ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕಾಣಿಯೆಮುಖಾಂತ್ರ್ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಕ್ ವೆಗ್ಳ್ಯಾಚ್ ಸಂಸಾರಾಕ್ ಆಪವ್ನ್ ವ್ಹರ್ಚಿ ಶ್ಯಾಥಿ ಆಸ್ಚೊ ರೋನ್‌ರೋಚ್ ಕಾಸ್ಸಿಯಾಚ್ಯೊ ಚಡ್ತಾವ್ ಕಾಣಿಯೊ ವೆಗ್ಳ್ಯೊಚ್. ತೆಚ್‌ಪರಿಂ ಹಿ ಸಯ್ತ್ ವಾಚ್ಪ್ಯಾಕ್ ವೆಗ್ಳೊಚ್ ಅನ್ಭವ್ ದಿತಾ. ಏಕ್ ಕಾಣಿ ಫಕತ್ ಕಾಣಿ ಮಾತ್ರ್ ಜಾವ್ನ್ ಉರ್ಲ್ಯಾರ್ ಪುರೊ? ವಾ ಕಾಣಿಯೆಮುಖಾಂತ್ರ್ ವಯ್ಚಾರಿಕ್ ಚಿಂತ್ಪಾಕ್ ಜಾಗಂವ್ಚಿ ಗರ್ಜ್ ಆಸಾ? ಹೆಂ ಸವಾಲ್ ಕಾಂಯ್ ತೆಂಪಾಥಾವ್ನ್ ಅಧುರೆಂಚ್ ಉರ್ಲಾಂ. ಹಿ ಜವಾಬ್ ವಾಚ್ಪ್ಯಾನ್‌ಚ್ ಖುದ್ ಸೊಧ್ಲ್ಯಾರ್ ಬರೆಂ.

ಹಿ ಕಥಾ ಸಮಾಜಿಕ್ ಚಿಂತ್ಪಾಕ್ ಧಾರ್ಮಿಚ್ ಸಂಕೇತಾಮುಖಾಂತ್ರ್ ಜಾಗಂವ್ಚಿ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾನ್ ಕಾಣಿಯೆಭಿತರ್ ಸಯ್ತ್ ಜಾಯ್ತ್ಯೊ ಕಾಣಿಯೊ ಪಾರ್ಕುವ್ಯೆತಾ. 2018 ಇಸ್ವೆಚ್ಯಾ ಪಯ್ಣಾರಿ-ವೀಜ್ ಸಾಹಿತಿಕ್ ಸ್ಪರ್ಧ್ಯಾಂತ್ ತಿಸ್ರೆಂ ಇನಾಮ್ ಆಪ್ಣಾಯಿಲ್ಲಿ ಹಿ ಕಾಣಿ ವಾಚುಂಕ್ ಆನಿ ಹ್ಯಾ ಕಾಣಿಯೆಚೊ ಸ್ವಾದ್ ಚಾಕುಂಕ್ ತುಕಾಚ್ ಸೊಡ್ತಾಂ.

- ಸಂ

[ಮಟ್ವಿ ಕಥಾ]: ಮ್ಹೆಳೊ ಹಾತ್ [ರೋನ್‌ರೊಚ್ ಕಾಸ್ಸಿಯಾ]

ಮಧ್ಯಾನೆ ರಾತಿಂ...‘ಕ್ರೀಂ...ಕ್ರೀಂ...ಕ್ರೀಂ...’

ಶಹರಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಶ್ರೀಮಂತ್  ‘ರೆಹೆನಾ ಮಂಜಿಲ್’  ಬೊಂಗ್ಲ್ಯಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಜಾಹೀರಾಚಾ ಬೆಡ್-ರುಮಾಂತ್ ಮೊಬಾಯ್ಲಾಚೊ ಅಸ್ಕತ್ ಆವಾಜ್, ಆವಾಜೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ.

ನಿದೆಂತ್ಲ್ಯಾ ಜಾಹಿರಾಚೊ ಹಾತ್ ಮೊಬಾಯ್ಲಾಕ್ ಪಾಂವ್ಚಾಫುಡೆಂ...ತಾಚಾ ಮುಕ್ಲ್ಯಾ ಬೆಡ್ ರುಮಾಂತ್ ಘಾಡ್ ನಿದೆರ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ತಾಚೊ ಬಾಪೊಯ್ ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರಾಕ್, ತೊ ಆವಾಜ್, ಅಸ್ಕತ್-ತರೀ, ತಾಕಾ ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ದೊಂಕ್ಳುನ್ ಜಾಗಯ್ಲಾಗ್ಲೊ.  

ಕೆನ್ನಾಂಯೀ ಪುತಾಚಾ ದುಬಾವೆ ಜೊಪಾರ್ ಆಸ್ಚೊ ಆಖ್ತಾರ್, ತ್ಯಾವೆಳಾ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಘಾಡ್ ನಿದೆಂತ್ಲ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂಕ್, ನಿದೆ ಥಾವ್ನ್ ವೆಗ್ಳೆ ಕರುಂಕ್, ಬರೊಚ್ಚ್ ಝಗ್ಡೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ. ತ್ಯಾಚ್ಚ್-ವೆಳಾ ಮೊಬಾಯ್ಲಾರ್ ಉಲೊಂವ್ಚಾ ಪೂತ್ ಜಾಹಿರಾಚಿಂ ತಗ್ಸಾಲ್ಲ್ಯಾ ತಾಳ್ಯಾಂತ್ಲಿ, ಪುಸ್ಪುಸಿ ಉತ್ರಾಂ ಕಾನಿಂ ಪಡ್ತಾಂ...ತಾಚೆ ದುಬಾವೆ ಕಾನ್ ಖಿಣಾನ್ ನೀಟ್ ಜಾಲೆ.!

ಪೂಣ್ ತಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಸಾರ್ಕಿಂ ಕಾನಿಂ ಆಪ್ಣಾಂವ್ಕ್, ತೊ ಕಶ್ಟುಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾಂ, ತಾಚಾ ಮತಿಂ ಜಗ್ಲೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ...ಸುಂದರ್ ದರ್ಶಿಣಿಚೆಂ ತೆಂ ಆಕರ್ಶಿಕ್ ಮುಖಮಳ್.!

ದರ್ಶಿಣಿಂ...ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರಾಚೊ ಪೂತ್ ಜಾಹಿರಾಚಾ ಮೊಗಾರ್ ಪಡ್ಲೆಲಿ ಆಕರ್ಶಿಕ್ ಚಲಿ.  

ಆತಾಂ ಶೇಖ್ಆಕ್ತಾರ್...ಪುತಾಚಾ  ಪುಸ್ಪುಸಿಂ ಉತ್ರಾಂಕ್ ಸಾರ್ಕೆಂ ಕಾನ್ ದಿಂವ್ಚಾಕ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕುಡಾ ಭಾಯ್ರ್ ಯೇಂವ್ಕ್ ಅಂದಾಜ್ ಕರಿಲಾಗ್ಲೊ. ಆನಿಂ ಕಾಳಾಕಾಂತ್ಲ್ಯಾ ತ್ಯಾ ಮಸ್ಕ್–ಮಸ್ಕ್ ಲೈಟಾ ಉಜ್ವಾಡಾಂತ್, ಜಾಹಿರಾಚಾ ಕುಡಾಕುಶಿನ್ ಆಪ್ಣಾಚಿ ತಿ ದುಬಾವಿ ದೀಶ್ಟ್ ಚರೈಲಾಗ್ಲೊ.

ನೀಜ್ ತರ್, ಜಾಹಿರ್ ಆನಿಂ ದರ್ಶಿಣಿಚಿ ಸಳಾವಳ್ ಆರಂಭ್ ಜಾಲ್ಲೆಲ್ಯಾ ಸುರ್ವೆರ್-ಚ್ಚ್, ಹೊ ಹಿಂದು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಮೋಗ್...ಕೋಮು ಗಲಾಟ್ಯಾಕ್ ಕಾರಾಣ್ ಜಾಯ್ತ್. ತಶೆಂಚ್ಚ್ ಹೆಂ, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಫಮಾದ್ ‘ರಿಯಲ್-ಎಸ್ಟೆಟ್’ ವೆವಹಾರಾಕ್, ಆರ್ಥಿಕತೆಚೊ ಅಪಾಯ್ ಹಾಡಿತ್ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ಗಜಾಲೆವರ್ವಿಂ, ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರಾನ್, ತಾಂಚಾ ಮೊಗಾ ಭಾಂದಾಕ್, ಬುನ್ಯಾದೆರ್-ಚ್ಚ್, ಬಲತ್ಕಾರೆಚಿ ಕುರಾಡ್ ಮಾರ್-ಲ್ಲಿ.!

ತರೀ ಪ್ರಸ್ತುತ್ ಉಗ್ತ್ಯಾನ್ ದಿಸಾನಾತ್ಲೊಲೊ ತಾಂಚೊ ತೊ ಮೊಗಾಸಂಭಂಧ್, ಗುಪಿತ್ ಥರಾನ್ ಚಲಾತ್ತ್ ಆಸ್ಚಿ ಸಾಧ್ಯತಾ ಆಸ್ಟ್ಯಾ ದುಬಾವೆರ್, ಜಾಗ್ರುತೆರ್ ಆಸ್ಚಿಂ ಚಿಂತ್ನಾಂ, ತಾಕಾ ತವಳ್-ತವಳ್ ಧೊಸಿತ್ತ್  ಆಸ್ತಾಲಿಂ.

ಆನಿತ್ಯಾ ಕಾರಾಣಾನ್ ಜಾಹಿರಾಚಾ ಭರ್ವಾಶ್ಯಾಕ್ ಪಾತ್ರ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಡ್ರೈವರ್ ಭೆಂಜಮಿನಾಕ್-ಚ್ಚ್, ತಾಚೊ ಗೂಡಾಚಾರಿ ಜಾವ್ನ್ ತಾಣೆಂ ನೆಮ್-ಲ್ಲೊ!.

ಆಜ್ ಹ್ಯಾರಾತಿಂ ಜಾಲ್ಲೆಂಯೀ ತೆಂಚ್ಚ್. ಹಿಚ್ಚ್ ದುಬಾವಿ ಜಾಗ್ರುತ್ಕಾಯ್, ಜಾಹಿರಾಚಾ ಪುಸ್ಪುಸ್ಯಾ ತಾಳ್ಯಾಚೆರ್ ಆಖ್ತಾರಾಕ್ ಉದೆಲ್ಲ್ಯಾ ದುಬಾವಾಚೆಂ ಕಾರಾಣ್ ಜಾವ್ನ್ ಆಸ್-ಲ್ಲಿ.

ದುಬಾವ್...‘ಕಾಂಯ್ ಹೊ ಸಂವಾದ್, ದರ್ಶಿನಿ ಆನಿಂ ಜಾಹಿರಾಚೊ ಮೊಗಾ ಸಂವಾದ್?’.

ಆನಿ ತೊ ಹ್ಯಾ ದುಬಾವೆಚಾ ಗಿನ್ಯಾನೆರ್ ಆಸ್ತಾಂಚ್ಚ್, ಜಾಹಿರಾಚಾ ಕುಡಾಚಾ ಬಾಗ್ಲಾಚೊ...’ಕ್ರ್...ಕ್ರಾ...ಕ್ರಾ’  ಬಾರೀಕ್ ಆವಾಜ್ ತಾಕಾ ಸುಡ್ಸುಡಿತ್ ಕರಿಲಾಗ್ಲೊ!

ಘಡ್ಯೆನ್ ಶೇಖ್ ಉಟೊನ್ ಬಸ್ಲೊ!..ಆನಿಂ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಬಾಗ್ಲಾ ಇಡ್ಯಾಂತುನ್, ಜಾಹಿರಾಕುಶಿನ್ ಚೊರ್ಯಾಂ ನದರ್ ಧಾಂವ್ಡಾಯ್ಲಾಗ್ಲೊ.  

ಹ್ಯಾವೆಳಾ ಪೂತ್ ಜಾಹಿರ್, ಆಪ್ಲಿಂ ಮಜ್ರಾಂ ಮೆಟಾಂ ಕಾಡುನ್, ಘರಾಭಾಯ್ರ್ ವೆಚಾಕ್ ಮುಕ್ಲ್ಯಾ ದಾರಾಸರ್ಶಿಂ ಪಾವ್ಲಾಂ ಘಾಲುನ್ ಆಸ್ಚೆಂ, ತಾಚಾ ರುಂದಾಲ್ಲ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂಕ್ ಬರೆಂಚ್ಚ್ ಧೊಸುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ.!

‘ಹ್ಯಾರಾತಿಂ ದರ್ಶಿಣಿ ಕಾಂಯ್-ತರೀ ಆಕಾಂತೆಕ್ ಸಾಂಪೊಡ್ಲಾಂ ಜಾಯ್ಜಾಯ್. ತ್ಯಾದೆಕುನ್, ತೆಂ, ಹ್ಯಾ ಮಧ್ಯಾನೆ ರಾತಿಂ ಜಾಹಿರಾಚಿ ತುರ್ತೆಚಿ ಹಾಜ್ರಿ ಆಶೆತಾ ಕೊಣ್ಣಾ!’.

ಹ್ಯಾ ದುಬಾವೆ ಚಿಂತ್ಪಾರ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ಶೇಖ್ಆಕ್ತಾರಾಕ್...ತಾಂಚೊ ಮೊಗಾ-ಭಾಂಧವ್ಯ್, ಜಿವಾಳ್ ಆಸೊನ್, ಪರತ್ ಸಮಸ್ಯಾ ಉದೆಂವ್ಚಾ ಸಾದ್ಯತಾಚಿಂ ಚಿಂತ್ನಾಂ, ಎಕಾಥರಾಚಾ ಸಂಧಿಗ್ದೆಕ್ ತಾಕಾ ಸಾಂಪಡಾಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿಂ! ತವಳ್-ಚ್ಚ್...  

ಭಾಯ್ರ್ ಕಂಪೌಂಡಾಂತ್ ಜಾಹಿರಾನ್ ಕಾರಾಕ್ ಜಾಗೊಂವ್ಚೊ ಆವಾಜ್ ಆವಾಜೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ. ಖಿಣಾನ್ ಶೇಖ್, ಅಮ್ಸರಿಂ-ಅಮ್ಸರಿಂ ಆಪ್ಲಿ ‘ನೈಟ್ ಡ್ರೆಸ್ಸ್’ ಬದ್ಲುನ್, ಭಾಯ್ರ್ ಮೇಟ್-ಕಾಡ್ಚಾಕ್ ದರ್ವಡಿಲಾಗ್ಲೊ. ಉಪ್ರಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾಚ್ಚ್ ಸೆಕುಂದಾಂನಿ...

ಹೊಯೀ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕಾರಾಸರ್ಶಿಂ ಅಮ್ಸರ್ಲೊ. ಆನಿಂ ಆಪ್ಲೆಂ ಕಾರ್ ‘ಸ್ಟಾರ್ಟ್’ ಕರುನ್ ಆಸ್ತಾಂ...ಜಾಹಿರಾಚೆಂ ಕಾರ್ ಗೆಟಿ ಭಾಯ್ರ್ ಚರೊನ್ ಆಸ್ಚೆಂ ತೆಂ ತಾಣೆಂ ದೆಕ್ಲೆಂ.    

ಉಪ್ರಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾ ಘಡಿಯಾಂನಿಂ...ತ್ಯಾ ಮ್ಹಧ್ಯಾನೆರಾತಿಂ...ಬಾಪಾಯ್-ಪುತಾಚಿಂ ದೊನೀಂ ಕಾರಾಂ, ಎಕಾಪಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಏಕ್, ರಾಜ್-ರಸ್ತೊ ಕಾತ್ರೊನ್, ಧಾಂವೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲಿಂ.     

ಸಾತಾಟ್ ಮಿನುಟಾಂನಿಂ, ಜಾಹಿರಾಚೆಂ ಕಾರ್ ರಾಜ್ ರಸ್ತೊ ಸೊಡುನ್ ಸೈಂಟ್ ಜೂಡ್ ಚರ್ಚ್ ರೋಡಾ ಕುಶಿನ್ ಘುಂವ್ತಾನಾಂ...ಥೊಡ್ಯಾಚ್ಚ್ ಸೆಕುಂದಾಂನಿಂ ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರಾಚೆಂ ಕಾರ್-ಯೀ ಚರ್ಚ್ ರೊಡಾರ್ ಧಾಂವೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ. ತ್ಯಾ ನಂತರ್-ಚಾ ಧಾಂವ್ಣೆರ್ ಜಾಹಿರಾಚೆಂ ಕಾರ್ ಸೈಂಟ್ ಜೂಡ್ ಇಗರ್ಜೆಚಾ ದೆಗೆಲ್ಯಾ ಮಾತಿಯೆ ರಸ್ತ್ಯಾಕ್ ದೆಂವ್ತಾಸ್ತಾನಾಂ...

ಜಾಹಿರಾಚೊ ಪಾಟ್ಲಾವ್ ಕರುನ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ಆಖ್ತಾರಾಚಾ ಕಪಲಾರ್ ಮಿರಿಯೊ ಬಸ್ಲ್ಯೊ!.

‘ಕಾಂಯ್ ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೊಜಾಚಾ ಘರಾ?! ಆತಾಂ ಆಖ್ತಾರಾಚಾ ಚಿಂತ್ಪಾಂನಿಂ, ಆರ್ಚಿಚಿಂ ಚಿಂತ್ನಾಂ ಘುಸೊನ್, ಘುಸ್ಪೊಡ್ ಗೊಂದೊಳಾಚಿ ಘುಂವ್ಡಿ ಉದೆಲಿ.!’

ಶೇಖ್ಆಕ್ತಾರಾಚೆಂ ಮತಿಂ ಉದೆಲ್ಲೆಂ ದುಬಾವಿ ಸವಾಲ್ ಪುರ್ತೆಂ ಸಂಪ್ಚಾಫುಡೆಂ, ಜಾಹಿರಾಚೆಂ ಕಾರ್, ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೊಜಾಚಾ, ಪರ್ನ್ಯಾ ಗೆಟಿಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ಬಿತರ್ ರಿಗ್ಲೆಂಚ್ಚ್!.  

ಖಿಣಾನ್, ಮಿಸ್ತೆರಾಚಿಂ ಸವಾಲಾಂ ದಾಳೊಚ್ಚ್ ತಾಕಾ ಧೊಸುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲಿಂ. ಆರ್ಚಿಕ್ ಆನಿಂ ಜಾಹಿರಾಕ್, ಭಾವ್-ಬಾಂದಾವ್ಪಣಾಚಿ ಬರಿಚ್ಚ್ ಇಶ್ಟಾಗತ್ ಆಸಾ ಮ್ಹಣ್ ತೊ ಜಾಣಾಂ ಆಸ್-ಲ್ಲೊ ತರೀ...’ಹ್ಯಾ ಮಧ್ಯಾನೆ ರಾತಿಂ ಕಿತ್ಯಾಹೊ ಆರ್ಚಿಗೆರ್, ಪಾವ್ಲಾ?!...

ತೆಂಯೀ ಹ್ಯಾಮಧ್ಯಾನೆ ರಾತಿಂ, ತಸಲಿಯೀ ಕಸಲಿ ತುರ್ತೆಚಿ ಗಜಾಲ್?!...ಆರ್ಚಿಗೆರ್ ಕಸಲಿ ತರೀ ಘುಟ್ಮೊಳ್ ಚಲೊನ್ ಆಸಾ?!...ಯಾ...

ಜಾಹಿರ್ ಆನಿಂ ದರ್ಶಿಣಿಚಿ ಗುಪಿತ್ ಭೆಟ್ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಜಾತಾ...?!.’

ಅಸಲ್ಯಾಸರ್ವ್ ಮಿಸ್ತೆರಾ ಗೊಂದೊಳಾಕ್ ಶಿರ್ಕಾಲ್ಲೊ ಶೇಖ್, ಆತಾಂ ಆಪ್ಲೆಂ ಕಾರ್, ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಗೆಟಿಮುಕ್ಲ್ಯಾ ಬೃಹತ್ ಕಟ್ಟೋಣಾಚಾ ಆಡೊಸಾಂತ್ ಲಿಪಯ್ಲಾಗ್ಲೊ. ಉಪ್ರಾಂತ್ ಚಾರಾಂಯೀ ಕುಶಿನ್ ಚತ್ರಾಯೆಚಿ ನದರ್ ಭಂವ್ಡಾವ್ನ್, ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೊಜಾಚಾ ಕಂಪೌಂಡಾ ಕುಶಿನ್ ಮೆಟಾಂ ಘಾಲುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ.

ಗೆಟಿಮುಕ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳಾಕಾಂತ್ ಪಾವ್ತಾಸ್ತಾಂ, ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಪೊರ್ಟಿಕೊಂತ್ಲ್ಯಾ ಮಂದ್ ಪ್ರಕಾಸಾಂತ್, ಪುತಾಚಿ ಸಾವ್ಳಿ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಮುಕ್ಲ್ಯಾ ಬಾಗ್ಲಾಂತುನ್ ಬಿತರ್ ರಿಗ್ಚೆಂ, ತಾಕಾ  ಝಳ್ಕಾಲಾಗ್ಲೆಂ. ಕ್ಶಣಾನ್...

ಆರ್ಚಿಚಾ ಕಂಪೌಂಡಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಪರ್ನ್ಯಾ ಸಿಮೆಂಟೆ ಧರ್ನೆರ್ ಶೇಖಾಚಿ ಕುತೂಹಲಾಚಿಂ  ಸುಡ್ಸುಡಿತ್ ಮೆಟಾಂ ಪಡಾತ್ತ್ ಆಸ್ತಾಂ, ತ್ಯಾ ಪರ್ನ್ಯಾ ಘರಾಚಾ ಭಿತರ್ಲ್ಯಾ ಕುಡಾಂತ್ಲೊ ಲೈಟ್ ಪೆಟ್ಲೊ. ಆತಾಂ ಕುಡಾ ಭಿತರ್ಲ್ಯಾ ಸನ್ನಿವೇಶಾಚಾ ವೀಕ್ಶಣೆ ಥಂಯ್ ತೊ ಆತುರಿತ್ ಜಾಲೊ!.  

ವೆರಾಂಡಾಚಾ ಮೆಟಾಸರ್ಶಿಂ ಪಾವ್ಲೊಲೊತೊ, ಆವಾಜಾವಿಣೆಂ ಮೆಟಾಂ ಚಡ್ಲೊ. ಖಿಣಾನ್ ವೆರಾಂಡಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳಾಕಾಂತ್, ದೆಗೆಲ್ಯಾ ಉಗ್ತ್ಯಾ ಜನೆಲಾ ಕುಶಿನ್ ಮಜ್ರಾ ಮೆಟಾಂ ಘಾಲಿಲಾಗ್ಲೊ. ಉಪ್ರಾಂತ್ ಭಿತರ್ ತಿಳ್ಚಾ ಅಮ್ಸೊರಾರ್...ಜನೆಲಾಮುಕ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳೊಕಾಂತ್ ತೊ ಉಬೊ ಜಾಲೊ.

ಜನೆಲಾಚಾ ಸರಳಾಂತುನ್ ಭಿತರ್ಲ್ಯಾ ಮಂದ್ ಪ್ರಕಾಸಾಂತ್, ಆತುರಾಯೆ ದೀಶ್ಟ್-ಘಾಲ್ತಾಂ  ...ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ತಾಚೆ ದೊಳೆ ರುಂದಾಲೆ!. ನೀಜ್ ತರ್...ತ್ಯಾವೆಳಾ...

ತಾಚಾ ನಿರೀಕ್ಶೆಕ್ ಅಸಾಧ್ಯ್ ಜಾಲ್ಲಿ, ತಶೆಂ ತಾಚಾತ್ಯಾ ಸರ್ವ್ ದುಬಾವಿ ಚಿಂತ್ನಾಂಕ್, ಫಟ್ ಕೆಲ್ಲಿ...ಏಕ್ ವೆಗ್ಳಿಚ್ಚ್ ಗಜಾಲ್, ಥಂಯ್ಸರ್ ಚಲೊನ್ ಆಸ್-ಲ್ಲಿ.!.

***

ಸುಮಾರ್ ಸಾತಾಟ್ ಮಹಿನ್ಯಾಂ ಆದಿಂ...ತ್ಯಾ ಎಕಾ ದಿಸಾ...

ಆಪ್ಲ್ಯಾ ರಿಯಲ್-ಎಸ್ಟೇಟ್ ವಹಿವಾಟೆ ಲಗ್ತಿಂ, ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರ್...ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೊಜಾಚಾ ಟೈಲರಿಂಗ್ ಅಂಗ್ಡೆ ಬಾಗ್ಲಾರ್ ಪಾವ್-ಲ್ಲೊ.

ಶಹರಾಚಾ ಫಮಾದ್ ಜಾಗ್ಯಾರ್, ಆಪ್ಲೆಂ ಟೈಲರಿಂಗ್ ಶೋಪ್ ಚಲೊವ್ನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಆಂಗ್ಡೆ ಲಾಗ್ಸರ್ ಆಸ್ಚೊ ಏಕ್ ಜಾಗೊ, ವಿಕ್ತೆಂ ಘೆಂವ್ಚಾರ್ ಆಸ್ಲೊಲೊ ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರ್, ತ್ಯಾ ಫಲಾಣ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂ ಥೊಡಿ ಮಾಹೆತ್ ಆರಾಂವ್ಚಾ ಪರಿಗತೆರ್, ತಾಚಿ ಆನಿಂ ಆರ್ಚಿಚಿ ಪ್ರಪ್ರಥಮ್ ಭೆಟ್ ಜಾಲ್ಲಿ.

ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂ ಮಾಹೆತ್ ಆರಾವ್ನ್ ಆಸ್ತಾಂ-ಆಸ್ತಾಂ, ಸಟ್ಟ್-ಕರುನ್ ಆರ್ಚಿಚಾ ಶೊಪಾ ಕುಶಿನ್0ಚ್ಚ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಮಾರ್ಗಾದೆಗೆಲ್ಲ್ಯಾ ರಿತ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾಚೆರ್, ಶೇಖಾಚಿ ವ್ಯಾಪಾರಿ ದೀಶ್ಟ್ ಪಡ್ಲಿ. ಆನಿಂ ತ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂ ಭಿತರ್ಲ್ಯಾ-ಭಿತರ್ ಆತುರಾಯ್ ಚಡ್ತಾಸ್ತಾನಾಂ...ಆರ್ಚಿಲಾಗಿಂ ತಾಣೆಂ ವಿಚಾರ್ನ್0ಚ್ಚ್ ಸೊಡ್ಲೆಂ.

“ಹೊ ಜಾಗೊ ಕೊಣಾಚೊ?”

“ತೊ ಮ್ಹಜೊಚ್ಚ್…ಮ್ಹಜೊ ಜಾಗೊತೊ…” ಖಿಣಾನ್ ಜಾಪ್ ದಿಲಿ ಆರ್ಚಿನ್ .

“ತೊ ಕಾಂಯ್ ವಿಕ್ಚೊ ಸಂಭವ್ ಆಸಾ?” ಆತುರಾಯೆಚಿ ಗಡ್ ಮಿಕ್ವೊನ್ ವಿಚಾರಿಲಾಗ್ಲೊ ಶೇಖ್.  

ಜಿವಿತಾಂತ್ ಪಯಿಲ್ಲ್ಯಾಪಾವ್ಟಿಂ ಆರ್ಚಿಚಾ ಕಾನಾಕ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂ ಅಸಲೆಂ ಏಕ್ ಸವಾಲ್ ಪಡ್ತಾಸ್ತಾಂ...ಯೆದೊಳ್ ಉದೆನಾತ್ಲೆಲಿ ನಿವೃತ್ತ್-ಪಣಾಚೆಂ ಪುರಾಸಣ್, ಆತಾಂ ಅಚಾನಕ್-ಜಾವ್ನ್  ತಾಕಾ ಉದೆಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿ. ಆನಿಂ ಯಾಂತ್ರಿಕ್ ಥರಾನ್ ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ತೊ ಗಾಗೆಲೊ...“ವಿ...ವಿಕ್ಚೊ  ಸಂಭವ್...?!”

“ಹಾಂ...ಕಾಂಯ್ ತಸಲಿ ಆಲೋಚನ್ ಆಸಾತರ್ ತಿಳ್ಸಿ” ತಕ್ಶಣಾಂಚ್ಚ್ ಆಖ್ತಾರ್-ಯೀ ಆಶಾವಾದಿ ಜಾಲೊ. ಹ್ಯಾ ವೆಳಾ...   

ಪಾಟ್ಲ್ಯಾಪನ್ನಾಸ್ ವರ್ಸಾಂತುನ್, ಸುವಿ-ಸುತಾ ಸಂಗಿಂ ವಿಶೆವ್-ನಾಸ್ತಾಂ ಘೊಳ್ಚಾ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕುಡಿಕ್ ವಿಶೆವ್ ದಿಂವ್ಚಿಂ ಚಿಂತ್ನಾಂ, ಆತಾಂ ಪಯಿಲ್ಲ್ಯಾಪಾವ್ಟಿಂ ತಾಚೆರ್ ಧಾಢ್ ಘಾಲುಂಕ್-ಲಾಗ್ಲಿಂ.!.

***

ತ್ಯಾರಾತಿಂ...ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರ್...ಆರ್ಚಿಚಾ ಜಾಗ್ಯಾಚಾ ಕೊರೊಡಾಂ ಫಾಯ್ದ್ಯಾವಿಶಿಂ, ಸ್ವಪ್ಣಾಂ ಸ್ವಪ್ಣೆವ್ನ್ ಆಸ್ತಾಂ...ಬಗ್ಲೆನ್ ಆಡ್-ಪಡೊನ್, ಆಸ್ಲೆಲಿ ತಾಚಿ ಪತಿಣ್ ಜುಬೆರಾ, ತ್ಯಾವಿಶಿಂ ಆತುರಿತ್ ಜಾಲಿ. ಆನಿಂ ಪತಿಚಾ ಘಾಡ್ ಚಿಂತ್ಪಾಕ್ ಕಾರಾಣ್ ವಿಚಾರ್ನ್ ಸವಾಲಾಂ ಘಾಲಿಲಾಗ್ಲಿ.   

ಜುಬೆರಾಚಾ ತಾಳ್ಯಾಕ್ ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ವಾಸ್ತವಿಕೆಕ್ ಪರ್ತಾಲ್ಲ್ಯಾ, ಆಖ್ತಾರಾಚೆ ದೊಳೆ,  ಪತಿಣಿಚಾ ಸುಂದರ್ ವದನಾಚೆರ್ ಏಕ್ ಘಡಿ ಖಂಚೊನ್ ರಾವ್ಲೆ. ಉಪ್ರಾಂತ್ ಸವಾಲ್ ವಿಚಾರ್ಲೆಲೆ ಜುಬೆರಾಚಾ ವೊಂಟಾಚೆರ್ ತೆ ಬದ್ಲಾತಾನಾಂ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಜಾಗ್ಯಾಚಾ ಚಿಂತ್ಪಾರ್ ಆಸ್ಚೊತೊ ಮ್ಹಣಾಲೊ...

“ಜುಬೆರಾ...ತುಜಾ ಭೈಣಿಚಾ ಸೈರಿಕೆಕ್ ಮ್ಹಣ್ ಯೇವ್ನ್, ಹಾಂವೆಂ ತುಜಾ ಭೈಣಿಕ್ ಸೋಡ್ನ್, ತುಕಾಚ್ಚ್ ವಿಂಚ್ಲೆಲೆಪರಿಂ, ಆಜ್ ಫಲಾಣೊ ಏಕ್ ಜಾಗೊ ಪಳೆಂವ್ಕ್ ವೊಚೊನ್...ಆತಾಂ ಆನ್ಯೇಕಾ ಜಾಗ್ಯಾಚೆರ್ ಮ್ಹಜೆ ದೊಳೆ ಠಿಕೊವ್ನ್ ಆಯ್ಲಾಂ.

ತ್ಯಾ ದೀಸ್, ತುಜೊ ಡ್ಯಾಡಿ ವೊಪ್ಲೆಲೆಪರಿಂ...ಜರ್ ತ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾಚೊ ಮ್ಹಾಲಕ್, ಟಯ್ಲರ್ ಆರ್ಚಿಕಾರ್ಡೊಜಾ ಮಾಕಾ ಜಾಗೊ ವಿಕುಂಕ್ ವೊಪ್ಲೊತರ್, ತುಜಾ ಸಂಗಿಚಾ ಲಗ್ನಾಂವರ್ವಿಂ ಮ್ಹಜೆಂ ನಶಿಬ್ ಫುಲ್ಲೆಲೆಂಪರಿಂ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಜಾಗ್ಯಾವರ್ವಿಂ, ಹಾಂವ್ ಮೊಳ್ಬಾ ಥಂಯ್ ಪಾವ್ಲಾಂ ಘಾಲುಂಕ್ ಸಖ್ತೊಲೊಂ.!”

“ಪೂಣ್ ತಸಲೊ ಭಾಂಗ್ರಾಜಾಗೊ, ಆಸ್ಲೊಲೊ ಆರ್ಚಿ, ಆಜೂನ್-ಯೀ ಆಪ್ಲ್ಯಾತ್ಯಾ ಶಿಂವ್ಣೆಂ  ಮೆಜಾಸಂಗಿಂ ಕಿತ್ಯಾ ಝಗಡ್ನ್ ಆಸಾ.?” ಜುಬೆರಾಚೆಂ ಶಾಣೆಂ ಸವಾಲ್.

“ಜುಬಾ ತುಕಾ ಕಿತೆಂಚ್ಚ್ ಸಮ್ಜಾನಾಂ...ಮಾಂಕ್ಡಾಚಾ ಹಾತಿಂ ಮಾಣಿಕ್ ಆಸಾತ್ ತರ್, ಕಿತೆಂ ಫಾಯ್ದೊ?...ಜರ್ ತೆಂಚ್ಚ್ ಮಾಣಿಕ್, ತುಜಾ ಹಾತಿಂ ಮೆಳಾತ್ ತರ್…?”.           

ಹೆಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ...ಪುಳಕಿತ್ ಜಾಲ್ಲಿ ತಿ, ಯೆದೊಳ್ ತಾಚಾ ಹರ್ಧ್ಯಾ ಲೊಂವೆರ್ ಖೆಳೊನ್ ಆಸ್ಲೆಲಿ ತಿ, ಆತಾಂ ತಾಚಾ ವೊಂಟಾಚೆರ್ ಆಪ್ಲಿಂ ಮೋವ್ ಬೊಟಾಂ ಖೆಳೊವ್ನ್, ತಿಯೀ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಜಾಗ್ಯಾ ಮಾಣಿಕ್ ಸಪ್ಣೆಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿ.!

 ಪೂಣ್ ಹ್ಯಾ ಆಯಿನ್ನ್-ವೆಳಾ...ಆರ್ಚಿಕಾರ್ಡೊಜಾ ಮಾತ್ರ್...

ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಘರ್ಚಾ ವೆರಾಂಡಾರ್ ಉಬೊ ರಾವೊನ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಮೊರ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಆಪ್ಲಿ ಫಿರ್ಗಜ್ ಸೈಂಟ್-ಜೂಡ್ ಇಗರ್ಜೆಚೆರ್ ದೀಶ್ಟ್ ಖಂಚೊವ್ನ್, ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರಾಚಾ ಚಿಂತ್ನಾಂಕ್ ವೆಗ್ಳಿಂಚ್ಚ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ಚಿಂತ್ನಾಂನಿಂ ಮಿಸ್ಳೊನ್ ಆಸ್-ಲ್ಲೊ.!.

‘ಜಾಗೊ ವಿಕ್ಚೊ ತರ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ಮಾತ್ರ್. ಚಡ್ ಯಾ ಉಣೆಂ. ಆಪ್ಣಾಕ್ ತಶೆಂ ಮ್ಹಜಿ ಜಿಣ್ಯೆ ಆಶಾ ಜಾವ್ನಾಸ್ಚೆಂ, ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಗರ್ಜೆವಂತಾಂಚಾ ಗರ್ಜಾಂಕ್ ಪಾವೊಂಕ್ ಜಾಯ್ಶೆಂ, ಫಾವೊತೆಂ  ಮೋಲ್, ಫಿರ್ಗಜೆನ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾಕ್ ದಿಲೆಂತರ್ ಪುರೊ. ಹ್ಯಾವರ್ವಿಂ ಆಪ್ಲಿ ನಿವೃತ್ತ್ ಜಿಣಿಂ,  ಆತ್ಮೀಕ್ ತಶೆಂ ನೈತಿಕ್ ಮೆತೆರ್ಪೊಣಾಂತ್ ಮಿಸ್ಳೊನ್, ಸಮಧಾನೆಚೆಂ ದೆವಾಸ್ಪೊಣಾಚೆಂ ಜಿವಿತ್ ಜಾವ್ನ್ ಜಿಯೆಂವ್ಕ್ ಫಾವೊ ಜಾತೆಲೆಂ.  

ಶೇಖಾನ್ ದಿಂವ್ಚ್ಯಾ ಭಾಂಗ್ರಾ ಮೊಲಾ ಪ್ರಾಸ್, ಫಿರ್ಗಜೆನ್ ದಿಂವ್ಚಾ ಮೊಲಾಚೆರ್ ದೆವಾಚೆಂ ಬೆಸಾಂವ್ ಆಸಾ. ದೆಕುನ್ ಸಮಡ್ತೆ ಭಾಯ್ಲ್ಯಾಂಕ್ ವಿಕೊನ್, ಸಮಡ್ತೆಕ್ ತಶೆಂ ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ಆಪ್ಣಾವರ್ವಿಂ ಲಾಬ್ಚಿ ಸೆವಾ, ಚುಕ್ಚಿ ನಾಕಾ’.

ಹ್ಯಾ ಧೃಡ್ ನಿರ್ಧಾರಾನ್...ದುಸ್ರೆ ದೀಸ್ ಫಾಂತ್ಯಾರ್...

ಹರ್ಶೆಂ ಸದಾಂಚೆ ಮಿಸಾಕ್ ವೆಚಾಪರಿಂ ಮಿಸಾಕ್ ಹಾಜರ್-ಜಾಲ್ಲೊ ಆರ್ಚಿ, ಮೀಸ್ ಜಾತೆಚ್ಚ್, ಬೋವ್ ಹುರುಪಾಯೆನ್ ವಿಗಾರಾಚಾ ಬಾಗ್ಲಾರ್ ಪಾವ್ಲೊ.

ಆನಿ ಸಂಧರ್ಭ್ ಪಳೆವ್ನ್ ವಿಗಾರಾಲಾಗಿಂ, ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ಲಾಗಿಂ ಆಸ್ಲೊಲೊ ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗೊ ಫಿರ್ಗಜೆನ್ ವಿಕ್ತೆಂ ಘೆಂವ್ಚಾವಿಶಿಂ, ಪ್ರಸ್ಥಾಪ್ ಕಾಡ್ಲೊ. ವಿಶಯ್ ಆಯ್ಕಾಲ್ಲೆ ಸುರ್ವೆರ್-ಚ್ಚ್...ಆಪ್ಲ್ಯಾಚ್ಚ್ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ವೆಗ್ಳ್ಯಾಚ್ಚ್ ಹಿಕ್ಮತೆನ್ ಜಾಗೊ ಆರಾಂವ್ಚಾ ಚಿಂತ್ನಾಂಕ್ ದೆಂವ್ಲೊಲೊ ವಿಗಾರ್...

ಆರ್ಚಿಚೊ ಜಾಗೊ ಮೊಲಾಕ್ ಘೆಂವ್ಚೆವಿಶಿಂ ನಾಖುಶಿ ದಾಕೊವ್ನ್, ತಾಚೆ ಥಂಯ್ ನಿರಾಶೆ ಮೋಡ್ ಉದೆಶೆಂ ಕರಿಲಾಗ್ಲೊ.!

ತರೀ ಆಪ್ಲೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಮುಂದರುನ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಮಡ್ತೆ ಥಂಯ್, ಆಪ್ಣಾಕ್ ಆಸ್ಚಿ ಸೆವಾ ಅತ್ರೆಗ್, ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಗರ್ಜೆವಂತಾಕ್ ಸಹಕಾರ್ ದಿಂವ್ಚಿ ಆಶಾ, ಹ್ಯಾವರ್ವಿಂ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಆಸ್ಚಿ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಸೆವೆವಿಶಿಚಿ ಆಶಾ ಹೆಂಸರ್ವ್ ಕಳ್ಕಳೆದ್ವಾರಿಂ ವಿವರುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ.

ಪೂಣ್ ಹ್ಯಾ ಸಂಗ್ತೆವಿಶಿಂ ವಿಗಾರಾನ್ ಅಳ್ಸಾಯ್ ದಾಕಂವ್ಚೆಂ ತೆಂ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಗಮನಾಕ್ ಸಾರ್ಕೆಂ ಠಿಕ್ತಾಸ್ತಾಂ, ದುಸ್ರೆ ದೀಸ್-ಯೀ ವಿಗಾರಾ ಸಂಗಿಂ ಸುಮಾರ್ ಪಂದ್ರಾ ಮಿನುಟಾಂ ವಾದ್ ವಿವಾದ್ ವಿನಂತಿ ಸಂಗಿಂ, ಆಕ್ರೇಕ್ ಹಾತ್ ಜೋಡ್ನ್ ಸಯ್ತ್ ಝಗಡ್ಲೊ. ನಿಮಾಣೆಂ ತೊ ಸಲ್ವಾಲೊ !

ತರೀ...ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಮಡ್ತೆಚಾ ಫಾಯ್ದ್ಯಾ ವಯ್ಲೊ ಭರ್ವೊಸೊ ಸಾಂಡಿನಾಸ್ತಾಂ, ತ್ಯಾದೀಸ್ ಪರತ್ ಆಯ್ಲೆಲ್ಯಾ ಶೇಕ್-ಆಖ್ತಾರಾಲಾಗಿಂ...ಆಪ್ಣಾಕ್ ಆಸ್ಚೊ ತೊ ಸಮಡ್ತೆ ಮೋಗ್, ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಗರ್ಜೆವಂತಾಂಕ್ ಸೆವಾ-ಸಹಕಾರ್, ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಭುರ್ಗ್ಯಾಂಚಾ ಶಿಕ್ಪಾಕ್ ‘ಟ್ರಸ್ಟ್’ ಕರ್ಚಿ ಅತ್ರೆಗ್–ಆಶಾ ಹೆಂಸರ್ವ್ ಉಚಾರುನ್ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಮ್ಹಣಾಲೊ...

“ಶೇಖ್ ಸಾಬ್, ತುಂವೆಂ ಮ್ಹಜೆಂ ನಿವೃತ್ತ್  ಜಿಣ್ಯೆ ಚಿಂತಾಪ್ ಜಾಗೈಲ್ಯಾ ಖಾತಿರ್, ತುಕಾ  ದೇವ್-ಬರೆಂ ಕರುಂ. ಪೂಣ್ ಮಾಕಾ...”   

ಹೆಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ, ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರ್ ಆಪ್ಲೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಮುಂದರುನ್, ಮಧೆಂಚ್ಚ್  ಮ್ಹಣಾಲೊ...“ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ಜಾಗೊ ವಿಕೊನ್, ತುಂವೆಂ ತುಜಾ ಸೆವೆ ಆಶೆಂತ್ ಯಶಸ್ವಿ ಜೊಡ್ಚೆಂ ಮಾಕಾ ಕಿತ್ಯಾಕ್-ಗೀ ದುಬಾವಾಶೆಂ ಭೊಗ್ತಾ. ತುಜಿ ಸೆವಾ ಆಶಾ ಜ್ಯಾರಿ ಜಾಂವ್ಚಾವಿಶಿಂ ಹಾಂವ್-ಯೀ ತುಕಾ ಸಹಕಾರ್ ದೀನ್...”

ಉತ್ರಾಂ ಬರಾಬರ್ ಹ್ಯಾವಿಶಿಂ ಹೆರ್ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಜಾಗ್ಯಾಂವಿಶಿಂ ಆಪ್ಣಾಕ್ ಆಸ್ಚೊ ಅನ್ಭೋಗ್, ಆಪ್ಲೊ ಯೆದೊಳ್ಚೊ ಜಾಗ್ಯಾ ವೆವಾಹಾರ್, ಹೆಂಸರ್ವ್ ವಿವರುನ್, ಆರ್ಚಿ ಹ್ಯಾವಿಶಿಂ ವಂಚನ್ ಜಾಳಾಕ್ ಸಾಂಪ್ಡೊಂಚೊ ಸಾಧ್ಯತಾ ಆಸ್ಚೆವಿಶಿಂ ಮಾಹೆತ್ ಜಾಗೊವ್ನ್, ಜಾಗೊ ಹೊಗ್ಡಾಯ್ನಾಶೆಂ ಜಾಯ್-ಆಸ್ಚಿ ಜೊಕ್ತಿ ಮಾಹೆತ್ ವಿವರುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ.  

ಪೂಣ್ ಆರ್ಚಿಚೊ ಸಮಡ್ತೆವಯ್ಲೊ ಅಖಂಡ್ ಮೋಗ್ ಆನಿಂ ಫಿರ್ಗಜೆನ್ ವಿಕ್ತೆಂ ಘೆಂವ್ಚೊ ಕಸಲೊಗೀ ಏಕ್ ಭರ್ವೊಸೊ ತಾಚೆ ಥಂಯ್ ಬರೊಚ್ಚ್ ರೊಂಬೊನ್ ಆಸ್ತಾಂ, ತೊ ಶೇಖಾಚಾ ಉತ್ರಾಂಕ್ ಕಿಂಚಿತ್ತ್ ಮಾಲ್ವೊಲೊನಾಂ.

ತ್ಯಾ ಘಡ್ಯೆ, ಏಕ್ಪಾವ್ಟಿಂಚಾಕ್ ಶೇಖ್ ಸಗ್ಳೊಚ್ಚ್ ಧೆಧೆಸ್ಪರ್ ಜಾಲೊ.!  ತರೀ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಸೆವಾ ಆಶೆವಿಶಿಂಚಾ ನಿತಳ್-ವಿಶಾಲ್ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಮನಾಕ್ ತೊ ಮೆಚ್ವಾಲೊ. ತರೀ ತಾಚಿ ಹಿ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಸೆವಾ ಆಶಾ, ತಾಚಾ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಾಜೆ ಥಾವ್ನ್ ಪೊಂತಾಕ್ ಪಾವಾತ್-ಗೀ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ದುಬಾವ್, ತಾಕಾ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ವೆವಹಾರಾಚಾ ಯಶಸ್ವೀವಿಶಿಂ ಧೈರ್ ದೀಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ. ಆನಿಂ ನಿಮಾಣೆಂ ಅಸ್ತ್ರ್ ಜಾವ್ನ್, ತೊ ಇತ್ಲೆಂಚ್ಚ್ ಮ್ಹಣಾಲೊ...

“ತುಜ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾಕ್ ಹಾಂವೆ ದಿಂವ್ಚಾ ತಿತ್ಲೊ ಕೊರೊಡಾಂ ಐವಜ್ ಕೊಣೀಂ ದಿಂವ್ಚೆನಾಂತ್. ಕಿತೆಂಯೀ ಜಾಂವ್, ಹಾಂವ್ ತುಜೊ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಸೆವಾ-ಮನೋಭಾವ್ ಆನಿಂ ‘ಶಿಕ್ಪಾ-ಟ್ರಸ್ಟ್’...ಖೂಬ್ ಮೆಚ್ವಾಲಾಂ.  ‘ಜೀಜಸ್’ ತುಜಿ ತಿ ಆಶಾ ಖಂಡಿತ್ ಜ್ಯಾರಿ ಕರ್ತೊಲೊ.”

ಹೆಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ...ಶೇಖಾನ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸೆವಾ-ಸಹಕಾರ್ ಆಶೆಕ್ ದಿಂವ್ಚೆಂ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಉತ್ತೇಜನ್, ಆನಿಂ ವಿಗಾರಾಚೆಂ ಮತ್ಲಬಿ ಬೆಫಿಕೆರ್ಪೊಣ್, ಹೆಂ ದೊನೀಂ ನಿತಿಚಾ ತಾಕ್ಡೆರ್ ದವರ್ನ್  ತುಕ್ತಾಸ್ತಾನಾಂ...ತಾಕಾ ಪಾಟ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯಾ ಶೇಖಾಕ್ ಪಳೆವ್ನ್...ಖಿಣಾನ್ ತಾಚೆ ವೋಂಟ್ ಅಮ್ಸರ್ಲೆ...

“ಸಾಬ್ ಬೆಜಾರ್ ಕರಿನಾಕಾ. ಮಾಕಾ ಆನಿಂ ಥೊಡೊ ಆವ್ಕಾಸ್ ದಿ. ಕಿತ್ಯಾಕ್-ಗೀ ಮಾಕಾ ಫಿರ್ಗೆಜೆಚೆರ್-ಚ್ಚ್ ಭರ್ವೊಸೊ ಧೊಸುನ್ ಆಸ್ತಾ.”

“ ಓಕೆ. ಹ್ಯಾವಿಶಿಂ ಚಡ್ತಿಕ್ ಹಾಂವ್ ಉಲಯ್ನಾಂ. ತರೀ ತುಜಾ ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂ, ವೆವಹಾರಾಚಾ ಸಮ್ಜಣೆಂವಿಶಿಂ, ತುಕಾ ಜರ್ ಮ್ಹಜಿ ಗರ್ಜ್ ಮ್ಹಣ್ ದಿಸ್ಲಿ ತರ್, ಮ್ಹಜೆಂ ದಾರ್ ತುಕಾ ಸದಾಂಚ್ಚ್ ಉಗ್ತೆಂ ಆಸ್ತೆಲೆಂ.

ಕಿತ್ಯಾ ಹಾಂವ್ ಯೆದೊಳ್-ಚ್ಚ್ ತುಜೆ ತಸಲ್ಯಾಂ ಸಬಾರಾಂಕ್ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ್ ಸಹಕಾರ್ ದೀವ್ನ್ ಆಸಾಂ. ಆನಿ ತೆಯೀ ಚಡಾವತ್ ಕ್ರೀಸ್ತಿ ಸಮಡ್ತೆಚೆಚ್ಚ್.!.”

ಹೆಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ ಕಸಲ್ಯಾಗೀ ವಿಶಿಶ್ಟ್ ಸಿಂತಿಮೆಂತಾಳ್ ಭಾವ್-ಬಾಂಧವ್ಪಣಾನ್, ಏಕ್ ಸವಾಲ್ ಆರ್ಚಿಚಾ ಮತಿಂ ಜಗ್ಲಾಲಾಗ್ಲೆಂ. ಆನಿ ತಾಣೆಂ ವಿಚಾರ್ನ್0ಚ್ಚ್ ಸೊಡ್ಲೆಂ...

“ತುಜಾ ವಹಿವಾಟೆ ಮಧೆಂಯೀ, ಅಸಲ್ಯಾ ತುಜಾ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಹಕಾರಾಕ್ ಕಾರಾಣ್ ಕಸಲೆಂ?”

“ಕಾರಾಣ್...ಬೈಬಲ್!”...ತಕ್ಶಣಾಂಚ್ಚ್ ಜಾಪ್ ಆಯ್ಲಿ ಆಖ್ತಾರಾಚಾ ನಿಶ್ಕಳಂಕ್ ಜಿಬೆ ಥಾವ್ನ್. ‘ಕುರಾನ್’ ಬರಾಬರ್ ‘ಬೈಬಲ್’ ವಾಚಾಪ್ ಹಾಕಾ ಕಾರಾಣ್. ಹ್ಯಾವರ್ವಿಂ ಮ್ಹಜಾ ಸಮಡ್ತೆಸಂಗಿಂ ಹಾಂವ್ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಡ್ತೆಕ್-ಯೀ ಬರೆಂಚ್ಚ್ ಮಾನ್ತಾಂ. ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಾಜೆಚ್ಯಾ ನಿತಳ್ ಮನ್ ಆನಿಂ ದೆವಾಸ್ಪಣಾಕ್ ಲಾಗೊನ್...ಜಾಗ್ಯಾ ವ್ಹಹಿವಾಟೆಂತ್ ಹಾಂವೆಂ ಸೊಧ್ಚೆಚ್ಚ್ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಜಾಗೆ.

ಮಾಕಾ ಮೆಳ್ಚೆಯೀ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಾಜೆಚಾ ಶ್ರೀಮಂತ್ ಆಸ್ತಿವಂತ್ ಅಸಹಾಯೆಕಾಕ್ ಸಾಂಪಡ್ಲೆಲ್ಯಾಂಚೆಂ ಜಾಗೆ. ತಾಂಚಾ ಯಾ ತಾಂಚಾ ಭುರ್ಗ್ಯಾಂಚಾ ಬೆಫಿಕೆರೆಚಾ, ತಶೆಂ ಸಂಸಾರಿ ಮಜೆಚಾ ಜಿಣ್ಯೆವರ್ವಿಂ, ಆಜ್ ಸಬಾರ್ ಕಂಗಾಲ್-ಸ್ಥಿತೆಕ್ ವಾವ್ಲ್ಯಾತ್. ತ್ಯಾಚ್ಚ್ ಪರ್ಮಾಣೆಂ ಆನಿಸಬಾರ್, ತಾಂಚಿ ಭುರ್ಗಿಂ ಭಾಯ್ಲ್ಯಾ ಗಾಂವಾಂಕ್ ಪಾವೊನ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಆವಯ್-ಬಾಪಾಯ್ಚಾ ಜತ್ನೆ ಥಂಯ್ ಅಸಹಾಯೆಕ್ಪಣ್ ಉಬ್ಜಾಯ್ಲೆಲ್ಲ್ಯಾನಿಮ್ತಿಂ, ವ್ಹಡಿಲಾಂ ನಿರಾಧಾರಿಂ ಜಾಲ್ಯಾಂತ್.!

ತಸಲ್ಯಾ ಕುಟ್ಮಾಚಾಂಚಾ ಜಾಗ್ಯಾಂ ನಿಮ್ತಿಂ, ಆಜ್ ಮ್ಹಜೊ ವೆವಾಹಾರ್ ಉಂಚಾಯೆಕ್ ಪಾವೊನ್, ಜಿವಿತ್ ನಂದನ್ ಜಾಲಾಂ. ತಶೆಂ ಮ್ಹಣ್ ಹಾಂವೆ ಕಾಂಯ್ ತಾಂಕಾ ಉಣೆಂ ಮೊಲಾನ್,   ಕೆದಿಂಚ್ಚ್ ವಂಚನ್ ಕೆಲ್ಲೆಂ ನಾಂ. ಫಾವೊ ತೆಂ ಊಂಚ್ ಮೋಲ್-ಚ್ಚ್ ದಿಲಾಂ.

ತ್ಯಾ ಶಿವಾಯ್ ತ್ಯಾ ನಂತರ್-ಯೀ ತಾಂಚಾ ಗರ್ಜೆಪರ್ಮಾಣೆಂ, ಆತ್ಮೀಕ್ ತಶೆಂ ಲೌಕಿಕ್ ಬೊರೆಂ ಫಾಲೆಂ, ಪಳೆವ್ನ್ ಸಹಕಾರ್ ದಿತೆಚ್ಚ್ ಆಸಾಂ. ತ್ಯಾದೆಕುನ್ ದೆವಾಚಿಂ ಬರ್ಪೂರ್ ಆಶಿರ್ವಾದ್  ಮ್ಹಜಾ ವೆವಹಾರಾಚೆರ್ ಆಸಾ. ಓಕೆ ಮಿ.ಆರ್ಚಿ...

ಖರಿ ಗಜಾಲ್ ಉಲಯ್ತ್ ಗೆಲೊಂ ತರ್, ತಿ ಮ್ಹಜಿ ವೊಡ್ವಿಕ್, ಗಜಾಯ್ಲೆಲೆಪರಿಂ ಜಾತಾ...ಮುಕಾರ್ ಸಂಧರ್ಭ್ ಮೆಳ್ಳೊತರ್ ಉಲಯಾಂ...” ಅಶೆಂ ಮ್ಹಣೊನ್...

ಆರ್ಚಿಚಾ ನಿರಾಶೆಂತ್, ಆಶಾವಾದಿಚೆಂ ಭಿಂ ವೊಂಪೊನ್, ಶೇಖ್ ಮೆಟಾಂ ದೆಂವಾಲಾಗ್ಲೊ.

***

ತ್ಯಾನಂತರ್...ಪರತ್ ಆರ್ಚಿಕಾರ್ಡೊಜಾ ಆನಿಂ ಶೇಕ್ಅಖ್ತಾರಾಚಿ ಭೆಟ್ ಜಾಲ್ಲಿ ತಿ...

ವಿಗಾರಾಚಾ ಹಟ್ಟಿ ನಿರ್ದಾರಾವರ್ವಿಂ, ಆರ್ಚಿ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಆಶಾ-ಭರ್ವೊಶ್ಯಾಚೆರ್ ಸಂಪೂರ್ಣ್  ಸಲ್ವೊನ್, ನಿರಾಶೆಸ್ಥಿತೆರ್, ಶೇಖಾಚಾ ದಾರಾರ್ ಪಾವ್ಲೆಲೆವೆಳಾ.!.

ತ್ಯಾದೀಸ್...‘ರೋಕಿಂಗ್ ಚೇರಾರ್’ ಬಸೊನ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ಶೇಖಾಲಾಗಿಂ...ಆರ್ಚಿ…ಮುಖಾಮುಖಿ ಬಸೊನ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಭರ್ಲೆಲ್ಯಾ ಘಧ್ಘಧಿತ್ ತಾಳ್ಯಾನ್ ವಿವರುಂಕ್ ಲಾಗ್-ಲ್ಲೊ...

‘ಆಪ್ಣಾ ನಂತರ್ ವಾರೆಸ್ದಾರ್ ನಾತ್ಲೊಲೊ ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗೊ, ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ಆಪ್ಣೆಂ ದಾನ್ ದೀಂವ್ಕ್ ಜಾಯ್ ಮ್ಹಣ್ ವಿಗಾರಾನ್ ನಾನಾಂ ವಾಟಾಂನಿಂ ತಾಚೆರ್ ದಬಾವ್ ಘಾಲೊ. ಹಾಕಾ ಸಹಮತ್ ದೀನಾತ್ಲೆಲ್ಯಾಕ್, ವಿಗಾರಾಚೆಚ್ಚ್ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾ ಫಿರ್ಗಜ್ಗಾರಾಂನಿಂ, ಆಪ್ಣಾಕ್ ವೆಂಗ್ಯ್ ಬೆಫಿಕೆರ್ ಉತ್ರಾಂನಿಂ ಹಿಣ್ಸುನ್, ದುಖಯ್ಲೆಂ. ಆನಿ ಆಪ್ಣಾಕ್ ನಿರಾಶೆಚಾ ಖಂದ್ಕಾಕ್ ಲೊಟುನ್, ಇಗರ್ಜೆಥಾವ್ನ್ ಪಯ್ಸ್ ರಾವಾಶೆಂ ಕೆಲೆಂ.”

ಅಶೆಂ ಉಚಾರ್ತಾಂ...ಹ್ಯಾ ಸಂಗ್ತೆಂಕ್ ಲಾಗು ಜಾವ್ನ್ ಘಡ್ಲೆಲ್ಯೊ ತ್ಯೊ ಆರ್ಚಿಕ್ ಕಂಗಾಲ್ ತಶೆಂ ಧೆದೆಸ್ಪರ್ ಕರ್ಚ್ಯೊ ಸಬಾರ್ ಗಜಾಲಿ ಸುಡಾಳ್-ಥರಾನ್ ವಿವರಿತಾನಾಂ...ಆರ್ಚಿಚಾ ಕಾಂಪರ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂಕ್, ಮೋವ್ ಕಾಳ್ಜಾಚಾ ಶೇಖಾಚೆ, ದೊಳೆ ದುಖಾಂನಿಂ ಗಯ್ರೆ ಜಾಲೆ.  

ತೊ ಇತ್ಲೊಚ್ಚ್ ಮ್ಹಣಾಲೊ...“ಮಿ.ಕಾರ್ಡೋಜಾ, ಕ್ರೀಸ್ತಾಚಿ ಶಿಕೊವ್ಣ್ ದುಸ್ರಿ...ಆನಿಂ ಕ್ರೀಸ್ತೀ  ಶಿಕೊವ್ಣೆ ಪರ್ಮಾಣೆಂ ಜಿಯೆಜಾಯ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ಕ್ರೀಸ್ತಾಂವಾನಿಂ ಜಿಯೆಂವ್ಚಿ ಜಿಣಿಂ ದುಸ್ರಿ. ಹೆಂ ಉತಾರ್ ತುಜಾ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲಾಂಕ್-ಯೀ ಲಾಗು ಜಾತಾ. ಸಗ್ಳೆ ತಶೆ ಮ್ಹಣ್ ದುರ್ಸಾನಾಂ. ಕಿತೆಂಯೀ ತೆಂ ಆಸೊಂ...”

“ಶೇಖ್ ಸಾಬ್,” ಮಧೆಂಚ್ಚ್ ಉಸ್ಮಡ್ಲೊ ಆರ್ಚಿ. “ಹಾಂವೀ ತುಜೆಲಾಗಿಂ ಆಮ್ಚಾ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲಾಂಕ್ ದುರ್ಸೊಂಕ್ ಯೇಂವ್ಕ್ ನಾಂ. ಆನಿಂ ಕೆನ್ನಾಂಯೀ ದುರ್ಸೊಲ್ಲೊ ನಾಂ. ಸಮಡ್ತೆಚಾ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ಜಾಂವ್ ಲಾಯಿಕಾಂನಿಂ ಜಾಂವ್, ಆಧಾರ್ಲೆಲೆಂ ವಾಯ್ಟ್, ಉಗ್ತ್ಯಾನ್ ಪರ್ಗಟ್ಚೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ ನ್ಹಂಯ್. ಕಿತೆಂ ತರೀ, ಸಮಡ್ತೆ ಸಮುದಾಯೆ ಮಧೆಂಚ್ಚ್ ತೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ ಕರುಂಕ್ ಜಾಯ್ ಶಿವಾಯ್, ಪರ್ಗಟ್ ದುರ್ಸೊಂಚೆಂ, ಸಮಡ್ತೆ ವಾಡಾವಳಿಕ್ ತೆಂ ಭಾದಕ್ ಹಾಡ್ತಾ.

ಮ್ಹಜೆ ಫಿರ್ಗಜೆ ಥಾವ್ನ್ ಮಾಕಾ ಲಾಭ್ಲೆಲೊ ವಾಯ್ಟ್ ಅನ್ಭೋಗ್, ಸಮಡ್ತೆವಯ್ಲ್ಯಾ ಅಬಿಮಾನ್-ಮೊಗಾನ್ ಹೆರ್ ಕೊಣಾಯ್ ಲಾಗಿಂ ಹಾಂವೆಂ ಯೆದೊಳ್ ಸಾಂಗೊಲ್ಲೆನಾಂ ಆನಿಂ ಖಂಡಿತ್ ಜಾವ್ನ್ ಸಾಂಗಿಸೊನಾಂ. ಪೂಣ್ ಹಾಂವೆಂ ಭೊಗ್-ಲ್ಲೆಂ ತೆಂ ಕರಾಳ್ಪೊಣ್, ಕಾಳ್ಜಾಕ್ ವಯ್ರ್-ವಯ್ರ್ ದುಖಯ್ತಾಸ್ತಾಂ, ಮತಿಕ್ ಧೊಸ್ಚಿ ತಿ ವಿರಾರಾಯ್ ಭಾಯ್ರ್ ಘಾಲ್ಚಾ ಎಕಾಚ್ಚ್ ಇರಾದ್ಯೆನ್, ಫಕತ್ತ್ ತುಜೆಲಾಗಿಂ ಮಾತ್ರ್ ಸಾಂಗೊಂಕ್ ಅತ್ರೆಗ್ಲೊಂ.

ತುಜೆರ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ಭಾವ್-ಭಾಂದಾವ್ಪಣಾಚೊ ಅಭಿಮಾನ್, ತಶೆಂ ಘುಟ್ ಸಾಂಭಾಳ್ತಾಯ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಲ್ಲ್ಯಾ ಭರ್ವಶ್ಯಾನ್, ತುಜೆಸಂಗಿ ಮಾತ್ರ್ ಸಾಂಗ್ಲೆಂ.!”

“ಮಿ.ಕಾರ್ಡೊಜಾ ತ್ಯಾವಿಶಿಂ ಮಾಕಾಯೀ ಆಯ್ಕೊಂಕ್ ನಾಕಾ. ಆಯ್ಕೊಂಚಿ ಆತುರಾಯ್ ಉರ್ಭಾಯೀ ಮಾಕಾ ನಾಂ. ಕಿತ್ಯಾ ಹ್ಯಾವಿಶಿಂ ತುಜೆ ಪ್ರಾಸ್ ಚಡಿತ್ ಸಂಗ್ತಿಂ ಹಾಂವ್ ಜಾಣಾಂ.  ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಾಜೆಂಚಾ ಸಬಾರ್ ದೆವೊತ್ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಮನ್ಶಾಂಕ್. ಸಮಾಜ್ ಸಮುದಾಯೆ ಥಾವ್ನ್ ಲಾಭ್ಲೆಲೆ ಕರಂದಾಯ್, ತುಜಾಕೀ ಕಿತ್ಲ್ಯಾಗೀ ಮಾಪಾನ್ ಚಡ್ ಆಸಾ. ಕಿತೆಂಯೀ ಜಾಂವ್...”

ಧೀರ್ಘ್ ಸ್ವಾಸ್ ಸೊಡ್ಲೊ ಆಖ್ತಾರಾನ್. “ಸಂಧರ್ಬಾ ಪರ್ಮಾಣೆಂ, ತವಳ್ ತವಳ್, ಹಾತಿಂ ಧರ್ಚಾ ಬೈಬಲಾವರ್ವಿಂ, ಮ್ಹಜೆ ಥಂಯ್ ರುತಾ ಜಾವ್ನ್-ಆಸ್ಚೊ, ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಸೆವಾ-ಸಹಕಾರ್ ತಶೆಂ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ಮನೋಬಾವ್…ಹ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾಚ್ಚ್ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲಾಂಚಾ ಚುಕಿವಿಶಿಂ ಆಯ್ಕೊನ್, ಮ್ಹಜೆ ಥಾವ್ನ್ ತೊ ನಪೈಂಚ್ಚ್ ಜಾಂವ್ಚೊ ಮಾಕಾ ನಾಕಾ.” ಸಮಡ್ತೆ ಗಜಾಲೆಕ್ ಕುರಾಡ್ ಮಾರ್ಲಿ ಆಖ್ತಾರಾನ್.

ಹ್ಯಾಉಪ್ರಾಂತ್, ಜಾಗ್ಯಾ ವೆವಹಾರಾವಿಶಿಂ ವಿಚಾರ್ ಬದ್ಲಿಲ್ಲ್ಯಾ ತಾಣೆಂ, ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂಯೀ ತಾಂಚೆ ಮಧೆಂ ಸಭಾರ್ ಸಂಗ್ತಿಂ, ಆಶಾರ್ ಪಾಶಾರ್ ಜಾಲ್ಯೊ. ನಂತರ್, ಆರ್ಚಿಚೊ ಜಾಗ್ಯಾಚಾ ವಿಕ್ರ್ಯಾ-ಘೆವ್ಪಾವಿಶಿಂ ವೆವಹಾರ್ ಗಜಾಲ್ ಚಲ್ಲಿ.

ಆನಿಂ ಉಪ್ರಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾಚ್ಚ್ ದಿಸಾಂನಿಂ, ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೊಜಾಚೊ ಜಾಗೊ, ನಿಮಾಣೆಂ  ಶೇಖಾಚಾ ನಾಂವಾರ್ ಜಾಲೊ.

ಹ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್ ಆರ್ಚಿಕ್, ಶೇಖಾನ್ ದಿಲ್ಲ್ಯಾ ಬರ್ಫೂರ್ ಸಹಕಾರಾನ್, ತಾಣೆಂ ಆಶೆಲ್ಲಿಂ ಸರ್ವ್ ಸಂಗ್ತಿಂ ಫಳಾಧಿಕ್-ಜಾವುನ್, ತಾಚಿಂ ಸೆವಾ-ಸಹಕಾರಾಚಿ ಸ್ವಪ್ಣಾಂಯೀ ಜ್ಯಾರಿ ಜಾಲಿಂ. ತೊ ಸಮದಾನಾಚಾ ಸಂತುಶ್ಟ್ ನಿವೃತ್ತ್ ಜಿಣ್ಯೆಂತ್ ಮೆಟಾಂ ಘಾಲುಂಕ್ ಪಾವ್ಲೊ.    

***

“ಗುಡ್ ಮೋರ್ನಿಂಗ್ ಫಾದರ್...ಹಾಂವ್ ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರ್...”

ಅಚಾನಕ್ ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರಾಚೊ ತಾಳೊ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ದಾರ್ವಾಟ್ಯಾರ್ ಆಯ್ಕಾತಾಂ...ಸಾಂ.ಜೂಡ್ ಫಿರ್ಗಜೆಚ್ಯಾ ವಿಗಾರಾಚಿ ದೀಶ್ಟ್ ಆಖ್ತಾರಾಚೆರ್ ಪಡ್ಲಿ. ಖಿಣಾನ್ ವಿಗಾರಾಚೆಂ ಮುಖಮಳ್,  ಅಸಮಧಾನೆಚಾ ವಿಜ್ಮಿತೆ ಛಾರ್ಯಾನ್ ಕಾಳೆಂ ಜಾಲೆಂ. ಆನಿಂ ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ನಿಯಂತ್ರಣಾರ್ ನಾತ್ಲೆಂಲಿಂ ಉತ್ರಾಂ ವಿಗಾರಾಚಾ ವೊಂಟಾಂನಿಂ ಉಸ-ಳ್ಳಿಂ...

“ಹಾಂ…ಆಖ್ತಾರ್...ಆತಾಂ ಹಾಂಗಾಯೀ ಯೇವ್ನ್ ತುಂ ಪಾವ್ಲೊಯ್-ಗೀ?!”

“ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್?!...ಮಾಕಾ ಸಮ್ಜೊಂಕ್ನಾಂ...ಫಾದರ್!” ಆಖ್ತಾರಾಚಾ ಕಪಲಾರ್ ಮಿರಿಯೊ ಉದೆಲ್ಲ್ಯೊ.

“ಸಮ್ಜೊಂಕ್ನಾಂ?...ತರ್ ಘಳಾಯ್ ಕರಿನಾಂ, ಸಮ್ಜಾಯ್ತಾಂ...”…ವಿಶಯಾಕ್-ಚ್ಚ್ ದೆಂವ್ಲೊ ಘಮಂಡ್ ವಿಗಾರ್, ಆನಿಕೀ ಘಮಂಡ್ ಜಾವ್ನ್. ಆನಿಂ ಆಖ್ತಾರಾಚಾ ಸ್ವಾಭಿಮಾನಾಕ್ ಚಿರ್ಚಿಂ  ಉತ್ರಾಂ ವಿಂಚೊನ್ ಮುಂದರಿಲಾಗ್ಲೊ.

“ಫಿರ್ಗಜೆ ಹಿತಾಖಾತಿರ್, ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ದಾನಾ ರುಪಾರ್ ಲಾಭ್ಲೊಚ್ಚ್ ಮ್ಹಣ್ ಚಿಂತ್ಲೊಲೊ ಜಾಗೊ, ಆರ್ಚಿಚೆಂ ಕಾನ್ ಫುಂಕೊನ್, ತುಂವೆಂ ತುಜೊ ಫಾಯ್ದೊ ಜೊಡ್ಲೊಯ್. ಆನಿಆತಾಂ ಇಗರ್ಜೆಜಾಗ್ಯಾಕ್ ಪಾಂಯ್ ದವರ್ಲಾಯ್ ಆಸ್ತಾಂ...ಮಾಕಾ ದುಬಾವ್ ಧೊಸ್ಚೊ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ ನ್ಹಹಿಂ?!”

“ಹಾಂ...ಆತಾಂ ಸಮ್ಜಾಲೆಂ ಫಾದರ್. ತುಮ್ಚೆ ವಿಚಾರ್, ಫಕತ್ತ್ ಫಿರ್ಗಜೆಚಾ, ದುಡು-ಭಾಂದ್ಪಾ-ಜಾಗ್ಯಾ ವಿಶ್ಯಾಂಚೆರ್ ಮಾತ್ರ್ ಆಸಾ. ಫಿರ್ಗಜೆಚ್ಯಾ ದುಬ್ಳೆ-ಗರ್ಜೆವಂತ್ ನಿರಾಧ್ಯಾರಾಂಚಾ, ಅತ್ಮೀಕ್ ಯಾ ಲೌಕಿಕ್ ಗರ್ಜಾಂವಿಶಿಂಚೆ ನ್ಹಂಯ್. ಹಾಂಗಾಸರ್ ಸೆಜಾರಾ, ಏಕ್ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಅತ್ಮೊ, ಎವ್ಕಾರಿಸ್ತಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಕ್ರೀಸ್ತಾಕ್ ಸೆಂವ್ಚಾಕ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಸ್ವಾಸಾಸಂಗಿಂ ಝಗಡ್ನ್ ಆಸಾ. ತಾಚಿ ತುಮ್ಕಾಂ ಖಬಾರ್ ಜಾಂವ್ ಪರ್ವಾ ಜಾಂವ್ ನಾಂ.!”

ಹೆಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ ವಿಗಾರ್ ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ಅಪ್ರಾಧಿ ಮನೋಭಾವಾನ್ ಕಾಲುಬುಲೊ ಜಾಲೊ!. ಸಮಡ್ತೆ ಭಾಯ್ಲೊ ಎಕ್ಲೊ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಮಡ್ತೆ ವಿಶಯಾಕ್ ಜಾಗ್ವೊಣೆಚೊ ಹಾತ್ ಘಾಲ್ಲೆಂ ತೆಂ ಪಳೆವ್ನ್, ತಾಚೆಂ ತೋಂಡ್ ಕಾಳೆಂ ಜಾಲೆಂ...

“ಪುರೊ...ಆಮ್ಚೆ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ಸಂಗ್ತೆಂತ್ ಹಾತ್ ಘಾಲ್ನ್, ತುಂ ತುಜೆಂ ಶಿತ್ ಶಿಜಯ್ನಾಕಾ. ತುಂ ತುಜಾ ಸಮಡ್ತೆವಿಶಿಂ ಮಾತ್ರ್ ಪಳೆ...”

“ಫಾದರ್...ಹಾಂವೆ ಸಾಧಾರಣ್ ಸರ್ವ್ ಸಮಡ್ತೆಚಾಂಕ್ ಪಾರ್ಕಿಲಾಂ. ಆನಿಂ ಜಾಣಾಂ ಜಾಲಾಂಕೀ ಚಡಾವತ್ ಸಗ್ಳ್ಯಾಂ ಲಾಯಿಕ್ ತಶೆಂ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲಾಂಚಾ ವಸ್ತುರಾರ್ ಬುರಾಕ್ ಆಸಾತ್. ಹೆಂ ಪಾರ್ಕುನ್, ಸಂಧರ್ಭಾ ಪರ್ಮಾಣೆಂ ಹಾಂವ್, ಜಾತಾ ತಿತ್ಲೆ ಬುರಾಕ್ ಶಿಂವೊಂಕ್ ಪ್ರೇತನ್ ಕರ್ತೇ ಆಸ್ತಾಂ. ಆನಿಂ...

ಹಾಚೊ ಪರಿಣಾಮ್-ಚ್ಚ್ ಹಾಂವ್ ಆತಾಂ ಹಾಂಗಾಸರ್ ತುಮ್ಚೆ ಮುಕಾರ್ ಉಬೊ ಆಸೊಂಕ್  ಕಾರಾಣ್. ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಿವಿತಾಚಾ ನಿಮಾಣ್ಯಾ ವೊರಾರ್, ‘ಜೀಜಸಾ’ಕ್ ಸೆಂವ್ಕ್ ಅತ್ರೆಗುನ್ ಆಸ್ಚಾ, ತುಮ್ಚಾ ಸೆಜಾರ್ಚಾ ಆರ್ಚಿಕ್...”

“ಆರ್ಚಿಕ್?!” ಆರ್ಚಿಚೆಂ ನಾಂವ್ ಆಯ್ಕಾಲ್ಲೆಂಚ್ಚ್ ರಾಗಾನ್ ತಾಂಬ್ಡೊ ಜಾಲ್ಲೊ ವಿಗಾರ್...   “ಯೆದೊಳ್ ತುಜಾ ತ್ಯಾ ಆರ್ಚಿಕ್ ಇಗರ್ಜ್ ನಾಕಾಸ್ಲಿ...ಮೀಸ್ ನಾಕಾಸ್ಲೆಂ…ತೊ ಹ್ಯಾ ಇಗರ್ಜೆ ದಾರ್ವಾಟ್ಯಾರ್...”

ಹೆಂ ಕಾನಿಂ ಪಡ್ತಾಂ...ವಿಗಾರ್ ವಯ್ರ್ ವಯ್ರ್ ಆರ್ಚಿಕ್ ದುರ್ಸೊನ್ ಆಸ್-ಲ್ಲೊ ತರೀ...ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರಾಕ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಡ್ರೈವರ್ ಬೆಂಜಮಿನಾದ್ವಾರಿಂ ತಶೆಂ ಖುದ್ದ್ ಆರ್ಚಿದ್ವಾರಿಂ ಜಾಣಾ ಆಸ್-ಲ್ಲಿ ತಿ, ಆರ್ಚಿ ಆನಿಂ ವಿಗಾರಾ ಮಧೆಂ ಘಡ್ಲೆಲಿ ಖರಿಗಜಾಲ್...ಖಿಣಾನ್ ಎಕಾಪಾಟ್-ಏಕ್ ಜಗ್ಲೊಂಕ್-ಲಾಗ್ಲಿಂ...

‘ಆರ್ಚಿನ್ ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗೊ ಫಿರ್ಗಜೆಕ್ ದಾನಾ ರುಪಾರ್ ದೀಂವ್ಕ್ ಜಾಯ್’ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ದಬಾವೆರ್,  ಆರ್ಚಿ, ಆನಿಂ ವಿಗಾರಾಮಧೆಂ ವಾದ್-ವಿವಾದ್ ಚಡುನ್ ಗೆಲ್ಲ್ಯಾಪರಿಂ, ತಾಂಚೆ ಮದೆಂ ಮನಸ್ಥಾಪ್ ಜಲ್ಮೊನ್, ತೊ ವಾಡೊನ್ ಯೆತಾಸ್ತಾಂ...

ಹಿ ಗಜಾಲ್, ಆಪ್ಲೆಂ ಜಿಣ್ಯೆ ಸ್ವಪಾಣ್ ಜಾವ್ನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ‘ಶಿಕ್ಪಾ-ಟ್ರಸ್ಟ್’ ಆನಿಂ ‘ಆಪ್ಲೊ ಭಲಾಯ್ಕೆ ಭರಿತ್ ಫುಡಾರ್’ ಹ್ಯಾ ದೋನ್ ಸಂಗ್ತೆಂಕ್ ಅಡ್ಕಳ್ ಯೆಂವ್ಚಾ ಸಾಧ್ಯಾತಾ ಆಸ್ಚ್ಯಾಕ್ ಕಾವ್ಜೆವ್ನ್, ಉಟಾ ಉಟಿಂ ತಾಣೆಂ ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗೊ ಶೇಖ್ ಆಖ್ತಾರಾಕ್ ವಿಕೊನ್-ಸೊಡ್ಲೊ.

ಹೆಂ ಗಮನಾಕ್ ಆಯಿಲ್ಲೆಂಚ್ಚ್, ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಜಾಗ್ಯಾವಿಶಿಂ ಆಪ್ಣೆಂ ವಿಣ್ಲೊಲೊ ಉಪಾಯ್, ಪೊಂತಾಕ್ ಪಾವೊಂಕ್ನಾ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ತೆಂ, ಜಿರಂವ್ಕ್ ಸಖಾನಾಸ್ತಾಂ, ತಾಪ್ಲೊಲೊ ವಿಗಾರ್...ಫಿರ್ಗಜೆಂತ್ ಆರ್ಚಿ ವಿರೋಧ್, ಚೂಕ್-ಸಮ್ಜಣಿಂ ಪ್ರಸಾರುನ್, ತಾಚೆವಿಶಿಂ ವಾಯ್ಟ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯ್ ಫಿರ್ಗಜ್- ಗಾರಾಂ ಮಧೆಂ ವಾಡಾಶೆಂ ಕರಿಲಾಗ್ಲೊ.

ಅಸಲ್ಯಾ ಪರಿಗತೆಂತ್, ಸದಾಂ ಮಿಸಾವೆಳಾ ಮುಕ್ಲ್ಯಾ ಬಾಂಕಾರ್ ಹಾಜಾರ್ ಜಾಂವ್ಚೊ ಆರ್ಚಿ, ವಿಗಾರಾಚಾ ಮತ್ಲಬಿ ಕ್ರೋಧ್-ದಿಶ್ಟೆ ಥಾವ್ನ್ ಚುಕೊನ್ ಘೆಂವ್ಚಾಕ್, ಪಾಟ್ಲ್ಯಾ ಬಾಂಕಾಕ್ ಪಾವ್ಲೊ.

ಉಪ್ರಾಂತ್ ಹೆಂಚ್ಚ್ ಮುಂದರುನ್, ವಿಗಾರಾಚಾ ಮತ್ಲಬಿ ಉತ್ರಾಂಚಾ ಪರಿಣಾಮೆನ್ ಲೊಕಾಚಿ ವಾಂಕ್ಡಿ ದೀಶ್ಟ್ ಪರೋಕ್ಶ್ ಥರಾನ್ ತಾಕಾ ನಿಂದಾ ಕರುಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾಂ...ಪಾಟ್ಲ್ಯಾ ಬಾಂಕಾ ಥಾವ್ನ್ ತೊ ಇಗರ್ಜೆ ಬಾಗ್ಲಾರ್ ಪಾವ್ಲೊ.

ಉಪ್ರಾಂತ್ ಹೆಂಚ್ಚ್ ಸನ್ನಿವೇಶ್ ವಿಪರೀತ್ ಸ್ಥಿತೆಕ್ ಪಾವ್ತಾಸ್ತಾಂ...ತೊ...ಇಗರ್ಜೆ ಭಾಯ್ರ್ ಉಬೊ ರಾಂವ್ಚೊ ಪುಬ್ಲಿಕಾನ್ ಜಾಲೊ.!. 

ಕ್ರಮೇಣ್...ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಕ್ ಭಾಲೆ ಮಾರ್ಚಿಂ ಉತ್ರಾಂ, ಫಿರ್ಗಜ್-ಗಾರಾಂಚಾ  ತಶೆಂ ವಿಗಾರಾಚಾ ವೊಂಟಾಂನಿಂ ಖೆಳೊಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾಂ, ತಸಲ್ಯಾ ಯಾಜಕಾಕ್ ಪವಿತ್ರ್ ಆಲ್ತಾರೆರ್  ಪಳೆಂವ್ಕ್ ತಾಚೆಂ ಅಂತಸ್ಕರ್ನ್ ವೊಪ್ವಾನಾಂ ಜಾಲೆಂ!. ಹ್ಯಾ-ವೆಳಾ...

ಘರಾ ಸಮ್ಕೊರ್-ಚ್ಚ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಇಗರ್ಜೆಕ್ ವೆಚಿಂ ಆರ್ಚಿಚಿಂ ಪಾಂವ್ಲಾಂ, ನರ್ಗುಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾಂ...ತಿಂ ಘರಾಚ್ಚ್ ಥಾಂಬ್ಲಿಂ!. ಪೂಣ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ವೆರಾಂಡಾ ಥಾವ್ನ್ ಅಪಾಲಿಪಾ ದಿಸ್ಚ್ಯಾ ಇಗರ್ಜೆ ಆಲ್ತಾರೆರ್ ದೀಶ್ಟ್ ಖಂಚುನ್, ಸದಾಂ ಮೀಸ್ ಭೆಟಂವ್ಚೆಂ ತೆಂ ಆರ್ಚಿನ್ ಚುಕಯ್ಲೆಂನಾಂ.!!.     

ಅಶೆಂ...ಹ್ಯಾಸರ್ವ್, ಆರ್ಚಿ ಆನಿಂ ವಿಗಾರಾ ಮಧ್ಲ್ಯಾ ಮನಸ್ಥಾಪ್ ಘಡಿತಾಂಚಾ ಉಗ್ಡಾಸಾ ಕುಪಾಂತ್, ಶೇಖ್ ಚಲಾತ್ತ್ ಆಸ್ತಾಂ...ತ್ಯಾಮಧೆಂ ಆಯ್ಕಾಲ್ಲ್ಯಾ ವಿಗಾರಾಚಾ ತಾಳ್ಯಾಕ್ ಶೇಖ್, ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ಜಾಗೊ ಜಾಲೊ. ಆನಿ ವಾಸ್ತವ್ ಸ್ಥಿತೆಕ್ ಪಾವ್ಲೊ.

“ಮಿ.ಶೇಖ್...ಯೆದೊಳ್ ಫಿರ್ಗಜೆವಿಶಿಂ ಕೀಳ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯ್ ಘೆವ್ನ್ ಭೊಂವ್ಚಾ ಆರ್ಚಿಕ್, ದೆವಾಚಿ ಮಾರೆಕಾರ್ ಶಿಕ್ಶಾ ತಾಚೆರ್ ಭೆಜ್ಲೆಲ್ಯಾವೆಳಾ, ಆತಾಂ ತಾಕಾ ಮ್ಹಜೊ ಉಗ್ಡಾಸ್ ಆಯ್ಲೊ ನ್ಹಂಹಿಗೀ?...ಯೆದೊಳ್...”

“ಫಾದರ್...ಸತ್ ಲಿಪವ್ನ್ ಉಚಾರ್ಚಿಂ ಉತ್ರಾಂ, ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಧೊವ್ಯಾ-ಲೊಬಾಕ್ ಶೋಭ್ ದೀನಾಂತ್”...ವಿಗಾರಾಚಾ ತಾಳ್ಯಾಕ್ ಸೈರಣ್ ಚುಕೊನ್ ಮಧೆಂಚ್ಚ್ ಝಾಂಕುಳ್ಳೊ ಶೇಖ್.

“ಹೆಂಚ್ಚ್ ಸವಾಲ್ ತುಮಿಂಚ್ಚ್ ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಅಂತಸ್ಕರ್ನಾಂತ್ ಝರವ್ನ್ ಪಳೆಯಾ...”

ಜರ್ ಆರ್ಚಿ ತಸಲ್ಯಾ ದೆವಾಸ್ಪಣೆಚಾ ಪ್ರಮಾಣಿಕ್ ಮನ್ಶಾಚೆರ್, ದೆವಾಚಿ ಶಿಕ್ಶಾ ಭೆಜ್ಲ್ಯಾ ಮ್ಹಣ್ ಮ್ಹಣ್ತಾತ್ ತರ್, ಧೊವ್ಯಾ-ಲೋಬಾಂತ್ ಲಿಪ್ಲೆಲ್ಯಾ ಕಾಳ್ಯಾ ಖತಾಚಾ ಕಾಳ್ಜಾಕ್, ದೇವ್ ಕಸಲಿ ಶಿಕ್ಶಾ ದೀತ್?!”.

ಶೇಕಾಚಿ ಹಿಂ ಕಾಳ್ಜಾಕ್ ಭಾಲಿಯೆಪರಿಂ ರೊಂಬ್ಲೆಲಿಂ ತಿಂ, ಆಪ್ಣೆಂ ನಿರೀಕ್ಶಿತ್ ಕರಿನಾತ್ಲೆಂಲಿಂ ಉತ್ರಾಂ, ವಿಗಾರಾಕ್ ಏಕ್ ಪಾವ್ಟಿಂಚಾಕ್, ದೈವಿಕ್ ಭೆಶ್ಟಾವ್ಣೆ ಭಿರಾಂತೆಕ್ ವೊಳಗ್ ಕರಿಲಾಗ್ಲಿಂ. ತರೀ ಆಖ್ತಾರಾಥಾವ್ನ್ ದಾಂಪೊನ್ ವ್ಹರ್ಚಾ ಪ್ರೇತನಾಂತ್ ತೊ ಪರತ್ ತಾಚೆರ್ ಉತ್ರಾ ಧಾಡ್ ಘಾಲಿಲಾಗ್ಲೊ...

“ತುಂ ತುಜಾ ಚಾಲಾಕಿ ಉತ್ರಾಂನಿಂ ಯಾಜಕಾಂಕ್ ತಶೆಂ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಲೊಕಾಕ್ ಬನಾವ್ನ್, ಆಮ್ಚಾ ಸಮಡ್ತೆ ಬೊರೆಪಣ್, ತಶೆಂ ಲೊಕಾಚೆಂ ಮುಗ್ಧ್-ಪಣಾಚೊ ಫಾಯ್ದೊ ಫಾರ್ಚೊ...ಅನ್ನಾಡಿ ವ್ಯಾಪಾರಿ. ತುಂ...ತುಜೆಂ...”

“ಫಾದರ್...ಹಾಂವ್ ವ್ಯಾಪಾರಿ ವ್ಹಯ್.”  ಪರತ್ ಮಧೆಂಚ್ಚ್ ಉಲಯ್ಲೊ ಶೇಖ್, “ಪೂಣ್ ದೇವ್-ಭಿರಾಂತ್ ಆಸ್ಚೊ ಹಾಂವ್, ಅನ್ನಾಡಿ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಖಂಡಿತ್ ನ್ಹಂಯ್. ತರೀ ಚತುರ್ ವೆವಾಹಾರ್ ಮನೋಭಾವ್ ಆಸ್ಚೊ ನಿತಳ್ ವ್ಯಾಪಾರಿ ತೆಂ ಖರೆಂ. ಪೂಣ್ ತುಮಿಂ...

ತುಮಿಂ, ಲೊಕಾಚಾ ಸೆವೆಕ್ ಆಪ್ಣಾಕ್-ಚ್ಚ್ ಸಮರ್ಪುನ್ ದಿಲ್ಲೆ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲ್. ತುಮಿಂ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಜಾಂವ್ಚೆ ತೆಂ ದೇವ್ ಖಂಡಿತ್ ಸೊಸಾನಾಂ. ಪ್ರಸ್ಥುತ್ಚ್ಯಾ ಪರಿಗತೆಂತ್...ಹ್ಯಾಚ್ಚ್, ತುಮ್ಚ್ಯಾ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಮನೋಭಾವಾವರ್ವಿಂ...

ಆದಿಂ ವ್ಯಾಪಾರ್ ವೆವಹಾರ್ ಚಲೊನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ದೆವಾಳಾಕ್, ಕ್ರೀಸ್ತ್ ಚಾಬೊಕ್ ಧರ್ನ್ ರಿಗ್ಲೊಲೆಂ ತೆಂ, ತುಮಿಂ ಆತಾಂ ವಿಸ್ರೊನ್ ಆಸಾತ್. ಆಜ್ ತುಮ್ಚೆ ತಸಲೆ ಬೋವ್ ಥೊಡೆ, ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಶಿಕೊವ್ಣೆ ಥಂಯ್ ಕಾನ್ ದೊಳೆ ಧಾಂಪುನ್ ಕರ್ಚ್ಯಾ, ಅತರ್ವಣಾಂ ವರ್ವಿಂ, ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಡ್ತೆಚೆ ವಾಂಟೆ-ಫಾಂಟೆ ಚಡುನ್ ಆಸಾತ್.

ಆನಿಂ ಹ್ಯಾವರ್ವಿಂ ಅಕ್ರೀಸ್ತಾಂವಾಂಕ್ ತುಮ್ಚೆರ್ ಧಾಡ್ ಘಾಲುಂಕ್, ತಶೆಂ ಕೆಂಡುಂಕ್ ಧೈರ್ ಉಬ್ಜಾಲಾಂ.!”

“ತಶೆಂ ತರ್ ಆತಾಂ, ತುಂಯೀ ತ್ಯಾಚ್ಚ್ ಧೈರಾನ್ ಉಲವ್ನ್ ಆಸಾಯ್?” ರಾಗಾನ್ ಉಸ್ಮಡ್ಲೊ ವಿಗಾರ್.

“ಜಾಂವ್ಕೀ-ಪುರೊ. ಪೂಣ್ ಹಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಮ್ಹಜಾ ವೊಂಟಾಂಚಿಂ ನ್ಹಂಯ್. ಬಗಾರ್ ಆಪ್ಲೊ ಜಾಗೊ ವಿಕುನ್ ಜೊಡ್ಲೆಲೆಂ ಸಗ್ಳೆಂ ದಿರ್ವೆಂ, ದುಬ್ಳ್ಯಾಂ-ಗರ್ಜೆವಂತಾಂಕ್ ತಶೆಂ, ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಭುರ್ಗ್ಯಾಂಚಾ ಶಿಕ್ಪಾ ಸೆವೆಕ್ ಸಾಕ್ರಿಫಿಸ್ ಕೆಲ್ಲ್ಯಾ, ಆರ್ಚಿ-ಕಾರ್ಡೋಜಾಚಾ ವೊಂಟಾಂತ್ಲಿಂ.!”

“ಓಹೊ...ಜಾಯ್ತ್-ತರ್!” ಆರ್ಚಿಚೆಂ ನಾಂವ್ ಆಯ್ಕಾತಾಂ ಪರತ್ ರಾಗಾನ್ ಖತ್ಕತ್ಲೊ  ವಿಗಾರ್.!.

“ತ್ಯಾ ಹಂಕಾರಿ ವೊಂಟಾಂಕ್, ಮ್ಹಜೆ ಹಾತ್...ಕುಮ್ಗಾರ್ ದೀಂವ್ಕ್ ವೊಪ್ವಾನಾಂತ್. ಆನಿಂ ಆತಾಂ, ತಾಚೆ ಪಾಡ್ತಿನ್ ಚಡ್ತಿಕ್ ಉಲೊವ್ನ್, ಮಾಕಾ ಭೆಶ್ಟಾಂವ್ಚೆಂ ಧೈರ್ ತುಂ ಘೆಶಿ ತರ್...ಇಗರ್ಜೆ ಘಾಂಟಿ ವೊಡೊನ್, ಘಾಂಟಿಂ ನಾದಾಂನಿಂ, ತುಕಾ ಹಾಂವ್ ಇಗರ್ಜೆ ಗೆಟಿ ಭಾಯ್ರ್ ಲೊಟ್ತೊಲೊಂ!.”

“ಜಾಯ್ತ್…ಉಟೈಯಾ ತುಮ್ಚೊ ಘಾಂಟಿ ನಾದ್!”...ಯೊದೊಳ್ ಜಾತಾತಿತ್ಲೆಂ ಸೈರಣ್-ಘೆವ್ನ್  ಆಸ್ಲೊಲೊ ಶೇಖ್, ಆತಾಂ ಎಕಾಚ್ಚ್-ಫರಾ ರಾಗಾನ್ ಬೊಬಾಟ್ಲೊ...“ತುಮಿಂ ಘಾಂಟಿ ನಾದ್ ಉಟಯ್ತಾಸ್ತಾಂ...ಹಾಂವ್...ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಘಾಂಟಿ ನಾದಾಕ್, ಇಗರ್ಜೆ ರಕ್ಶಣೆಕ್ ಜಮ್ಚಾ ಲೊಕಾ ಜಮ್ಯಾ ಮುಕಾರ್...ಆರ್ಚಿಚೊ ವಕೀಲ್ ಜಾವ್ನ್ ಝುಜ್ತೊಲೊಂ.! ಆನಿಂ ತುಮ್ಚಾ ಘಾಂಟಿ ನಾದಾಂ ಪ್ರಾಸ್, ವ್ಹಡ್ ನಾದ್ ಹಾಂವ್ ಉಟಯ್ತೊಲೊಂ...ಉಗ್ಡಾಸ್ ದವರಾ ಫಾದರ್...

ತ್ಯಾ ಲೊಕಾಜಮ್ಯಾಂ ಮಧೆಂ ಹೆರ್ ಸರ್ವ್ ಜಾತ್ ಧರ್ಮಾಚೆಯೀ ಆಸ್ತೆಲೆ!.” ಕ್ರೋಧಾನ್ ಕಾಂಪ್ಚೊ ಆಖ್ತಾರ್, ವಿಗಾರಾಕ್ ಹಾಲೊವ್ನ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಪರಿಂ ಜಾಗಯ್ಲಾಗ್ಲೊ!.

ತವಳ್-ಚ್ಚ್ ತಾಕಾ ‘ಆರ್ಚಿಚಿ ಎವ್ಕರಿಸ್ತಾಕ್ ಚಡ್ಪಡೊನ್ ಆಸ್ಚಿ ನಿಮಾಣಿ ಘಡಿ ...ಆನಿಂ ವಿಗಾರಾಚೆ ಹಟ್ಟ್’...ದೊನೀಂ ತಾಕಾ ಅಡ್ಚಣೆಕ್ ಸಾಂಪ್ಡಾಯ್ತಾಸ್ತಾಂ...ಆಖ್ತಾರಾನ್ ಆಪ್ಲೆಂ ಮೊಬಾಯ್ಲ್ ಭಾಯ್ರ್ ಕಾಡ್ಲೆಂ. ಆನಿ ಪುತಾಕ್ ಜಾಗೈಲೆಂ. ಆನಿಂ ಮ್ಹಣಾಲೊ...

“ಹಾಂಗಾಸರ್ ವಿಗಾರ್ ನಾಂ...ತುಂ ಬೆಂಜಮಿನಾಕ್ ಆತಾಂಚ್ಚ್ ಧಾಡ್ನ್ ಭಾಯ್ಲ್ಯಾ ಯಾಜಕಾ ಕರ್ನಾಂ, ಆರ್ಚಿಕ್ ತಾಚಿ ಕುಮ್ಗಾರಾಚಿ ಆಶಾ ಫಳಾದಿಕ್ ಕರುಂಕ್ ತುರ್ತಾಚಿ ವಿಲೆವಾರಿ ಕರ್. ಹಾಂವ್ ಥೊಡ್ಯಾಚ್ಚ್ ಸೆಕುಂದಾಂನಿಂ ಥಂಯ್ಸರ್ ಪಾವ್ತಾಂ...ಆನಿಂ ಘಳಾಯ್ ಕರಿನಾಕಾ...”

ಹೊ ಸಂವಾದ್ ಆಯ್ಕೊನ್ ಆಸ್ಚೊ ವಿಗಾರ್, ಆತಾಂ ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ತಾಳೊ ಕಾಡಿಲಾಗ್ಲೊ...

“ ವಿಗಾರ್ ನಾಂ, ಮ್ಹಣ್ ಫಟ್ ಕಿತ್ಯಾ ಮಾರ್ಲಿಯ್?...ಹಾಂವೆ ಉಚಾರ್-ಲ್ಲೆಂ ತೆಂ ಆಸಾ ತಶೆಂ ಉಚಾರುಂಕ್, ತುಜೆಂ ಅಂತಸ್ಕರ್ನ್ ತುಕಾ ಭೆಶ್ಟಾಯ್ತಾ ನೈಂವೇ.?!”

“ಕಸಲೆಂ ಧಾರುಣ್ ಕಾಳಿಜ್ ಫಾದರ್ ತುಮ್ಚೆಂ...ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಉಸ್ವಾಸಾ ಸಂಗಿಂ ಝಗಡ್ನ್  ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಎಕಾ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಅತ್ಮ್ಯಾಕ್, ಎವ್ಕರಿಸ್ತಾಚಿ ವಿಲೆವಾರಿ ಕರ್ಚಾವಿಶಿಂ ತುರ್ತ್ ಕರ್ಚೆಂ ಸೋಡ್ನ್, ತುಮಿಂ ಆನಿಕೀ ತುಮ್ಚಾ ಹಟಾಚೆರ್ ಉಮ್ಕೊಳೊನ್, ಕ್ರೀಸ್ತಾಕ್ ಪರತ್ ಖುರ್ಸಾವ್ನ್ ಆಸಾತ್.”

ಹೆಂ ಕಾನಿಂ ಪಡ್ತಾಂ, ವಿಗಾರಾಕ್...‘ಹೊ ಶೇಖ್, ಕ್ರೀಸ್ತಾಂವ್ ಕಾಂಯ್?!’ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ದುಬಾವೆಚಾ ದಬಾವೆರ್ ಪಡ್ಲೊ. ತವಳ್-ಚ್ಚ್ ಶೇಖ್ ಮುಂದರಿಲಾಗ್ಲೊ...

“ಫಾದರ್...ಮ್ಹಜೆ ಥಂಯ್...ಕುಮ್ಗಾರಾಕ್ ನೆಗಾರ್ ಕೆಲ್ಲೆಲೊ ಕಾಳ್ಯಾ ಖತಾಂಚೊ ಧೊವೊ ಲೋಬ್, ಯೆದೊಳ್-ಚ್ಚ್ ಮರಣ್ ಪಾವೊನ್ ಜಾಲಾ.! ಹಾಚೊ ಪರಿಣಾಮ್ ಜಾವ್ನ್ ತುಮಿಂ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ತೆಂ ‘ಫಟ್’ ಮ್ಹಜಾ ವೊಂಟಾಂ ಥಾವ್ನ್ ಉಸಳ್ಳೆಂ.!

ದುಸ್ರೆಂ...ತುಮಿಂ ಉಚಾರ್-ಲ್ಲೆಂ ತೆಂ ಆಸಾತಶೆಂ ಉಚಾರುಂಕ್ ನಾಂ ಕಿತ್ಯಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್...ಹಾಂವ್ ಆಸಾತಶೆಂ ಉಚಾರುಂಕ್ ಗೆಲೊಂ ತರ್, ತುಮಿಂ ಎವ್ಕರಿಸ್ತ್ ದೀಂವ್ಕ್ ನೆಗಾರ್ ಕರುನ್, ಸಮಡ್ತೆ ಥಂಯ್ ಕೆಲ್ಲಿ ತಿ ಕೀಳಾಂದಾಜ್ ಉಬ್ಜೊಂವ್ಚಿ ಕರ್ನಿ...ಮ್ಹಜಾ ಮುಗ್ಧ್ ಢ್ರೈವರ್ ಬೆಂಜಮಿನಾಕ್, ಜಿರೊಂವ್ಕ್ ಸಖಾನಾಸ್ತಾಂ...ಆಪ್ಣಾಚಾ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಡ್ತೆ ಥಂಯ್ ತಾಣೆಂ ಧಂಡಳ್ಚೆಂ ತೆಂ, ಮಾಕಾ ನಾಕಾ ಆಸ್-ಲ್ಲೆಂ.   

ಅಸಲ್ಯಾ ಸಬಾರ್ ವಿವಿಧ್ ಸಮಡ್ತೆ ಧಂಡಳ್ಯಾ ಸಂಗ್ತ್ಯಾಂವರ್ವಿಂ, ಯೆದೊಳ್-ಚ್ಚ್ ಸಬಾರ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಮಡ್ತೆ ಥಾವ್ನ್ ಪಯ್ಸ್ ಗೆಲ್ಲೆಲೆ ತೆಂ ಹಾಂವ್ ಜಾಣಾಂ. ಮ್ಹಜಾ ಸಮಡ್ತೆ ಥಂಯ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾತಶೆಂ, ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಸಮಡ್ತೆ ಥಂಯ್-ಯೀ ಕಾಳ್ಜಿ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಮಾಕಾ, ಬೆಂಜಮಿನ್ ಕಾಂಯ್ ಆಪ್ಲೆ ಸಮಡ್ತೆ ಥಾವ್ನ್ ವೆಗ್ಳೊ ಜಾವ್ನ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಸಮಡ್ತೆಕ್ ಲುಕ್ಸಾಣ್ ಹಾಡಿತ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಲ್ಯಾ ಕಾವ್ಜೆಣೆನ್, ತುಮಿಂ ಉಚಾರ್-ಲ್ಲೆಂ ತೆಂ, ತಾಚೆ ಥಾವ್ನ್ ಲಿಪೈಜಾಯ್ ಪಡ್ಲೆಂ.

ಅಸಲಿಂ ಸಮಡ್ತೆ ಅನಾಹುತಾಂ ಫಕತ್ತ್ ಫಾಲಾಣ್ಯಾ ಎಕಾ ಸಮಡ್ತೆ ಥಂಯ್ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಂಯ್, ಬಗಾರ್ ಜಾತ್ ಕಾತ್ ಧರ್ಮ್ ಮ್ಹಣ್ ಲೆಕಿನಾಸ್ತಾಂ, ಸಗ್ಳ್ಯಾ ಸಮಾಜೆಂತ್ ಅನಾಹುತಾಂ ಹಾಡುನ್ ಆಸ್ತಾತ್.

ಹ್ಯಾ ವಿಚಾರಾಕ್ ಸಂಭಂಧ್ ಜಾಲ್ಲಿ ತಸಲಿಚ್ಚ್ ಏಕ್ ತುಮ್ಚಾ ಸಮಡ್ತೆಕ್ ಲಾಗು ಜಾಲ್ಲಿ  ಸಮಡ್ತೆ ಅನಾಹುತಾಚಿ ಗಜಾಲ್ ಆದ್ಲ್ಯಾ ರಾತಿಂ ತುಮ್ಚ್ಯಾ ಸೆಜಾರ್ಚಾ ಆರ್ಚಿಕಾರ್ಡೋಜಾ ಥಂಯ್ಚ್, ಘಡ್ಲ್ಯಾ!

 “ಆರ್ಚಿ...ಕಾರ್ಡೋಜಾ ಥಂಯ್.?!” ವಿಜ್ಮಿತೆನ್ ಸಟ್ಟ್ ಕರುನ್ ಉದ್ಗಾರ್ಲೊ ವಿಗಾರ್.

ವಿಗಾರಾಚೆಂ ಹೆಂ ಕುತೂಹಲಿತ್ ಸವಾಲ್ ಆಯ್ಕಾತಾಂ...ಆದ್ಲ್ಯಾ ರಾತಿಂ...ಜೆಂ ಆಖ್ತಾರಾನ್, ರೂಪ್ ರೂಪ್ ದೆಕ್-ಲ್ಲೆಂ ತೆಂ ಘಡಿತ್...ತಾಂತ್ಲೆಂ ಹರ್ಯೆಕ್ ದೃಶ್ಯ್...ಎಕಾಪಾಟ್ ಏಕ್ ತಾಚಾ ಮತಿಂ ಜಗ್ಲೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ...

‘ಆದ್ಲ್ಯಾ ಮಧ್ಯಾನೆ ರಾತಿಂ...ಘಾಡ್ ನಿದೆಂತ್ಲ್ಯಾ ತಾಕಾ, ಪುತಾ ಜಾಹಿರಾಚಾ ಕುಡಾಂತ್...ಮೊಬಾಯ್ಲಾರ್ ಪುಸ್ಪೊಸೊನ್ ಆಸ್ಚೊ ಜಾಹಿರಾಚೊ ದುಬಾವಿ ಪಿಸ್ಪಿಸೊ ತಾಳೊ!. ದುಸ್ರೆಘಡ್ಯೆ...ಬಾಪಯ್ಚೆ ದೊಳೆ ಚುಕೊವ್ನ್, ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕಾರಾ ಕುಶಿನ್ ಜಾಹಿರಾಚಿಂ ಮಜ್ರಾಂ ಮೆಟಾಂ. ತ್ಯಾ ದಾಟ್ ಕಾಳಾಕಾಂತ್...ತಾಚಿ ಹಿ ಗುಪಿತ್ ಚಾಲ್, ಲಿಪ್ತಿಂ ದೆಕ್-ಲ್ಲೊ ಶೇಕ್ಆಖ್ತಾರ್, ಉಪ್ರಾಂತ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕಾರಾರ್ ಕೆಲ್ಲೊ, ತಾಚಾ ಕಾರಾಚೊ ಗುಪಿತ್ ಪಾಟ್ಲಾವ್...

ತ್ಯಾನಂತರ್ ಶೇಖಾಕ್ ವಿಜ್ಮಿತ್ ಕೆಲ್ಲಿಂ, ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೋಜಾಚಾ ಘರಾಬಾಗ್ಲಾರ್ ಪಾವ್ಲೆಲ್ಲಿಂ,  ಜಾಹಿರಾಚಿಂ ಮೆಟಾಂ.!....ಆರ್ಚಿಚಾ ಘರಾ ಜನೆಲಾ ಥಾವ್ನ್ ಶೇಖಾನ್ ದೆಕ್-ಲ್ಲೆಂ ತೆಂ, ವಿಜ್ಮಿತೆಭರಿತ್ ಮಿಸ್ತೆರಾ ದೃಶ್ಯ್...

ಖಟ್ಲ್ಯಾ ಬಗ್ಲೆನ್ ಉಬೊ ಆಸ್ಚೊ ತಾಚೊ ಪೂತ್ ಜಾಹಿರ್ ಆನಿಂ ಖಟ್ಲ್ಯಾರ್...ಆಪುಣ್ ನೆಣಾ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ಗಡೀಸ್ ಸ್ಥಿತೆರ್, ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಉಸ್ವಾಸಾ ಸಂಗಿಂ ಝಗಡ್ನ್ ಆಸ್ಚೊ ಆರ್ಚಿ...!  

ಹೆಂಸರ್ವ್ ಎಕಾಚ್ಚ್ ಉಸ್ವಾಸಾನ್, ವಿಗಾರಾಕ್ ವಿವರಿಲ್ಲೊ ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರ್, ತ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್  ತ್ಯಾ ಮೌನ್ ಕುಡಾಂತ್, ಘಡ್ಲೆಲಿ ಮುಕ್ಲಿ ಗಜಾಲ್ ಆನಿಂ ಗಡೀಸ್ ಸ್ಛಿತೆಚೊ ಆರ್ಚಿ ಆನಿಂ ಜಾಹಿರಾ ಮಧ್ಲೊ,  ಸಂವಾದ್...

ಸೈರಣೆನ್ ಆಯ್ಕೊಂಕ್ ಕುತೂಹಲಿತ್ ಜಾವ್ನ್ ರಾಕೊನ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ವಿಗಾರಾಕ್, ಸವಿವರಾನ್ ವಿವರುಂಕ್ ಶೇಕ್ಆಖ್ತಾರ್ ಆಯ್ತೊ ಜಾಲೊ...

“ಫಾದರ್...” ಆರಂಭ್ ಕೆಲೆಂ ಆಖ್ತಾರಾನ್...“ತ್ಯಾತಾಂಚಾ ಸಂವಾದೆವೆಳಾ, ಗಡೀಸ್ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾ ಆರ್ಚಿಚಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ...ತ್ಯಾರಾತಿಂ ಆರ್ಚಿ ಆಪ್ಲಿ ನಿಮಾಣಿಂ ಆಶಾ, ಜಾಹಿರಾಲಾಗಿಂ ಉಚಾರ್ನ್ ತಿ ಜ್ಯಾರಿ ಕರ್ಚಾ ಖಾತಿರ್, ತಾಣೆಂ ತಾಕಾ ತ್ಯಾಮಧ್ಯಾನೆ ರಾತಿಂ ತುರ್ತಾನ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಘರಾ ಆಪಯಿಲ್ಲೆಂ ಮ್ಹಣ್ ಜಾಣಾಂ ಜಾಲೊಂ.!.

ತ್ಯಾ ರಾತಿಂ ತ್ಯಾವೆಳಾ, ಆರ್ಚಿನ್, ಜಾಹಿರಾಲಾಗಿಂ ಉಚಾರ್ಲೆಲಿ, ತಾಚಿ ತಿ ನಿಮಾಣಿ ಆಶಾ, ಜನೆಲಾ ಭಾಯ್ರ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಮ್ಹಜಾ ಕಾನಿಂ ಪಡ್ತಾಂ...ಹಾಂವ್ ಸಗ್ಳೊಚ್ಚ್ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ಭಾವಾವೇಶಾನ್ ವಿಚಲಿತ್ ಜಾಲೊಂ.

‘ಜಾ...ಹಿರ್’...ಉಸ್ವಾಸ್ ಕಾಡುಂಕ್ ಕಶ್ಟುಂಚೊ ಆರ್ಚಿ, ಆಪ್ಲೊ ಕಾಂಪ್ಚೊ ಹಾತ್, ಜಾಹಿರಾ ಥಂಯ್ ಸಾಸ್ಪುನ್ ಮ್ಹಣಾಲೊ... ‘ಹಿ ಮ್ಹಜಿ ನಿಮಾಣಿ ಘಡಿ...ಹ್ಯಾಘಡ್ಯೆ, ಮಾಕಾ ಎವ್ಕರಿಸ್ತಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಕ್ರೀಸ್ತಾಕ್ ಸೆಂವ್ಕ್ ಜಾಯ್!’.

ಪೂಣ್  ಫಾದರ್...ತ್ಯಾನಂತರ್ ತಾಣೆಂ ಉಚಾರ್-ಲ್ಲಿ ತಾಚಿ ತಿ

, ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಎವ್ಕರಿಸ್ತ್ ಸೆಂವ್ಚಾ ಆಶೆಕ್, ವಿಂಚ್-ಲ್ಲಿ ರೀತ್ ಆಯ್ಕೊನ್, ವಿಜ್ಮಿತ್ ಜಾಲೊಂ. ಶಿವಾಯ್ ತಿ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಶಿಕೊವ್ಣೆಕ್ ವಿರೋದ್ ಜಾಲ್ಲಿ ರೀತ್ ಮ್ಹಣ್ ಖಿಣಾನ್ ಮ್ಹಜಾ ಮತಿಕ್ ಜಳ್ಕಾಲೆಂ!.

ಮ್ಹಜಾ ಕ್ರೀಸ್ತೀ ಇಶ್ಟಾಂ-ಭಾಂವ್ಡಾ ಥಾವ್ನ್ ಯೆದೊಳ್-ಚ್ಚ್ ಹಾಂವ್ ತಿ ರೀತ್ ಚೂಕ್-ರೀತ್ ಮ್ಹಣ್ ಜಾಣಾಂ ಆಸ್-ಲ್ಲೊಂ!.”

 “ಕಸಲಿ ತಿ ರೀತ್?!” ಕುತೂಲಿತ್ ಜಾಲೊ ವಿಗಾರ್.  

“ತಿ ವಿಚಿತ್ರ್ ರೀತ್ ಜಾವ್ನಾಸಾ...’ಜಾಹಿರಾ ಕರ್ನಾಂ ಆಮ್ಚಾ ಡ್ರೈವರ್ ಬೆಂಜಮಿನಾಕ್, ಫಾಂತ್ಯಾಚಾ ಮಿಸಾಕ್ ಧಾಡ್ನ್...ಕುಮ್ಗಾರಾ ವೆಳಾ ವಾಂಟ್ಚೊ ಕುಮ್ಗಾರ್, ಯಾಜಾಕಾಚಾ ದಿಶ್ಟೆ ಥಾವ್ನ್ ಲಿಪೊವ್ನ್ ಹಾಡೊವ್ನ್, ಕುಮ್ಗಾರಾಕ್ ಅತ್ರೆಗ್ಚಾ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಿಬೆಕ್ ಪಾವೊಂವ್ಚೊ.!’

ಆತಾಂ ಆಪ್ಣೆಂ ನಿರೀಕ್ಶಿತ್ ಕರಿನಾತ್ಲೆಲಿ ಗಜಾಲ್, ಆಯ್ಕಾತಾಂ, ವಿಗಾರಾಚಾ ಕಪಾಲಾರ್ ಮಿರಿಯೊ ಉದೆಲ್ಯೊ.

“ಆರ್ಚಿ ಹ್ಯಾವಿಶಿಂ, ಮ್ಹಜಾ ಪುತಾಲಾಗಿಂ, ವಿನಂತೆ ಸಂಗಿ ವೊತ್ತಾಯ್ ಕರುನ್ ಆಸ್ತಾಂ”...ಮುಂದರಿಲೆಂ ಶೇಖಾನ್  “ಆಪ್ಣಾಚಾ ಕುಮ್ಗಾರಾ ಅತ್ರೆಗಾನ್, ಆರ್ಚಿನ್  ‘ಕ್ರೀಸ್ತಾಚೊ ಚೋರ್!’ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಕಿತ್ಯಾ?! ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಮಾಕಾ ಸಮ್ಜಾನಾಸ್ತಾಂ...ತಿ ಚೂಕ್ ಕರ್ನಿ ಆಡಾಂವ್ಚಾಕ್...ತಶೆಂಚ್ಚ್...

ಆಪ್ಣೆಂ ಆದಾರ್ಚಾ ಕರ್ನೆಚೆರ್...‘ತೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ ಯಾ ಚೂಕ್?!’ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ದುಬಾವೆಚಾ ಬಾಂದ್ಪಾಸಾರ್, ಆರ್ಚಿನ್ ಆಪ್ಲೊ ನಿಮಾಣೊ ಉಸ್ವಾಸ್ ಸೊಡ್ಚೊಯೀ ನಾಕಾ!’ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ  ಇರಾದ್ಯಾನ್...ತಾಂಕಾ ವಿಜ್ಮಿತ್ ಜಾಂವ್ಚಾಪರಿಂ ಖಿಣಾನ್, ಹಾಂವ್ ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಕುಡಾಭಿತರ್ ರಿಗ್ಲೊಂ.

ಉಪ್ರಾಂತ್, ಜಾಹಿರಾಕ್ ವರೆವಿಂಗಡ್ ಕೊನ್ಶಾಕ್ ವ್ಹರುನ್, ಪಿಸ್ಪಿಸ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿಂ, ಆರ್ಚಿಚಾ ಚೂಕ್ ಚಿಂತ್ಪಾವಿಶಿಂ ಸಾರ್ಕಿ ಮಾಹೆತ್ ದಿಲಿ. ಆನಿಂ  ‘ಕುಮ್ಗಾರಾ ಸಂಗಿಂ ತುಮ್ಕಾಂ ಆಪವ್ನ್ ಹಾಡ್ತಾಂ’ ಮ್ಹಣ್ ತಾಕಾ ಭರ್ವೊಸೊ ದೀವ್ನ್, ತುರ್ತಾನ್ ಹಾಂವ್ ತುಮ್ಚಾ ಬಾಗ್ಲಾರ್ ಯೇವ್ನ್ ಪಾವ್ಲೊಂ.

ಪೂಣ್ ತುಮಿಂ ಫಾದರ್...

ತುಮ್ಚಾ ಹಟ್ಟಾಕ್-ಚ್ಚ್ ಉಮ್ಕಾಳೊನ್ ರಾವ್ಲ್ಯಾತ್. ಹ್ಯಾವರ್ವಿಂ ಮರ್ಣಾತಣಿರ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾಕ್   ನಿರಾಸ್, ತಶೆಂ ಮಾಕಾಯೀ ತುಮ್ಚೆರ್ ಜಿಗುಪ್ಸಾ ಉದೆಶೆಂ ಕೆಲೆಂ!. ವ್ಹಡ್ ನಾಂ. ಕಿತೆಂಯೀ ತೆಂ ಜಾಂವ್...ತುಮ್ಚೆ ಲೇಖ್ ತುಮ್ಕಾಂಚ್ಚ್ ದೀಂವ್ಕ್ ಆಸ್ತೆಲೆಂ. ಪೂಣ್...

ಆತಾಂ ತುಮ್ಕಾಂ ಪಾಟ್-ಕರ್ತಾಸ್ತಾಂ...ದೆವಾಚಾ ಆಂಗ್ಣಾಂತ್ , ಮ್ಹಜಾ ಮತಿಕ್ ಧೊಸ್ಚಿಂ ದೋನ್ ಮಿಸ್ತೆರಾಭರಿತ್ ಸವಾಲಾಂ, ತುಮ್ಚಾ ಮುಕಾರ್ ದವರ್ನ್0ಚ್ಚ್ ಚಲ್ತಾಂ...

ಪಯ್ಲೆಂ ಸವಾಲ್...‘ಉಣೆಂ ಆಸ್ಲೆಲ್ಯಾನ್ ಚಡ್ ದಾನ್’ ದಿಂವ್ಚೆಂ, ತಶೆಂ ಆಪ್ಲೆಂ ಸರ್ವಸ್ವ್ ಗರ್ಜೆವಂತಾಂಕ್ ವಾಂಟ್ಚೆಂ, ತಿ ಏಕ್ ಬೋವ್ ವ್ಹರ್ತಿ ಕರ್ನಿ. ತಿ ಆರ್ಚಿನ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಿವಿತಾಂತ್ ಆದಾರ್ಲಿ. ಹೊಚ್ಚ್ ಐವಜ್ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲಾಂಚಾ ಹಾತಿಂ ಪಡ್ಲೊ ತರ್...ಕಾಂಯ್ ಬಾಂದ್ಪಾ ಯೋಜನೆಂಕ್ ಫಾವೊ ಜಾತೊ ಕೊಣ್ಣಾ.!

 ಪೂಣ್...ಸದಾಂ ಆಲ್ತಾರಾರ್, ದೆವಾಚಿ ಸೆವಾ ಶಿಕೊವ್ಣ್ ದಿಂವ್ಚೆ ಥೊಡೆ...ಬೋವ್ ಥೊಡೆ ಧಾರ್ಮಿಕ್ ವ್ಹಡಿಲ್, ಫಿರ್ಗಜೆ ಗರ್ಜಾಂ ಖಾತಿರ್ ದಾನ್ ಮಾಗ್ತಾತ್. ಉಪ್ರಾಂತ್ ತಾಂಚಾ ಇರಾದ್ಯಾ ಪುರ್ತೊ ಐವಜ್ ಪುಂಜಾಯ್ಲೆಲ್ಯಾ ನಂತರ್-ಯೀ, ದಾನ್ ಮಾಗೊನ್0ಚ್ಚ್ ಆಸ್ತಾತ್. ಜಾಂವ್… ಪುಂಜಾಯಿಲ್ಲೆಂ ದಾನ್ ತರೀ, ಸೆವಾಚಾ ಉದಾರ್ಪಣಾನ್, ದುಬ್ಳ್ಯಾ-ಗರ್ಜೆವಂತಾಂಕ್ ವಾಂಟ್ಚೆಂ ಆಸಾಗೀ.?! ಕಸಲೆಂ ದೈವಿಕ್ ಮೆತೆರ್ಪಣ್ ತಶೆಂ ಮನ್ಶಾಂಪಣ್ ಹೆಂ.?!.

ದುಸ್ರೆಂ...ಆರ್ಚಿನ್...ಆಪ್ಲೊ ಫಿರ್ಗಜೆ ವಿಗಾರ್ ಜಾವ್ನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ತುಮ್ಚೆಲಾಗಿಂ ಎವ್ಕಾರಿಸ್ತಾಚಿ  ವಿನತಿ ಕರಿನಾಸ್ತಾಂ...ತೊ ಜಾವ್ನ್ ‘ಕುಮ್ಗಾರ್ ಚೋರ್.!’ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ವಿಶಿಂ ಕಿತ್ಯಾ ಚಿಂತಿಲಾಗ್ಲೊ...?!” 

ಆಖ್ತಾರಾಚಿಂ ಅತ್ಮೀಕ್ ತಶೆಂ ಲೌಕಿಕ್ ಗುಂಡಾಯೆಚಿ ಸವಾಲಾಂ...ಆಪ್ಣಾಕ್ ಚುಕಿದಾರ್ ಕರುನ್, ದೈವಿಕ್ ಸಮ್ಜಿಕಾಯೆಚಿ ಜಾಗ್ವಣಿಂ ತಶೆಂ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಮತಿಂತ್ ವಿಸ್ಪೋಠ್ ಜಾಯ್ಶೆಂ ಕರ್ತಾಸ್ತಾಂ...ಘಡ್ಯೆನ್ ವಿಗಾರಾಚಾ ಕಾಳ್ಜಾಂತ್ ಅಪ್ರಾಧಿ ಶಿರ್ಶಿರೊ ದಾಂವಾಲಾಗ್ಲೊ.!.

ದುಸ್ರೆಘಡ್ಯೆ...ಶೇಖ್ಆಖ್ತಾರಾಚಿಂ ಮೆಟಾಂ ಆವಾಜ್, ತಾಕಾ ಹಾಲವ್ನ್  ಜಾಗಾಯ್ತಾಸ್ತಾಂ...ಆಖ್ತಾರ್ ತಾಕಾ ಪಾಟ್ ಕರುನ್ ತುರ್ತೆಚಿಂ ಮೆಟಾಂ ಘಾಲುನ್ ಆಸ್-ಲ್ಲೊ.! ಹೆಂ ಪಳೆತಾಂ...ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ವಿಗಾರಾಚೆ ವೋಂಟ್ ಯಾಂತ್ರಿಕ್ ಥರಾನ್ ಆಮ್ಸೊರ್ಲೆ...

”ಶೇಖ್...ಏಕ್-ಘಡಿ ರಾವ್…ಹಾಂವ್ ಆಯ್ಲೊಂ...!”  

ಪೂಣ್ ಶೇಕಾಚಿ ಚಾಲ್ ರಾವ್ಲಿನಾಂ!...ತೊ ಫಕತ್ತ್ ಗೊಮ್ಟಿ ವೊಳಾವ್ನ್ ಪಾಟಿಂ ಪಳೆವ್ನ್, ಇತ್ಲೆಂಚ್ಚ್ ಮ್ಹಣಾಲೊ...“ನಾಂ ಫಾದರ್…ಆಜ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್-ಗೀ ಮ್ಹಜೆ ಪಾಂಯ್, ದೊವ್ಯಾ ಲೊಬಾ ಸಂಗಿಂ ಪಾವ್ಲಾಂ ಕಾಡುಂಕ್ ಆಯ್ಕಾನಾಂತ್.!”

***

ಉಪ್ರಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಥೊಡ್ಯಾಚ್ಚ್ ಘಡಿಯಾಂನಿಂ...ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ಕುಡಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಆಕಾಂತೆ ಮೌನತೆಂತ್, ಶೇಖ್ಆಕ್ತಾರಾಚಿಂ ಮೋವ್ ಮೆಟಾಂ ಆವಾಜ್ ಉಟಯ್ತಾಸ್ತಾಂ...

ಕುಡಾ ಕೊನ್ಶಾಂತ್ಲ್ಯಾ ಖಟ್ಲ್ಯಾರ್, ಕುಮ್ಗಾರಾ ಅತ್ರೆಗಾನ್ ರಾಕೊನ್ ಆಸ್ಲೆಲೆ, ಆರ್ಚಿಚೆ ನಿಸ್ತೇಜ್ ದೊಳೆ, ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ತಾಚೆರ್ ಖಂಚ್ಲೆ. ಹ್ಯಾವೆಳಾ ಆರ್ಚಿಚೊ ಅತೀವ್ ಕುಮ್ಗಾರಾ ಅತ್ರೆಗ್,ಪರತ್  ಮತಿಕ್ ಜಾಗಾಯ್ತಾನಾಂ...

ತಾಣೆಂ ಜಾಹಿರಾಕುಶಿನ್ ದೀಶ್ಟ್ ವ್ಹಲಿ. ತವಳ್ ಕುಮ್ಗಾರಾ ಸಂಗಿ ಯೆಂವ್ಚಾ ಯಾಜಾಕಾಕ್ ಸೊದುನ್ ಗೆಲ್ಲೊ ಭೆಂಜಮಿನ್, ಯೆದೊಳೀ ಥಂಯ್ಸರ್ ಪಾವೊಂಕ್ನಾ ಮ್ಹಳ್ಳೊ ಹಿಶಾರೊ ಜಾಪಿರಾನ್  ದಿಲೊ.

ಆತಾಂ...‘ಎವ್ಕರಿಸ್ತಾ ಖಾತಿರ್ ಥೊಡೆಂ ಸೈರಣ್ ಘೆ’ ಮ್ಹಣ್ ಭುಜ್ವೊಂಕ್ ಶೇಖ್, ಆರ್ಚಿಚಾ ಖಟ್ಲ್ಯಾಕುಶಿನ್ ದರ್ವಡಿಲಾಗ್ಲೊ.

ತ್ಯಾಚ್ಚ್-ವೆಳಾ ಬಾಗ್ಲಾರ್, ಮೆಟಾಂಚೊ ಆವಾಜ್ ಉಟ್ಲೊ.!  

ಖಿಣಾನ್ ಶೇಖ್ ಪಾಟಿಂ ಘುಂವೊನ್ ಪಳೆತಾಸ್ತಾಂ...ಯೆಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ತಾಚೆ ದೊಳೆ ರುಂದಾಲೆ.

ಥಂಯ್ಸರ್…ಬೆಂಜಮಿನಾಸಂಗಿ ಯೆಂವ್ಚಾ ಯಾಜಾಕಾ ಬದ್ಲಾ...

ಎವ್ಕರಿಸ್ತಾಸಂಗಿಂ ಫಿರ್ಗಜೆ ವಿಗಾರ್ ಉಬೊ ಆಸ್-ಲ್ಲೊ.!

ದುಸ್ರೆಚ್ಚ್-ಘಡ್ಯೆ...ಆರ್ಚಿಚಿ ಹಿ ಗಡೀಸ್-ಸ್ಥಿತಿ, ನಿರೀಕ್ಶಣ್ ಕರಿನಾತ್ಲೆಲೊ ವಿಗಾರ್, ಖಟ್ಲಾರ್ ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಸ್ವಾಸಾರ್ ಕಶ್ಟುನ್ ಆಸ್ಚಾ ಆರ್ಚಿಕ್ ಪಳೆವ್ನ್...ಖಿಣಾನ್ ಖಟ್ಲ್ಯಾಸರ್ಶಿಂ ದರ್ವಡಿಂ ಮೆಟಾಂ ಘಾಲಿಲಾಗ್ಲೊ.   

ದುಸ್ರ್ಯಾಚ್ಚ್ ಕ್ಶಣಾ...ಸ್ವಾಸ್ ಘೆಂವ್ಕ್ ಕಠಿಣ್ ಕಶ್ಟುನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಆರ್ಚಿಚೆಂ ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಘಡಿಯೆಚೆಂ ಆಕಾಂತೆ ಪರಿಗತ್ ಪಳೆವ್ನ್, ಪಶ್ಚಾತ್ಥಾಪಾಚಾ ಉಜ್ಯಾ ದಾವೆಂತ್ ತೊ ಕಳ್ವಳೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ. ಆನಿಂ...

‘ಆರ್ಚಿಚೊ ನಿಮಾಣೊಂ ಸ್ವಾಸ್ ಉಬ್ಚಾಫುಡೆಂ, ತಾಚಿ ನಿಮಾಣಿ ಆಶಾ, ಆಪ್ಣೆಂ ಸುಫಳ್ ಕರುಂಕ್ ಜಾಯ್!’ ಮ್ಹಳ್ಳ್ಯಾ ಅತೀವ್ ಅಮ್ಸೊರಾರ್...ವೆವೆಗ್ಗಿಂ ಸಾಂತುಕ್ಸಾಂವಾಚಿ ಮಾಗ್ಣಿಂ  ಉಚಾರುನ್, ಸಾಂತುಕ್ಸಾಂವ್ ಲಾಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ. ಉಪ್ರಾಂತ್ ...

ಧಾಂಕಾಣ್ ಪಡ್ಚಾ ಸ್ಥಿತೆರ್ ಆಸ್ಚೆ ಆಪ್ಲೆ ನಿಸ್ತೇಜ್ ದೊಳೆ, ಉಗ್ತೆ ದವ್ರುಂಕ್ ಕಶ್ಟುಂಚಾ  ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ, ವೊಂಟಾಂಸರ್ಶಿಂ, ಹಾತಿಂತ್ಲೊ ಕುಮ್ಗಾರ್ ದರ್ವಡಿ ವ್ಹರಿಲಾಗ್ಲೊ. ಆನಿ ತಾಕಾ ಸಾರ್ಕೆಂ ಆಯ್ಕಾಸಾರ್ಕೆಂ, ತಾಚಾ ಕಾನಾಂತ್ ಘುಣ್ಘುಣೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ...

“ಆರ್ಚಿ...ಹಾಂವ್ ಕುಮ್ಗಾರ್ ಹಾಡ್ನ್ ಆಯ್ಲಾಂ...ಕ್ರೀಸ್ತಾಕ್ ಸೆಂವ್ಚಾಕ್ ವೋಂಟ್ ಉಗ್ತೆ ಕರ್...”

ಹ್ಯಾ ತಾಳ್ಯಾಕ್...ವಿಗಾರಾಚಾ ಹಾತಾಂಚೆರ್, ಸವ್ಕಾಸ್ ಆಪ್ಲಿ ನಿಸ್ತೇಜ್-ದೀಶ್ಟ್, ಖಂಚೊಂವ್ಕ್ ಆರ್ಚಿ ಬರೊಚ್ಚ್ ಕಶ್ಟಾಲಾಗ್ಲೊ...ಉಪ್ರಾಂತ್ ಹಳ್ವಾಯೆನ್ ಆಪ್ಲೆ ಕಾಂಪಾರೆ ವೋಂಟ್, ವೆಗ್ಳೆ ಕರಿಲಾಗ್ಲೊ...

ಪೂಣ್...ಕುಮ್ಗಾರ್ ಸೆಂವ್ಚಾಕ್ ನ್ಹಂಯ್ !. ಬಗಾರ್...

ತ್ಯಾಘಡಿಯೆ...ತಾಚೆ ತೆ ವೋಂಟ್, ಕಾಳ್ಜಾಂತ್ಲಿ ಉತ್ರಾಂ ಉಸಂವ್ಕ್ ಕಶ್ಟುನ್ ಆಸ್-ಲ್ಲೆ...

“ಫಾ...ದರ್”...ಮ್ಹಣಾಲೊ ತೊ ಪುಸ್ಪುಸ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂನಿಂ... “ಫಾದರ್...ತುಮ್ಚೊ ಹಾತ್...ಮ್ಹೆಳೊ!…ಮ್ಹೆಳೊ ಹಾತ್...!!...ಮ್ಹೆಳ್ಯಾ ಹಾ...ಹಾತಾರ್ ಕ್ರೀಸ್ತ್ ಆಸಾನಾಂ...ಕ್ರೀಸ್ತ್....!!!”

ಮುಕ್ಲಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಆರ್ಚಿಚ್ಯಾ ತಾಳ್ಯಾಂತ್-ಚ್ಚ್ ಜಿರೊಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾಂ...ತಾಚೆ ಥಾವ್ನ್ ನಿರೀಕ್ಶಿತ್ ಕರುಂಕ್ ನಾತ್ಲೆಲಿಂ ಹಿಂ ಅನಿರೀಕ್ಶಿತ್ ದೈವಿಕ್ ಜಾಗ್ವಣೆಚಿ ಉತ್ರಾಂ...

‘ಮ್ಹೆಳ್ಯಾ ಹಾತಾರ್ ಕ್ರೀಸ್ತ್ ಆಸಾನಾಂ...!’

ವಿಗಾರ್ ಹೆಂ ಜಿರೋಂವ್ಕ್ ಸಖಾನಾಸ್ತಾಂ...ತಾಚಾ ಮತಿಂ ದೈವಿಕ್ ಅಪ್ರಾಧಿಪಣಾಚೆಂ ವಾದಾಳ್ ಉಟೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೆಂ....ತ್ಯಾವೆಳಾ ತಾಚಾ ಯಾಜಕೀ ಜಿವಿತಾಚಿ ಸಾವ್ಳಿ, ತಾಕಾ ರೂಪ್-ರೂಪ್ ಮ್ಹಳ್ಳೆಪರಿಂ ಎಕಾಪಾಟ್ ಏಕ್ ಉದೆವ್ನ್ ...ತಾಚಾ ಅಂತಸ್ಕರ್ನಾಕ್ ವಯ್ರ್-ವಯ್ರ್ ಭೆಶ್ಟಾಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲಿ !...ದುಸ್ರೆಘಡ್ಯೆ...

ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಜಿವಿತಾ ಕರ್ನ್ಯಾಂ ಥಂಯ್ ಕಠಿಣ್ ಚುರ್ಚುರ್ಯಾಂ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಾನ್ ಭರ್ಲೊಲೊ ವಿಗಾರ್, ಆರ್ಚಿಚಾ ಜಿಬೆರ್ ಕುಮ್ಗಾರ್ ಪಾವೊಂವ್ಚಾ ಪ್ರೇತನಾರ್...ಆರ್ಚಿಲಾಗಿಂ ಭೊಗ್ಸಾಣೆಂ ಮಾಗೊಂಕ್ ಆಶೆಲೊ. ಆನಿಂ ಖಿಣಾನ್ ಫಕತ್ತ್ ಆರ್ಚಿಕ್ ಆಯ್ಕಾಸಾರ್ಕೆಂ ತಾಚಾ ಕಾನಿಂ ಪುಸ್ಪುಸಾ ಲಾಗ್ಲೊ...

“ಆರ್ಚಿ…ಆದ್ಲೆಂ ಸರ್ವ್ ವಿಸರ್...ಮಾ...ಮಾಕಾ ಭೊಗ್ಶಿ...ಆರ್ಚಿ ಮಾಕಾ ಭೊಗ್ಶಿ...!”

ಪೂಣ್...ಹಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಕಾನಿಂ ಪಡೊನ್, ಸಮ್ಜೊಂಚಾ ಹಂತಾರ್ ಆರ್ಚಿ ನಾತ್-ಲ್ಲೊ!...ತವಳ್-ಚ್ಚ್ ವೇಳ್ ಉತ್ರೊನ್ ಗೆಲ್ಲೊ!!...ವಿಗಾರ್ ಉಚಾರ್ತಾಂ-ಉಚಾರ್ತಾಂ...

ಆರ್ಚಿಚಿ ಗೊಮ್ಟಿಂ ಮಾಲ್ವೊಂಕ್-ಲಾಗ್ಲಿ. ಆನಿಂ ತಾಚ್ಯಾ ದೊಳ್ಯಾಂಕ್ ಧಾಂಕಾಣ್ ಪಡ್ತಾಂ ಪಡ್ತಾಂ, ನಿಮಾಣೊ ಸ್ವಾಸ್ ಉಬ್ಚಾಫುಡೆಂ, ಕುಮ್ಗಾರ್ ದಿಂವ್ಚಾ ಆಕಾಂತೆ ಆಮ್ಸೊರಾರ್ ವಿಗಾರ್...“ಆರ್ಚಿ...ಆರ್ಚಿ!” ಮ್ಹಣ್ ಪರತ್-ಪರತ್ ಜಾಗೊಂವ್ಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ.

ಪೂಣ್ ನಿಮಾಣ್ಯಾ ಸ್ವಾಸಾ ಸಂವೆಂ, ದಾಂಕಾಣ್ ಪಡ್ಲೆಲೆ ಆರ್ಚಿಚೆ ದೊಳೆ, ಪರತ್ ಉಗ್ತೆಚ್ಚ್ ಜಾಲೆನಾಂತ್...!.

ಹೆಂ ಪಳೆವ್ನ್ ಭೊಗ್ಸಾಣೆಂ ಆಶೆಂವ್ಚಾ ಅತೀವ್ ಅತ್ರೆಗಾರ್ ಆಸ್ಚಾ ವಿಗಾರಾಕ್, ದೈವಿಕ್ ಜಾಗ್ವಣೆಚಾ ಜಾಳಾಂತ್ ಆಪ್ಲೆಂ ಅಪ್ರಾಧಿ ಮನ್ ಚಡ್ಪಡ್ತಾಶೆಂ ಭೊಗ್ತಾನಾಂ...ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ತೊ ಜಬ್ಬೋರ್ ಕಾಂಪೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ! ತವಳ್-ಚ್ಚ್ ಹಾತಾಚೊ ನಿಯಂತ್ರಣ್ ಚುಕ್ಲೆಶೆಂ ಜಾಲೆಂ.ಆನಿಂ....

ಹಾತಿಂತ್ಲೊ ಕುಮ್ಗಾರ್...ಎಕಾಚ್ಚಾಣೆಂ ಧರ್ನಿರ್ ಗಳ್ಳೊ!

ತವಳ್-ಚ್ಚ್ ತಾಕಾ, ಆರ್ಚೆಚಿಂ ನಿಮಾಣಿಂ ಉತ್ರಾಂ...“ಹೊ ಹಾತ್ ಮ್ಹೆಳೊ ಹಾತ್...ಮ್ಹೆಳ್ಯಾ ಹಾತಾರ್ ಕ್ರೀಸ್ತ್ ಆಸಾನಾಂ!”...ತಾಕಾ ವಯ್ರ್-ವಯ್ರ್ ದಣ್ಸುಂಕ್ ಲಾಗ್ಲಿಂ.

ತ್ಯಾವೆಳಾ ಥಂಯ್ಚ್ ಉಬೊ ಆಸ್ಲೊಲೊ ಆಖ್ತಾರ್...ಕ್ಶೀಣ್ ಘಧ್ಘತ್ಯಾ ತಾಳ್ಯಾನ್ ವಿಗಾರಾಚಾ ಕಾನಾಂತ್ ಘುಣ್ಘುಣೊಂಕ್ ಲಾಗ್ಲೊ...

“ಆರ್ಚಿ ಕಾರ್ಡೋಜಾ ತುಮ್ಚೆ ಹಾತಿಂ ಥಾವ್ನ್, ಕುಮ್ಗಾರ್ ಸೆಂವ್ಕ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ನೆಗಾರ್ ಕರುನ್, ಆಪುಣ್  ‘ಕುಮ್ಗಾರ್-ಚೋರ್ !’ ಜಾಂವ್ಕ್ ಅತ್ರೆಗ್-ಲ್ಲೊ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ತೆಂ, ಆತಾಂ ಹಾಂವ್ ಜಾಣಾಂ ಜಾಲೊಂ ಫಾದರ್!. ತ್ಯಾದೆಕುನ್...

ಹ್ಯಾ ಫುಡೆಂ...ಸಮಾಜೆಂತ್ ಆನ್ಯೇಕ್ಲೊ ಆರ್ಚಿ ಉದೆಂವ್ಚಾ ಫುಡೆಂ, ದಯಕರ್ನ್ ತುಮಿಂ ತುಮ್ಚೊ ಹೊ ಮ್ಹೆಳೊ ಹಾತ್ ನಿತಳ್-ಕರಾ...!!”

ಹೆಂ ಆಯ್ಕಾತಾಂ...ಧರ್ನಿರ್ ಪಡ್ಲೊಲ್ಯಾ ಜೆಜುಕ್ರೀಸ್ತಾಕ್ ವಿಂಚೊಂಕ್ ಉರ್ಡೊನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ವಿಗಾರಾಚಾ ಹಾತಾಚಿ ಕಾಂಪ್ ದೊಡ್ತಿ ಜಾಲಿ. ತ್ಯಾಚ್ಚ್-ವೆಳಾ...

ಆರ್ಚಿಚಿಂಯೀ… ‘ಮ್ಹೆಳ್ಯಾ ಹಾತಾರ್ ಕ್ರೀಸ್ತ್ ಆಸಾನಾಂ...!’ ಮ್ಹಳ್ಳಿಂ ಉತ್ರಾಂ ತಾಕಾ… ‘ಮ್ಹೆಳ್ಯಾ ಹಾತಾಕ್ ಕ್ರೀಸ್ತ್ ಯೇನಾಂ...ಕ್ತೀಸ್ತ್ ಯೇನಾಂ!’ ಮ್ಹಣ್ ವಯ್ರ್-ವಯ್ರ್ ಆವಾಜೊಂಕ್ ಲಾಗ್ತಾನಾಂ...

ಧರ್ನಿ ವಯ್ಲೊ ಕ್ರೀಸ್ತ್...ತಾಚಾ ಹಾತಿಂ ಯೇಂವ್ಕ್ ಆಯ್ಕಾಲೊಚ್ಚ್ ನಾಂ...!  

*** - ***

[ಮಾಯ್, 2019]

ರೋನ್ ರೋಚ್ ಕಾಸ್ಸಿಯಾ: ಕಾದಂಬರಿಕಾರ್, ಕಾಣಿಯೆಗಾರ್, ಪದಾಂ, ಲೇಖನಾಂ ಅಶೆಂ ವೆವೆಗ್ಳ್ಯಾ ರಿತಿಚೊ ಸಾಹಿತಿಕ್ ವಾವ್ರ್ ಕರುನ್ ಆಸ್ಚೊ ನಾಮ್ನೆಚೊ ಬರಯ್ಣಾರ್. ಸಭಾರ್ ಸಾಹಿತಿಕ್ ಸ್ಪರ್ಧ್ಯಾಂನಿ ಹಾಣೆಂ ಇನಾಮಾಂ ಆಪ್ಣಾಯ್ಲ್ಯಾಂತ್. ಪ್ರಸ್ತುತ್ ಆಪ್ಲ್ಯಾ ಕುಟ್ಮಾಸವೆಂ ಮಂಗ್ಳುರಾಂತ್ ವಸ್ತಿ ಕರುನ್ ಆಸಾ.

म्हेळो हात [पयणारी-वीज साहितीक स्पर्ध्यांत तिसरें इनाम लाभ‌ल्ली काणी]

सं

[मटवी कथा]: म्हेळो हात [रॊन्‌रोच कास्सिया ]

मध्याने रातीं...‘क्रीं...क्रीं...क्रीं...’

शहरांतल्या श्रीमंत  ‘रेहेना मंजील’  बोंगल्यांतल्या जाहीराचा बेड-रुमांत मोबायलाचो असकत आवाज, आवाजोंक लागलो.

निदेंतल्या जाहिराचो हात मोबायलाक पांवचाफुडें...ताचा मुकल्या बेड रुमांत घाड निदेर आसलेल्या ताचो बापोय शेख आख्ताराक, तो आवाज, असकत-तरी, ताका एकाच्चाणें दोंकळून जागयलागलो. 

केन्नांयी पुताचा दुबावे जोपार आसचो आख्तार, त्यावेळा आपल्या घाड निदेंतल्या दोळ्यांक, निदे थावन वेगळे करुंक, बरोच्च झगडोंक लागलो. त्याच्च-वेळा मोबायलार उलोंवचा पूत जाहिराचीं तगसाल्ल्या ताळ्यांतली, पुस्पुसी उत्रां कानीं पडतां...ताचे दुबावे कान खिणान नीट जाले.!

पूण तीं उत्रां सार्कीं कानीं आपणावंक, तो कश्टुंक लाग्तानां, ताचा मतीं जगलोंक लागलें...सुंदर दर्शिणिचें तें आकर्शीक मुखमळ.!

दर्शिणीं...शेख आख्ताराचो पूत जाहिराचा मोगार पडलेली आकर्शीक चली. 

आतां शेख्आक्तार...पुताचा  पुस्पुसीं उत्रांक सार्कें कान दिंवचाक, आपल्या कुडा भायर येवंक अंदाज करिलागलो. आनीं काळाकांतल्या त्या मसक–मसक लैटा उज्वाडांत, जाहिराचा कुडाकुशीन आपणाची ती दुबावी दीश्ट चरैलागलो.

नीज तर, जाहीर आनीं दर्शिणिची सळावळ आरंभ जाल्लेल्या सुर्वेर-च्च, हो हिंदू मुसलीम मोग...कोमू गलाट्याक काराण जायत. तशेंच्च हें, आपल्या फमाद ‘रियल-एसटेट’ वेवहाराक, आर्थिकतेचो अपाय हाडीत म्हळ्ळ्या गजालेवर्वीं, शेख्आख्तारान, तांचा मोगा भांदाक, बुन्यादेर-च्च, बलत्कारेची कुराड मार-ल्ली.!

तरी प्रसतूत उग्त्यान दिसानातलोलो तांचो तो मोगासंभंध, गुपीत थरान चलात्त आसची साध्यता आसट्या दुबावेर, जाग्रुतेर आसचीं चिंत्नां, ताका तवळ-तवळ धोसित्त  आसतालीं.

आनित्या काराणान जाहिराचा भर्वाश्याक पात्र जाल्ल्या, आपल्या ड्रैवर भेंजमिनाक-च्च, ताचो गूडाचारी जावन ताणें नेम-ल्लो!.

आज ह्यारातीं जाल्लेंयी तेंच्च. हिच्च दुबावी जाग्रुत्काय, जाहिराचा पुस्पुस्या ताळ्याचेर आख्ताराक उदेल्ल्या दुबावाचें काराण जावन आस-ल्ली.

दुबाव...‘कांय हो संवाद, दर्शिनी आनीं जाहिराचो मोगा संवाद?’.

आनी तो ह्या दुबावेचा गिन्यानेर आसतांच्च, जाहिराचा कुडाचा बागलाचो...’क्र...क्रा...क्रा’  बारीक आवाज ताका सुडसुडीत करिलागलो!

घड्येन शेख उटोन बसलो!..आनीं आपल्या बागला इड्यांतून, जाहिराकुशीन चोऱ्यां नदर धांवडायलागलो. 

ह्यावेळा पूत जाहीर, आपलीं मज्रां मेटां काडून, घराभायर वेचाक मुकल्या दारासर्शीं पावलां घालून आसचें, ताचा रुंदाल्ल्या दोळ्यांक बरेंच्च धोसुंक लागलें.!

‘ह्यारातीं दर्शिणी कांय-तरी आकांतेक सांपोडलां जायजाय. त्यादेकून, तें, ह्या मध्याने रातीं जाहिराची तुर्तेची हाज्री आशेता कोण्णा!’.

ह्या दुबावे चिंत्पार आसलेल्या शेख्आक्ताराक...तांचो मोगा-भांधव्य, जिवाळ आसोन, परत समस्या उदेंवचा साद्यताचीं चिंत्नां, एकाथराचा संधिगदेक ताका सांपडावंक लागलीं! तवळ-च्च... 

भायर कंपौंडांत जाहिरान काराक जागोंवचो आवाज आवाजोंक लागलो. खिणान शेख, अम्सरीं-अम्सरीं आपली ‘नैट ड्रेस्स’ बदलून, भायर मेट-काडचाक दर्वडिलागलो. उपरांतल्या थोड्याच्च सेकुंदांनी...

होयी आपल्या कारासर्शीं अम्सरलो. आनीं आपलें कार ‘स्टार्ट’ करून आसतां...जाहिराचें कार गेटी भायर चरोन आसचें तें ताणें देकलें.   

उपरांतल्या थोड्या घडियांनीं...त्या म्हध्यानेरातीं...बापाय-पुताचीं दोनीं कारां, एकापाटल्यान एक, राज-रसतो कात्रोन, धांवोंक लागलीं.    

साताट मिनुटांनीं, जाहिराचें कार राज रसतो सोडून सैंट जूड चर्च रोडा कुशीन घुंवतानां...थोड्याच्च सेकुंदांनीं शेख्आख्ताराचें कार-यी चर्च रोडार धांवोंक लागलें. त्या नंतर-चा धांवणेर जाहिराचें कार सैंट जूड इगर्जेचा देगेल्या मातिये रसत्याक देंवतासतानां...

जाहिराचो पाटलाव करून आसलेल्या आख्ताराचा कपलार मिरियो बसल्यो!.

‘कांय आर्ची कार्डोजाचा घरा?! आतां आख्ताराचा चिंत्पांनीं, आर्चिचीं चिंत्नां घुसोन, घुस्पोड गोंदोळाची घुंवडी उदेली.!’

शेख्आक्ताराचें मतीं उदेल्लें दुबावी सवाल पुर्तें संपचाफुडें, जाहिराचें कार, आर्ची कार्डोजाचा, पर्न्या गेटिंतल्यान बितर रिगलेंच्च!. 

खिणान, मिसतेराचीं सवालां दाळोच्च ताका धोसुंक लागलीं. आर्चीक आनीं जाहिराक, भाव-बांदावपणाची बरिच्च इश्टागत आसा म्हण तो जाणां आस-ल्लो तरी...’ह्या मध्याने रातीं कित्याहो आर्चिगेर, पावला?!...

तेंयी ह्यामध्याने रातीं, तसलियी कसली तुर्तेची गजाल?!...आर्चिगेर कसली तरी घुटमोळ चलोन आसा?!...या...

जाहीर आनीं दर्शिणिची गुपीत भेट हांगासर जाता...?!.’

असल्यासर्व मिसतेरा गोंदोळाक शिर्काल्लो शेख, आतां आपलें कार, आर्चिच्या गेटिमुकल्या बृहत कट्टोणाचा आडोसांत लिपयलागलो. उपरांत चारांयी कुशीन चत्रायेची नदर भंवडावन, आर्ची कार्डोजाचा कंपौंडा कुशीन मेटां घालुंक लागलो.

गेटिमुकल्या काळाकांत पावतासतां, आर्चिच्या पोर्टिकोंतल्या मंद प्रकासांत, पुताची सावळी, आर्चिचा मुकल्या बागलांतून बितर रिगचें, ताका  झळकालागलें. क्षणान...

आर्चिचा कंपौंडांतल्या पर्न्या सिमेंटे धर्नेर शेखाची कुतूहलाचीं  सुडसुडीत मेटां पडात्त आसतां, त्या पर्न्या घराचा भितरल्या कुडांतलो लैट पेटलो. आतां कुडा भितरल्या सन्निवेशाचा वीक्षणे थंय तो आतुरीत जालो!. 

वेरांडाचा मेटासर्शीं पावलोलोतो, आवाजाविणें मेटां चडलो. खिणान वेरांडांतल्या काळाकांत, देगेल्या उग्त्या जनेला कुशीन मज्रा मेटां घालिलागलो. उपरांत भितर तिळचा अम्सोरार...जनेलामुकल्या काळोकांत तो उबो जालो.

जनेलाचा सरळांतून भितरल्या मंद प्रकासांत, आतुराये दीश्ट-घाल्तां  ...एकाच्चाणें ताचे दोळे रुंदाले!. नीज तर...त्यावेळा...

ताचा निरीक्षेक असाध्य जाल्ली, तशें ताचात्या सर्व दुबावी चिंत्नांक, फट केल्ली...एक वेगळिच्च गजाल, थंयसर चलोन आस-ल्ली.!.

***

सुमार साताट महिन्यां आदीं...त्या एका दिसा...

आपल्या रियल-एसटेट वहिवाटे लग्तीं, शेख आख्तार...आर्ची कार्डोजाचा टैलरिंग अंगडे बागलार पाव-ल्लो.

शहराचा फमाद जाग्यार, आपलें टैलरिंग शोप चलोवन आसच्या आर्चिच्या आंगडे लागसर आसचो एक जागो, विक्तें घेंवचार आसलोलो शेख्आख्तार, त्या फलाण्या जाग्याविशीं थोडी माहेत आरांवचा परिगतेर, ताची आनीं आर्चिची प्रपरथम भेट जाल्ली.

जाग्याविशीं माहेत आरावन आसतां-आसतां, सट्ट-करून आर्चिचा शोपा कुशिन्०च्च आसच्या मार्गादेगेल्ल्या रित्या जाग्याचेर, शेखाची व्यापारी दीश्ट पडली. आनीं त्या जाग्याविशीं भितरल्या-भितर आतुराय चडतासतानां...आर्चिलागीं ताणें विचार्न्०च्च सोडलें.

“हो जागो कोणाचो?”

“तो म्हजोच्च…म्हजो जागोतो…” खिणान जाप दिली आर्चीन .

“तो कांय विकचो संभव आसा?” आतुरायेची गड मिकवोन विचारिलागलो शेख. 

जिवितांत पयिल्ल्यापावटीं आर्चिचा कानाक आपल्या जाग्याविशीं असलें एक सवाल पडतासतां...येदोळ उदेनातलेली निवृत्त-पणाचें पुरासण, आतां अचानक-जावन  ताका उदेवंक लागली. आनीं यांत्रीक थरान एकाच्चाणें तो गागेलो...“वी...विकचो  संभव...?!”

“हां...कांय तसली आलोचन आसातर तिळसी” तक्षणांच्च आख्तार-यी आशावादी जालो. ह्या वेळा...  

पाटल्यापन्नास वर्सांतून, सुवी-सुता संगीं विशेव-नासतां घोळचा आपल्या कुडीक विशेव दिंवचीं चिंत्नां, आतां पयिल्ल्यापावटीं ताचेर धाढ घालुंक-लागलीं.!.

***

त्यारातीं...शेख आख्तार...आर्चिचा जाग्याचा कोरोडां फायद्याविशीं, स्वपणां स्वपणेवन आसतां...बगलेन आड-पडोन, आसलेली ताची पतीण जुबेरा, त्याविशीं आतुरीत जाली. आनीं पतिचा घाड चिंत्पाक काराण विचार्न सवालां घालिलागली.  

जुबेराचा ताळ्याक एकाच्चाणें वासतविकेक पर्ताल्ल्या, आख्ताराचे दोळे,  पतिणिचा सुंदर वदनाचेर एक घडी खंचोन रावले. उपरांत सवाल विचारलेले जुबेराचा वोंटाचेर ते बदलातानां, आर्चिचा जाग्याचा चिंत्पार आसचोतो म्हणालो...

“जुबेरा...तुजा भैणिचा सैरिकेक म्हण येवन, हांवें तुजा भैणीक सोडन, तुकाच्च विंचलेलेपरीं, आज फलाणो एक जागो पळेवंक वोचोन...आतां आन्येका जाग्याचेर म्हजे दोळे ठिकोवन आयलां.

त्या दीस, तुजो ड्याडी वोपलेलेपरीं...जर त्या जाग्याचो म्हालक, टयलर आर्चिकार्डोजा माका जागो विकुंक वोपलोतर, तुजा संगिचा लग्नांवर्वीं म्हजें नशीब फुल्लेलेंपरीं, आर्चिचा जाग्यावर्वीं, हांव मोळबा थंय पावलां घालुंक सख्तोलों.!”

“पूण तसलो भांग्राजागो, आसलोलो आर्ची, आजून-यी आपल्यात्या शिंवणें  मेजासंगीं कित्या झगडन आसा.?” जुबेराचें शाणें सवाल.

“जुबा तुका कितेंच्च समजानां...मांकडाचा हातीं माणीक आसात तर, कितें फायदो?...जर तेंच्च माणीक, तुजा हातीं मेळात तर…?”.          

हें आयकातां...पुळकीत जाल्ली ती, येदोळ ताचा हर्ध्या लोंवेर खेळोन आसलेली ती, आतां ताचा वोंटाचेर आपलीं मोव बोटां खेळोवन, तियी, आर्चिचा जाग्या माणीक सपणेवंक लागली.!

 पूण ह्या आयिन्न-वेळा...आर्चिकार्डोजा मात्र...

आपल्या घर्चा वेरांडार उबो रावोन, आपल्या समोर आसच्या आपली फिर्गज सैंट-जूड इगर्जेचेर दीश्ट खंचोवन, शेख्आख्ताराचा चिंत्नांक वेगळिंच्च जाल्ल्या चिंत्नांनीं मिसळोन आस-ल्लो.!.

‘जागो विकचो तर, आपल्या फिर्गजेक मात्र. चड या उणें. आपणाक तशें म्हजी जिण्ये आशा जावनासचें, दुबळ्या गर्जेवंतांचा गर्जांक पावोंक जायशें, फावोतें  मोल, फिर्गजेन आपल्या जाग्याक दिलेंतर पुरो. ह्यावर्वीं आपली निवृत्त जिणीं,  आत्मीक तशें नैतीक मेतेर्पोणांत मिसळोन, समधानेचें देवास्पोणाचें जिवीत जावन जियेवंक फावो जातेलें. 

शेखान दिंवच्या भांग्रा मोला प्रास, फिर्गजेन दिंवचा मोलाचेर देवाचें बेसांव आसा. देकून समडते भायल्यांक विकोन, समडतेक तशें फिर्गजेक आपणावर्वीं लाबची सेवा, चुकची नाका’.

ह्या धृड निर्धारान...दुस्रे दीस फांत्यार...

हर्शें सदांचे मिसाक वेचापरीं मिसाक हाजर-जाल्लो आर्ची, मीस जातेच्च, बोव हुरुपायेन विगाराचा बागलार पावलो.

आनी संधर्भ पळेवन विगारालागीं, फिर्गजेक लागीं आसलोलो आपलो जागो फिर्गजेन विक्तें घेंवचाविशीं, प्रस्थाप काडलो. विशय आयकाल्ले सुर्वेर-च्च...आपल्याच्च म्हळ्ळ्या वेगळ्याच्च हिक्मतेन जागो आरांवचा चिंत्नांक देंवलोलो विगार...

आर्चिचो जागो मोलाक घेंवचेविशीं नाखुशी दाकोवन, ताचे थंय निराशे मोड उदेशें करिलागलो.!

तरी आपलें प्रेतन मुंदरून, आपल्या समडते थंय, आपणाक आसची सेवा अत्रेग, दुबळ्या गर्जेवंताक सहकार दिंवची आशा, ह्यावर्वीं आपणाक आसची प्रमाणीक सेवेविशिची आशा हेंसर्व कळकळेद्वारीं विवरुंक लागलो.

पूण ह्या संग्तेविशीं विगारान अळसाय दाकंवचें तें, आर्चिचा गमनाक सार्कें ठिक्तासतां, दुस्रे दीस-यी विगारा संगीं सुमार पंद्रा मिनुटां वाद विवाद विनंती संगीं, आक्रेक हात जोडन सयत झगडलो. निमाणें तो सलवालो !

तरी...आपल्या समडतेचा फायद्या वयलो भर्वोसो सांडिनासतां, त्यादीस परत आयलेल्या शेक-आख्तारालागीं...आपणाक आसचो तो समडते मोग, दुबळ्या गर्जेवंतांक सेवा-सहकार, दुबळ्या भुर्ग्यांचा शिकपाक ‘ट्रसट’ कर्ची अत्रेग–आशा हेंसर्व उचारून उपरांत म्हणालो...

“शेख साब, तुंवें म्हजें निवृत्त  जिण्ये चिंताप जागैल्या खातीर, तुका  देव-बरें करूं. पूण माका...”  

हें आयकातां, शेख्आख्तार आपलें प्रेतन मुंदरून, मधेंच्च  म्हणालो...“फिर्गजेक जागो विकोन, तुंवें तुजा सेवे आशेंत यशस्वी जोडचें माका कित्याक-गी दुबावाशें भोग्ता. तुजी सेवा आशा ज्यारी जांवचाविशीं हांव-यी तुका सहकार दीन...”

उत्रां बराबर ह्याविशीं हेर क्रीसती जाग्यांविशीं आपणाक आसचो अनभोग, आपलो येदोळचो जाग्या वेवाहार, हेंसर्व विवरून, आर्ची ह्याविशीं वंचन जाळाक सांपडोंचो साध्यता आसचेविशीं माहेत जागोवन, जागो होगडायनाशें जाय-आसची जोक्ती माहेत विवरुंक लागलो. 

पूण आर्चिचो समडतेवयलो अखंड मोग आनीं फिर्गजेन विक्तें घेंवचो कसलोगी एक भर्वोसो ताचे थंय बरोच्च रोंबोन आसतां, तो शेखाचा उत्रांक किंचित्त मालवोलोनां.

त्या घड्ये, एकपावटिंचाक शेख सगळोच्च धेधेस्पर जालो.!  तरी, आर्चिचा प्रमाणीक सेवा आशेविशिंचा नितळ-विशाल प्रमाणीक मनाक तो मेचवालो. तरी ताची ही प्रमाणीक सेवा आशा, ताचा क्रीसती समाजे थावन पोंताक पावात-गी म्हळ्ळो दुबाव, ताका आपल्या वेवहाराचा यशस्वीविशीं धैर दीवंक लागलें. आनीं निमाणें असत्र जावन, तो इतलेंच्च म्हणालो...

“तुज्या जाग्याक हांवे दिंवचा तितलो कोरोडां ऐवज कोणीं दिंवचेनांत. कितेंयी जांव, हांव तुजो प्रमाणीक सेवा-मनोभाव आनीं ‘शिकपा-ट्रसट’...खूब मेचवालां.  ‘जीजस’ तुजी ती आशा खंडीत ज्यारी कर्तोलो.”

हें आयकातां...शेखान आपल्या सेवा-सहकार आशेक दिंवचें प्रमाणीक उत्तेजन, आनीं विगाराचें मतलबी बेफिकेर्पोण, हें दोनीं नितिचा ताकडेर दवर्न  तुक्तासतानां...ताका पाट केल्ल्या शेखाक पळेवन...खिणान ताचे वोंट अम्सरले...

“साब बेजार करिनाका. माका आनीं थोडो आवकास दी. कित्याक-गी माका फिर्गेजेचेर-च्च भर्वोसो धोसून आसता.”

“ ओके. ह्याविशीं चडतीक हांव उलयनां. तरी तुजा जाग्याविशीं, वेवहाराचा समजणेंविशीं, तुका जर म्हजी गर्ज म्हण दिसली तर, म्हजें दार तुका सदांच्च उग्तें आसतेलें.

कित्या हांव येदोळ-च्च तुजे तसल्यां सबारांक निस्वार्थ सहकार दीवन आसां. आनी तेयी चडावत क्रीसती समडतेचेच्च.!.”

हें आयकातां कसल्यागी विशिश्ट सिंतिमेंताळ भाव-बांधवपणान, एक सवाल आर्चिचा मतीं जगलालागलें. आनी ताणें विचार्न्०च्च सोडलें...

“तुजा वहिवाटे मधेंयी, असल्या तुजा क्रीसती सहकाराक काराण कसलें?”

“काराण...बैबल!”...तक्षणांच्च जाप आयली आख्ताराचा निश्कळंक जिबे थावन. ‘कुरान’ बराबर ‘बैबल’ वाचाप हाका काराण. ह्यावर्वीं म्हजा समडतेसंगीं हांव क्रीसती समडतेक-यी बरेंच्च मानतां. क्रीसती समाजेच्या नितळ मन आनीं देवास्पणाक लागोन...जाग्या व्हहिवाटेंत हांवें सोधचेच्च क्रीसती जागे.

माका मेळचेयी क्रीसती समाजेचा श्रीमंत आसतिवंत असहायेकाक सांपडलेल्यांचें जागे. तांचा या तांचा भुर्ग्यांचा बेफिकेरेचा, तशें संसारी मजेचा जिण्येवर्वीं, आज सबार कंगाल-स्थितेक वावल्यात. त्याच्च पर्माणें आनिसबार, तांची भुर्गीं भायल्या गांवांक पावोन, आपल्या आवय-बापायचा जत्ने थंय असहायेकपण उबजायलेल्ल्यानिमतीं, व्हडिलां निराधारीं जाल्यांत.!

तसल्या कुटमाचांचा जाग्यां निमतीं, आज म्हजो वेवाहार उंचायेक पावोन, जिवीत नंदन जालां. तशें म्हण हांवे कांय तांका उणें मोलान,   केदिंच्च वंचन केल्लें नां. फावो तें ऊंच मोल-च्च दिलां.

त्या शिवाय त्या नंतर-यी तांचा गर्जेपर्माणें, आत्मीक तशें लौकीक बोरें फालें, पळेवन सहकार दितेच्च आसां. त्यादेकून देवाचीं बर्पूर आशिर्वाद  म्हजा वेवहाराचेर आसा. ओके मी.आर्ची...

खरी गजाल उलयत गेलों तर, ती म्हजी वोडवीक, गजायलेलेपरीं जाता...मुकार संधर्भ मेळ्ळोतर उलयां...” अशें म्हणोन...

आर्चिचा निराशेंत, आशावादिचें भीं वोंपोन, शेख मेटां देंवालागलो.

***

त्यानंतर...परत आर्चिकार्डोजा आनीं शेक्अख्ताराची भेट जाल्ली ती...

विगाराचा हट्टी निर्दारावर्वीं, आर्ची आपल्या आशा-भर्वोश्याचेर संपूर्ण  सलवोन, निराशेस्थितेर, शेखाचा दारार पावलेलेवेळा.!.

त्यादीस...‘रोकिंग चेरार’ बसोन आसलेल्या शेखालागीं...आर्ची…मुखामुखी बसोन, आपल्या भरलेल्या घधघधीत ताळ्यान विवरुंक लाग-ल्लो...

‘आपणा नंतर वारेसदार नातलोलो आपलो जागो, फिर्गजेक आपणें दान दीवंक जाय म्हण विगारान नानां वाटांनीं ताचेर दबाव घालो. हाका सहमत दीनातलेल्याक, विगाराचेच्च म्हळ्ळ्या थोड्या फिर्गजगारांनीं, आपणाक वेंग्य बेफिकेर उत्रांनीं हिणसून, दुखयलें. आनी आपणाक निराशेचा खंदकाक लोटून, इगर्जेथावन पयस रावाशें केलें.”

अशें उचार्तां...ह्या संग्तेंक लागू जावन घडलेल्यो त्यो आर्चीक कंगाल तशें धेदेस्पर कर्च्यो सबार गजाली सुडाळ-थरान विवरितानां...आर्चिचा कांपऱ्या उत्रांक, मोव काळजाचा शेखाचे, दोळे दुखांनीं गयरे जाले. 

तो इतलोच्च म्हणालो...“मी.कार्डोजा, क्रीसताची शिकोवण दुस्री...आनीं क्रीसती  शिकोवणे पर्माणें जियेजाय जाल्ल्या क्रीसतांवानीं जियेंवची जिणीं दुस्री. हें उतार तुजा धार्मीक व्हडिलांक-यी लागू जाता. सगळे तशे म्हण दुर्सानां. कितेंयी तें आसों...”

“शेख साब,” मधेंच्च उस्मडलो आर्ची. “हांवी तुजेलागीं आमचा धार्मीक व्हडिलांक दुर्सोंक येवंक नां. आनीं केन्नांयी दुर्सोल्लो नां. समडतेचा धार्मीक जांव लायिकांनीं जांव, आधारलेलें वायट, उग्त्यान पर्गटचें सार्कें न्हंय. कितें तरी, समडते समुदाये मधेंच्च तें सार्कें करुंक जाय शिवाय, पर्गट दुर्सोंचें, समडते वाडावळीक तें भादक हाडता.

म्हजे फिर्गजे थावन माका लाभलेलो वायट अनभोग, समडतेवयल्या अबिमान-मोगान हेर कोणाय लागीं हांवें येदोळ सांगोल्लेनां आनीं खंडीत जावन सांगिसोनां. पूण हांवें भोग-ल्लें तें कराळपोण, काळजाक वयर-वयर दुखयतासतां, मतीक धोसची ती विराराय भायर घाल्चा एकाच्च इराद्येन, फकत्त तुजेलागीं मात्र सांगोंक अत्रेगलों.

तुजेर आसलेल्या भाव-भांदावपणाचो अभिमान, तशें घूट सांभाळताय म्हळ्ळेल्ल्या भर्वश्यान, तुजेसंगी मात्र सांगलें.!”

“मी.कार्डोजा त्याविशीं माकायी आयकोंक नाका. आयकोंची आतुराय उर्भायी माका नां. कित्या ह्याविशीं तुजे प्रास चडीत संग्तीं हांव जाणां.  क्रीसती समाजेंचा सबार देवोत प्रमाणीक मनशांक. समाज समुदाये थावन लाभलेले करंदाय, तुजाकी कितल्यागी मापान चड आसा. कितेंयी जांव...”

धीर्घ स्वास सोडलो आख्तारान. “संधरबा पर्माणें, तवळ तवळ, हातीं धर्चा बैबलावर्वीं, म्हजे थंय रुता जावन-आसचो, प्रमाणीक सेवा-सहकार तशें धार्मीक मनोबाव…ह्या थोड्याच्च धार्मीक व्हडिलांचा चुकिविशीं आयकोन, म्हजे थावन तो नपैंच्च जांवचो माका नाका.” समडते गजालेक कुराड मारली आख्तारान.

ह्याउपरांत, जाग्या वेवहाराविशीं विचार बदलिल्ल्या ताणें, आर्चिच्या जाग्याविशिंयी तांचे मधें सभार संग्तीं, आशार पाशार जाल्यो. नंतर, आर्चिचो जाग्याचा वीकऱ्या-घेवपाविशीं वेवहार गजाल चल्ली.

आनीं उपरांतल्या थोड्याच्च दिसांनीं, आर्ची कार्डोजाचो जागो, निमाणें  शेखाचा नांवार जालो.

ह्या उपरांत आर्चीक, शेखान दिल्ल्या बर्फूर सहकारान, ताणें आशेल्लीं सर्व संग्तीं फळाधीक-जावून, ताचीं सेवा-सहकाराची स्वपणांयी ज्यारी जालीं. तो समदानाचा संतुश्ट निवृत्त जिण्येंत मेटां घालुंक पावलो.   

***

“गूड मोर्निंग फादर...हांव शेख आख्तार...”

अचानक शेख्आख्ताराचो ताळो आपल्या दार्वाट्यार आयकातां...सां.जूड फिर्गजेच्या विगाराची दीश्ट आख्ताराचेर पडली. खिणान विगाराचें मुखमळ,  असमधानेचा विज्मिते छाऱ्यान काळें जालें. आनीं एकाच्चाणें नियंत्रणार नातलेंलीं उत्रां विगाराचा वोंटांनीं ऊस-ळ्ळीं...

“हां…आख्तार...आतां हांगायी येवन तूं पावलोय-गी?!”

“म्हळ्यार?!...माका समजोंक्नां...फादर!” आख्ताराचा कपलार मिरियो उदेल्ल्यो.

“समजोंक्नां?...तर घळाय करिनां, समजायतां...”…विशयाक-च्च देंवलो घमंड विगार, आनिकी घमंड जावन. आनीं आख्ताराचा स्वाभिमानाक चिर्चीं  उत्रां विंचोन मुंदरिलागलो.

“फिर्गजे हिताखातीर, फिर्गजेक दाना रुपार लाभलोच्च म्हण चिंतलोलो जागो, आर्चिचें कान फुंकोन, तुंवें तुजो फायदो जोडलोय. आनिआतां इगर्जेजाग्याक पांय दवरलाय आसतां...माका दुबाव धोसचो स्वाभावीक न्हहीं?!”

“हां...आतां समजालें फादर. तुमचे विचार, फकत्त फिर्गजेचा, दुडू-भांदपा-जाग्या विश्यांचेर मात्र आसा. फिर्गजेच्या दुबळे-गर्जेवंत निराध्यारांचा, अत्मीक या लौकीक गर्जांविशिंचे न्हंय. हांगासर सेजारा, एक क्रीसती अत्मो, एवकारिसतांतल्या क्रीसताक सेंवचाक, आपल्या निमाण्या स्वासासंगीं झगडन आसा. ताची तुमकां खबार जांव पर्वा जांव नां.!”

हें आयकातां विगार एकाच्चाणें अपराधी मनोभावान कालुबुलो जालो!. समडते भायलो एकलो आपल्या समडते विशयाक जाग्वोणेचो हात घाल्लें तें पळेवन, ताचें तोंड काळें जालें...

“पुरो...आमचे धार्मीक संग्तेंत हात घालन, तूं तुजें शीत शिजयनाका. तूं तुजा समडतेविशीं मात्र पळे...”

“फादर...हांवे साधारण सर्व समडतेचांक पार्किलां. आनीं जाणां जालांकी चडावत सगळ्यां लायीक तशें धार्मीक व्हडिलांचा वसतुरार बुराक आसात. हें पार्कून, संधर्भा पर्माणें हांव, जाता तितले बुराक शिंवोंक प्रेतन कर्ते आसतां. आनीं...

हाचो परिणाम-च्च हांव आतां हांगासर तुमचे मुकार उबो आसोंक  काराण. आपल्या जिविताचा निमाण्या वोरार, ‘जीजसा’क सेवंक अत्रेगून आसचा, तुमचा सेजार्चा आर्चीक...”

“आर्चीक?!” आर्चिचें नांव आयकाल्लेंच्च रागान तांबडो जाल्लो विगार...   “येदोळ तुजा त्या आर्चीक इगर्ज नाकासली...मीस नाकासलें…तो ह्या इगर्जे दार्वाट्यार...”

हें कानीं पडतां...विगार वयर वयर आर्चीक दुर्सोन आस-ल्लो तरी...शेख आख्ताराक, आपल्या ड्रैवर बेंजमिनाद्वारीं तशें खुद्द आर्चिद्वारीं जाणा आस-ल्ली ती, आर्ची आनीं विगारा मधें घडलेली खरिगजाल...खिणान एकापाट-एक जगलोंक-लागलीं...

‘आर्चीन आपलो जागो फिर्गजेक दाना रुपार दीवंक जाय’ म्हळ्ळ्या दबावेर,  आर्ची, आनीं विगारामधें वाद-विवाद चडून गेल्ल्यापरीं, तांचे मदें मनस्थाप जल्मोन, तो वाडोन येतासतां...

ही गजाल, आपलें जिण्ये स्वपाण जावन आसच्या ‘शिकपा-ट्रसट’ आनीं ‘आपलो भलायके भरीत फुडार’ ह्या दोन संग्तेंक अडकळ येंवचा साध्याता आसच्याक कावजेवन, उटा उटीं ताणें आपलो जागो शेख आख्ताराक विकोन-सोडलो.

हें गमनाक आयिल्लेंच्च, आर्चिच्या जाग्याविशीं आपणें विणलोलो उपाय, पोंताक पावोंक्ना म्हळ्ळें तें, जिरवंक सखानासतां, तापलोलो विगार...फिर्गजेंत आर्ची विरोध, चूक-समजणीं प्रसारून, ताचेविशीं वायट अभिपराय फिर्गज- गारां मधें वाडाशें करिलागलो.

असल्या परिगतेंत, सदां मिसावेळा मुकल्या बांकार हाजार जांवचो आर्ची, विगाराचा मतलबी क्रोध-दिश्टे थावन चुकोन घेंवचाक, पाटल्या बांकाक पावलो.

उपरांत हेंच्च मुंदरून, विगाराचा मतलबी उत्रांचा परिणामेन लोकाची वांकडी दीश्ट परोक्ष थरान ताका निंदा करुंक लाग्तानां...पाटल्या बांका थावन तो इगर्जे बागलार पावलो.

उपरांत हेंच्च सन्निवेश विपरीत स्थितेक पावतासतां...तो...इगर्जे भायर उबो रांवचो पुबलिकान जालो.!. 

क्रमेण...आपल्या काळजाक भाले मार्चीं उत्रां, फिर्गज-गारांचा  तशें विगाराचा वोंटांनीं खेळोंक लाग्तानां, तसल्या याजकाक पवित्र आल्तारेर  पळेवंक ताचें अंतसकर्न वोपवानां जालें!. ह्या-वेळा...

घरा समकोर-च्च आसच्या, आपल्या इगर्जेक वेचीं आर्चिचीं पांवलां, नर्गुंक लाग्तानां...तीं घराच्च थांबलीं!. पूण आपल्या वेरांडा थावन अपालिपा दिसच्या इगर्जे आल्तारेर दीश्ट खंचून, सदां मीस भेटंवचें तें आर्चीन चुकयलेंनां.!!.     

अशें...ह्यासर्व, आर्ची आनीं विगारा मधल्या मनस्थाप घडितांचा उगडासा कुपांत, शेख चलात्त आसतां...त्यामधें आयकाल्ल्या विगाराचा ताळ्याक शेख, एकाच्चाणें जागो जालो. आनी वासतव स्थितेक पावलो.

“मी.शेख...येदोळ फिर्गजेविशीं कीळ अभिपराय घेवन भोंवचा आर्चीक, देवाची मारेकार शिक्षा ताचेर भेजलेल्यावेळा, आतां ताका म्हजो उगडास आयलो न्हंहिगी?...येदोळ...”

“फादर...सत लिपवन उचार्चीं उत्रां, तुमच्या धोव्या-लोबाक शोभ दीनांत”...विगाराचा ताळ्याक सैरण चुकोन मधेंच्च झांकुळ्ळो शेख.

“हेंच्च सवाल तुमिंच्च तुमच्या अंतसकर्नांत झरवन पळेया...”

जर आर्ची तसल्या देवास्पणेचा प्रमाणीक मनशाचेर, देवाची शिक्षा भेजल्या म्हण म्हणतात तर, धोव्या-लोबांत लिपलेल्या काळ्या खताचा काळजाक, देव कसली शिक्षा दीत?!”.

शेकाची हीं काळजाक भालियेपरीं रोंबलेलीं तीं, आपणें निरीक्षीत करिनातलेंलीं उत्रां, विगाराक एक पावटिंचाक, दैवीक भेश्टावणे भिरांतेक वोळग करिलागलीं. तरी आख्ताराथावन दांपोन व्हर्चा प्रेतनांत तो परत ताचेर उत्रा धाड घालिलागलो...

“तूं तुजा चालाकी उत्रांनीं याजकांक तशें क्रीसती लोकाक बनावन, आमचा समडते बोरेपण, तशें लोकाचें मुग्ध-पणाचो फायदो फार्चो...अन्नाडी व्यापारी. तूं...तुजें...”

“फादर...हांव व्यापारी व्हय.”  परत मधेंच्च उलयलो शेख, “पूण देव-भिरांत आसचो हांव, अन्नाडी व्यापारी खंडीत न्हंय. तरी चतूर वेवाहार मनोभाव आसचो नितळ व्यापारी तें खरें. पूण तुमीं...

तुमीं, लोकाचा सेवेक आपणाक-च्च समर्पून दिल्ले धार्मीक व्हडील. तुमीं व्यापारी जांवचे तें देव खंडीत सोसानां. प्रस्थुतच्या परिगतेंत...ह्याच्च, तुमच्या व्यापारी मनोभावावर्वीं...

आदीं व्यापार वेवहार चलोन आसच्या देवाळाक, क्रीसत चाबोक धर्न रिगलोलें तें, तुमीं आतां विस्रोन आसात. आज तुमचे तसले बोव थोडे, क्रीसती शिकोवणे थंय कान दोळे धांपून कर्च्या, अतर्वणां वर्वीं, क्रीसती समडतेचे वांटे-फांटे चडून आसात.

आनीं ह्यावर्वीं अक्रीसतांवांक तुमचेर धाड घालुंक, तशें केंडुंक धैर उबजालां.!”

“तशें तर आतां, तुंयी त्याच्च धैरान उलवन आसाय?” रागान उस्मडलो विगार.

“जांवकी-पुरो. पूण हीं उत्रां म्हजा वोंटांचीं न्हंय. बगार आपलो जागो विकून जोडलेलें सगळें दिर्वें, दुबळ्यां-गर्जेवंतांक तशें, क्रीसती भुर्ग्यांचा शिकपा सेवेक साक्रिफीस केल्ल्या, आर्ची-कार्डोजाचा वोंटांतलीं.!”

“ओहो...जायत-तर!” आर्चिचें नांव आयकातां परत रागान खत्कतलो  विगार.!.

“त्या हंकारी वोंटांक, म्हजे हात...कुमगार दीवंक वोपवानांत. आनीं आतां, ताचे पाडतीन चडतीक उलोवन, माका भेश्टांवचें धैर तूं घेशी तर...इगर्जे घांटी वोडोन, घांटीं नादांनीं, तुका हांव इगर्जे गेटी भायर लोटतोलों!.”

“जायत…उटैया तुमचो घांटी नाद!”...योदोळ जातातितलें सैरण-घेवन  आसलोलो शेख, आतां एकाच्च-फरा रागान बोबाटलो...“तुमीं घांटी नाद उटयतासतां...हांव...तुमच्या घांटी नादाक, इगर्जे रक्षणेक जमचा लोका जम्या मुकार...आर्चिचो वकील जावन झुजतोलों.! आनीं तुमचा घांटी नादां प्रास, व्हड नाद हांव उटयतोलों...उगडास दवरा फादर...

त्या लोकाजम्यां मधें हेर सर्व जात धर्माचेयी आसतेले!.” क्रोधान कांपचो आख्तार, विगाराक हालोवन म्हळ्ळेपरीं जागयलागलो!.

तवळ-च्च ताका ‘आर्चिची एवकरिसताक चडपडोन आसची निमाणी घडी ...आनीं विगाराचे हट्ट’...दोनीं ताका अडचणेक सांपडायतासतां...आख्तारान आपलें मोबायल भायर काडलें. आनी पुताक जागैलें. आनीं म्हणालो...

“हांगासर विगार नां...तूं बेंजमिनाक आतांच्च धाडन भायल्या याजका कर्नां, आर्चीक ताची कुमगाराची आशा फळादीक करुंक तुर्ताची विलेवारी कर. हांव थोड्याच्च सेकुंदांनीं थंयसर पावतां...आनीं घळाय करिनाका...”

हो संवाद आयकोन आसचो विगार, आतां एकाच्चाणें ताळो काडिलागलो...

“ विगार नां, म्हण फट कित्या मारलीय?...हांवे उचार-ल्लें तें आसा तशें उचारुंक, तुजें अंतसकर्न तुका भेश्टायता नैंवे.?!”

“कसलें धारूण काळीज फादर तुमचें...निमाण्या उस्वासा संगीं झगडन  आसच्या एका क्रीसती अत्म्याक, एवकरिसताची विलेवारी कर्चाविशीं तूर्त कर्चें सोडन, तुमीं आनिकी तुमचा हटाचेर उमकोळोन, क्रीसताक परत खुर्सावन आसात.”

हें कानीं पडतां, विगाराक...‘हो शेख, क्रीसतांव कांय?!’ म्हळ्ळ्या दुबावेचा दबावेर पडलो. तवळ-च्च शेख मुंदरिलागलो...

“फादर...म्हजे थंय...कुमगाराक नेगार केल्लेलो काळ्या खतांचो धोवो लोब, येदोळ-च्च मरण पावोन जाला.! हाचो परिणाम जावन तुमीं म्हणचें तें ‘फट’ म्हजा वोंटां थावन उसळ्ळें.!

दुस्रें...तुमीं उचार-ल्लें तें आसातशें उचारुंक नां कित्या म्हळ्यार...हांव आसातशें उचारुंक गेलों तर, तुमीं एवकरिसत दीवंक नेगार करून, समडते थंय केल्ली ती कीळांदाज उबजोंवची कर्नी...म्हजा मुग्ध ढ्रैवर बेंजमिनाक, जिरोवंक सखानासतां...आपणाचा क्रीसती समडते थंय ताणें धंडळचें तें, माका नाका आस-ल्लें.  

असल्या सबार विवीध समडते धंडळ्या संग्त्यांवर्वीं, येदोळ-च्च सबार, आपल्या समडते थावन पयस गेल्लेले तें हांव जाणां. म्हजा समडते थंय आसलेल्यातशें, क्रीसती समडते थंय-यी काळजी आसच्या माका, बेंजमीन कांय आपले समडते थावन वेगळो जावन, आपल्या समडतेक लुक्साण हाडीत म्हळ्ळेल्या कावजेणेन, तुमीं उचार-ल्लें तें, ताचे थावन लिपैजाय पडलें.