಸವೆಂ ಆಮಿ ಸದಾಂ ರಾಗಾರ್ ಜಾತಾಂವ್,
ಹಕೀಗತ್ ಹಿ - ತಾಂಚೆಸವೆಂಚ್ ಭಾಂಧ್ ಗುಂಡಾಯೆನ್ ಘಡ್ತಾತ್..

ಕೊಣೆಂಗೀ ದೆವಾಲಾಗಿಂ ’ಬೆಸಾಂವ್’ ಮಾಗ್ಲೆಂ
’ಬೆಸಾಂವಾಂತ್’ ಅಪ್ಲೆಂ ಮೋರ್ನ್ ಮಾಗ್ಲೆಂ,
ದೆವಾನ್ ಸಾಂಗ್ಲೆಂ, ಮರಣ್ ತುಕಾ ದಿವ್ಯೆತಾ ಪುಣ್
ತುಜ್ಯಾ ಆವ್ಕಾಚೆಂ ಬೆಸಾಂವ್ ಮಾಗ್ಲೆಲ್ಯಾಂಕ್ ಕಿತೆಂ ಸಾಂಗುಂ?

ಹರ್ಯೆಕಾ ಮನ್ಶಾಚೆಂ ಕಾಳಿಜ್ ಪಾಡ್ ಆಸಾನಾ
ಹರ್ಯೆಕ್ ಮನಿಸ್ ಪಾಡ್ ಆಸಾನಾ
ಪಾಲ್ವತಾತ್ ದಿವೆ ತೆಲಾಚೆಂ ಉಣೆಪಣಾಂತ್..
ಹರ್ಯೆಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂ ಗುನ್ಯಾಂವ್ ವಾರ್‍ಯಾಚೊ ಆಸಾನಾ!!

[ಹಿಂದಿ ಮೂಳ್: ಗುಲ್ಜಾರ್. ಕೊಂಕ್ಣೆಕ್: ವಲ್ಲಿ ಕ್ವಾಡ್ರಸ್]

ಗುಲ್ಜಾರ್: ಏಕ್ ಕವಿ, ಕಾಣ್ಯೆಗಾರ್, ಭೋವ್ ಸಂವೇದನಾತ್ಮಕ್ ಚಿಂತ್ಪಿ, ಭಾರತ್ ದೇಸಾಂತ್ಲೊ ಏಕ್ ಪ್ರತಿಶ್ಟಿತ್ ಕವಿ. ಹಾಚಿಂ ಬರ್ಪಾಂ ಚಡ್ತಾವ್ ಭಾರತೀಯ್ ಭಾಸಾಂನಿ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ಭಾರತಾಭಾಯ್ಲ್ಯಾ ಭಾಸಾಂನಿ ಸಯ್ತ್ ಅನುವಾದಿತ್ ಜಾಲ್ಯಾಂತ್ ಆನಿ ಅಧ್ಯಯನ್ ಜಾತಾ.

[अनुवादित कविता] रंगाळ सावळी

जेद्नां कवितेचेर म्हजें अध्ययन सुरु जालां, आज पासोन हांव नवे नवे अर्थ सोधुन/सम्जुन आय्लां. आनि कविता एका आमालापरिं वाच्प्यासमोर उदेलि तर त्या कवितेचि सोभाय आनि गुंडाय वेग्ळिच्च. परत परत वाच्यां म्हणुन भग्ता, परत परत नवे अर्थ उभ्यो कर्चि श्याथि तसल्या कवितेंनि आस्तात. कोंक्णेंत असल्या कवितेंचो भोर्गोळ आसा, भॊव पाताळायेन येतात तर्‌यी, सभार पाव्टिं जोक्त्या वाच्यांक त्यो पावानांत.

गुल्जार म्हळ्यार कोण म्हळ्ळें सांग्चि कोणाक्‌च्च गर्ज ना, गुल्जाराचि हि कविता वाट्स्‌~आपांत्ल्या ’कवितापाठ’ ग्रूपांत रिग्लि मात्र न्हय, थंय्चर आस्च्या सर्व कविंक एका थराचें काव्याचें आमालान भर्लें. देकुन हें वाच्प्यांक पावंव्च्याक म्हजें हें ल्हान प्रॆतन.

आंकडो ५

यॆ उम्र!
कुछ कहा मैंने
पर शायद तूने सुना नहीं..
तुं छीन सकती है बचपन मेरा,
पर बचपना नहीं..!!

हर बात क कोयी जवाब नहीं हॊता
हर ईश्क क नाम खराब नहीं हॊता..
युं तो झूम लॆते हैं नशॆ मॆं पीनेवाले
मगर हर नशॆ का नाम शराब नहीं हॊता..

खामॊश चेहरे पर हजारॊं पहरे हॊते हैं
हंसती आंखॊं में भी जखम गहरे हॊते हैं
जिनसे अक्सर रूठ जाते हैं हम,
असल में उनसे ही रिश्ते गहरे हॊते है..

किसी ने खुदासे धुआ मांगी
धुआ में अपनी मौत मांगी,
खुदा ने कहा, मौत तो तुझे दे दु मगर
उसे क्या कहूं जिसने तेरी जिंदगी की धुआ मांगी..

हर इन्सान का दिल बुरा नहीं हॊता
हर ऎक इन्सान बुरा नहीं हॊता
बुझ जातॆ है दीये कभी तॆल की कमी से..
हर बार कुसुर हवा का नही हॊता!!!

[हिंदि मूळ: गुल्जार. कोंक्णेक: वल्लि क्वाड्रस]

गुल्जार: ऎक कवि, काण्येगार, भॊव संवॆदनात्मक चिंत्पि, भारत दॆसांत्लो ऎक प्रतिश्टित कवि. हाचिं बर्पां चड्ताव भारतीय भासांनि मात्र न्हय, भारताभाय्ल्या भासांनि सय्त अनुवादित जाल्यांत आनि अध्ययन जाता.